Chiński Szanghaj to najludniejsze miasto na świecie, zamieszkane przez ponad 24 miliony osób. Od 1980 roku miasto rosło nie tylko pod względem liczby mieszkańców. Taka sama sytuacja dotyczyła również jego powierzchni.

Możliwe podmywanie

Jak to się stało? W celu ochrony metropolii przed zalewaniem jej wodami Morza Południowochińskiego powstała infrastruktura mająca zniwelować tę groźbę. Dzięki działaniom zapobiegawczym, ostrogi wybudowane wzdłuż wybrzeża zaczęły zatrzymywać akumulowany przez morze piasek.

Tym samym Szanghaj jest nie tylko bezpieczny, ale również zyskał 580 km kw. powierzchni. Dla porównania - Warszawa leży na 517 km kw.

Nowo powstały obszar zagospodarowano na różne sposoby - stworzono parki i pola golfowe. Międzynarodowe lotnisko Pudong wybudowało tam nowe pasy startowe.

Zyskany przez Szanghaj teren został przyłączony do dzielnicy Pudong, nazywanej centrum komercyjnym i handlowym Chin. Architekci zaplanowali stworzenie tam nowego "miasta" przeznaczonego dla 800 tysięcy osób.

W Nanhui New City, bo tak ma nazywać się miasto, miałyby znaleźć się supermarkety, wieżowce mieszkalne oraz centrum konferencyjne.

Po oddaniu inwestycji pojawił się jednak pewien problem. Ludzie zwyczajnie nie chcieli tam mieszkać. Rząd, aby zachęcić mieszkańców do przeprowadzenia się do Nanhui, stworzył między innymi osiem uniwersytetów, do których uczęszczać może 100 tysięcy studentów.

Autor: ao/aw / Źródło: NASA