Jest decyzja Sądu Najwyższego w sprawie Aleksandra Gawronika

Prokuratura oskarżyła senatora z lat 90. Aleksandra Gawronika (zgadzał się na publikację nazwiska podczas procesu obu instancji) o to, iż nakłaniał pracowników ochrony firmy Elektromis do zabójstwa poznańskiego dziennikarza, który zaginął w 1992 roku. Według śledczych powodem zniknięcia dziennikarza mogło być jego zainteresowanie tzw. szarą strefą gospodarczą oraz planowane przez niego publikacje na ten temat.

Czytaj też: Tego dnia wyszedł z domu, nigdy nie wrócił. Co stało się z Jarosławem Ziętarą?

Proces Gawronika toczył się przed poznańskim sądem okręgowym od stycznia 2016 roku. W lutym 2022 roku sąd nieprawomocnie uniewinnił byłego senatora. Prokuratura złożyła apelację. W mowach końcowych domagała się uchylenia orzeczenia sądu pierwszej instancji i skierowania sprawy do ponownego rozpoznania.

Tak się nie stało, bo poznański sąd apelacyjny oddalił apelację w styczniu br. i utrzymał uniewinnienie w mocy.

Wówczas po ogłoszeniu przez sąd orzeczenia Aleksander Gawronik powiedział dziennikarzom, że cała sprawa nieodwracalnie zmieniła jego życie. - Trudno zachować pozycję, twarz, nazwisko w sytuacji, kiedy wszyscy opowiadają dyrdymały. Pan prokurator, który stoi za moimi plecami znakomicie umie manipulować dziennikarzami, to jest naprawdę znakomity fachowiec od tego, gorzej z dowodami - mówił Gawronik.

Czytaj też: Sąd Apelacyjny odrzucił apelację prokuratury w procesie o podżeganie do zabójstwa dziennikarza

Z wyrokiem sądu nie zgadzał się autor aktu oskarżenia prokurator Piotr Kosmaty.

- Całkowicie nie zgadzam się z dzisiejszym orzeczeniem sądu, jak państwo słyszeliście w jego uzasadnieniu, były poddane ocenie te same dowody jak przez sąd I instancji, po prostu sąd inaczej ocenia te dowody, zmierzając do tego, że świadkowie są niewiarygodni. Natomiast ja uważam, że ten materiał dowodowy, który został zgromadzony na etapie śledztwa, jak i później w całym procesie w pełni wykazał, że Aleksander Gawronik dopuścił się tego czynu no i będę korzystał do końca ze wszystkich możliwości prawnych, aby mówiąc kolokwialnie walczyć o sprawiedliwość, a mianowicie doprowadzić do skazania pana Gawronika - mówił w styczniu br. Piotr Kosmaty.

Piotr Kosmaty zapowiedział, że będzie do końca korzystał ze wszystkich możliwości prawnych. Tak też zrobił. Prokuratura złożyła kasację, a tę 19 grudnia br. rozpoznano w Izbie Karnej Sądu Najwyższego. Kasacja została oddalona jako "oczywiście bezzasadna". To oznacza, że Aleksander Gawronik został ostatecznie uniewinniony.

- Trzeba się zgodzić, że ta sprawa – sprawa, która się toczy 32 lata i w gruncie rzeczy nie doprowadza do żadnego efektu, to porażka organów ścigania państwa polskiego na ogromną skalę – mówił uzasadniając postanowienie Sądu Najwyższego sędzia Jerzy Grubba. Jak dodał, wprawdzie mieliśmy do czynienia z zaangażowaniem organów państwa w celu wykrycia sprawców, ale "efekty tej sprawy są mizerne".

Sędzia nawiązał do słów wypowiedzianych podczas rozprawy przed sądem przez obrońcę Gawronika mec. Pawła Szwarca, który ocenił, że sprawa zaginionego w 1992 r. Ziętary należy do trzech największych porażek wymiaru sprawiedliwości III RP – obok sprawy zabójstwa gen. Marka Papały oraz morderstwa byłego premiera PRL Piotra Jaroszewicza i jego żony.

Sędzia Grubba odniósł się do zeznań świadka B. - Przyglądając się temu, co zostało powiedziane przez świadka B. można dopatrzyć się około 12 wersji zdarzenia - zaznaczył sędzia. Jak dodał "w sytuacji, gdy mamy świadka, który jest skazany na dożywotnie pozbawienie wolności z ograniczeniem możliwości opuszczenia zakładu karnego do 35 lat, to on wyraźnie mówi: "obiecano mi, że skorzystam z prawa łaski i wiele powiedziałbym, żeby z tego prawa łaski skorzystać". - Ani prokuratura, ani sąd nie były w stanie przedstawić podczas długoletniego procesu takich dowodów, które zweryfikowałyby zeznania świadka B. - mówił sędzia Grubba.

Oskarżający w tej sprawie prok. Piotr Kosmaty powiedział dziennikarzom po orzeczeniu Sądu Najwyższego, że nie czuje porażki. - Gdybym dysponował tym samym materiałem dowodowym dzisiaj, zdecydowałbym się na oskarżenie – zaznaczył. Jak dodał intencja, która w tej sprawie przyświecała, to także "chęć doprowadzenia do ujawnienia pewnych faktów, jak to wszystko funkcjonowało". Obecny w SN Gawronik wyraził satysfakcję z czwartkowego orzeczenia. - Ale 10 lat postępowania – tego się nie cofnie – dodał jednocześnie Gawronik.

Jarosław Ziętara urodził się w Bydgoszczy w 1968 r. Był absolwentem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pracował najpierw w radiu akademickim, później współpracował m.in. z "Gazetą Wyborczą", "Kurierem Codziennym", tygodnikiem "Wprost" i z "Gazetą Poznańską". Ostatni raz widziano go 1 września 1992 r. Rano wyszedł z domu do pracy, ale nigdy nie dotarł do redakcji "Gazety Poznańskiej". W 1999 r. został uznany za zmarłego. Ciała dziennikarza do dziś nie odnaleziono.

Zobacz: Reportaż Superwizjera TVN "Dziennikarz, który widział za dużo"