Elżbieta opuściła getto jako dziecko, przewieziona na aryjską stronę ukryta w skrzyni - rodzice oddali ją polskiej rodzinie, żeby uratować przed śmiercią. Anna o tym, że jest Żydówką, dowiedziała się przypadkiem, w wieku 26 lat - matka przez lata ukrywała przed nią prawdę o swoim pochodzeniu. Aleksander o tym, że ojciec walczył i był jednym z przywódców powstania w 1943 roku, przeczytał w książce - w domu słowo "getto" nie padło nigdy. Jak prawda, którą odkryli, zmieniła ich życie? Jak wpłynęła na relacje rodzinne? Jak przechowują tę pamięć i w jakiej formie przekazują ją kolejnym pokoleniom? Co dziś znaczy "być Żydem" i nosić w sobie dziedzictwo getta?
