- Usłyszeliśmy z bardzo daleka pomruk artylerii - wspomina wydarzenia z końca stycznia 1945 roku 90-letni Zygmunt Bukowski. Hałas dochodził gdzieś ze wschodu. Do Poznania docierała właśnie kontrofensywa radziecka. Po chwili dwa pociski trafiły w dach ich domu. - Stwierdziliśmy, że nie ma co w domu siedzieć, bo chybią i nas tu zasypie - opowiada. Wtedy zapadła decyzja: przenoszą się do schronu. Pod ziemią spędzili dwa tygodnie.Artykuł dostępny w subskrypcji

Na ulicy Słowackiego 7 w Poznaniu powstaje właśnie pięciopiętrowy budynek z 61 mieszkaniami i podziemną halą garażową. Gdy łyżka koparki poruszyła ziemię, nikt nie przypuszczał, że jednocześnie odkopane zostaną głęboko skryte wspomnienia.

Bali się o życie, zeszli pod ziemię. Dwa tygodnie w ukryciu