Przez 25 lat straciliśmy ponad połowę Wielkiej Rafy Koralowej

Od połowy lat 90. liczba koralowców w Wielkiej Rafie Koralowej zmniejszyła się o ponad 50 procent. Nowe badania, opublikowane w periodyku "Proceedings of the Royal Society B", wskazują, że dotyczy to praktycznie każdego gatunku, na każdej głębokości i wszystkich rozmiarów koralowców. Badania obejmowały całe 2,3 tysiąca kilometrów Wielkiej Rafy Koralowej.

- Tętniąca życiem populacja składa się z milionów małych, młodych koralowców - "dzieci", a także wielu dużych - "matek", które produkują większość gamet - wyjaśnił Andy Dietzel z ARC Center of Excellence for Coral Reef Studies. - Nasze wyniki pokazują, że zdolność Wielkiej Rafy Koralowej do regeneracji - jej odporność - jest zagrożona w porównaniu z przeszłością, ponieważ mamy mniej "dzieci" i mniej "matek" - dodał.

Podobnie jak w przypadku starych lasów, to właśnie większe koralowce są przedmiotem największego zaniepokojenia naukowców.

Utrata starszych, "dorosłych" koralowców, może mieć ogromny wpływ na cały system raf, ponieważ to największe kolonie w populacji wpływają na rozmnażanie i genotyp następnego pokolenia, zapewniając jednocześnie większe siedlisko dla morskich zwierząt.

- Przykładem może być globalny spadek liczebności dużych, starych drzew. Oznacza on utratę krytycznych siedlisk, pożywienia i magazynowania węgla - stwierdzili autorzy. Ale choć starannie monitoruje się wielkość lasów lądowych, rzadko kiedy bada się trendy zasięgu większych koralowców.

Gdy naukowcy postanowili to zrobić okazało się, że zagęszczenie koralowców systematycznie spadało pod względem wielkości, siedlisk, sektorów i taksonów w latach 1995-2017. W tym czasie rafa doświadczyła kilku katastrof, takich jak cztery masowe blaknięcia czy dwa poważne ataki gatunków inwazyjnych.

Badanie rozległego obszaru, jakim jest Wielka Rafa Koralowa to spore wyzwanie. Aby oszacować wielkość kolonii, naukowcy wykorzystali długości przecięcia linii jako przybliżenie. Oznacza to, że na rafie koralowej umieszczono linię, aby zmierzyć ogólną długość różnych organizmów znajdujących się poniżej.

Chociaż nie jest to bezpośrednia miara wielkości koralowców, długość przecięcia linii może wskazywać na zmiany w wielkości kolonii leżącej u podstaw, a ponieważ sposób ten jest używany od dawna, autorzy twierdzą, że jest to "niezastąpione źródło historycznych danych demograficznych" dotyczących koralowców.

Zmiany dotyczące zagęszczenia koralowców były najbardziej wyraźne w północnych i środkowych regionach Wielkiej Rafy Koralowej, gdzie ostatnio nastąpiło ogromne blaknięcie koralowców. - Kiedyś uważaliśmy, że Wielka Rafa Koralowa ochroni się przez swój rozmiar - mówił biolog morski Terry Hughes. Dodał jednak, że "wyniki pokazują, że nawet największy i stosunkowo dobrze chroniony system raf na świecie jest coraz bardziej zagrożony i podupadający".

Utrata średnich i dużych kolonii jest szczególnie niepokojąca, ponieważ mogą one prawdopodobnie zahamować rozmnażanie i powstrzymać starsze koralowce przed uzupełnianiem kurczących się populacji. Jednocześnie, ogromna utrata mniejszych kolonii sugeruje zmniejszenie rozmnażania się "dorosłych koralowców".

- Potencjał odzyskania starszych, płodnych koralowców jest niewielki, biorąc pod uwagę rosnącą częstotliwość i intensywność zaburzeń ich naturalnego środowiska - stwierdzili autorzy obecnego badania.

Możliwości przywrócenia koralowcom dawnego ładu bardzo szybko się kończą. Jeśli nie ograniczymy emisji szkodliwych substancji do końca stulecia, destrukcyjne zjawiska takie jak blaknięcie będą pojawiać się coraz częściej.

- Myślę, że jeśli uda nam sprostać oczekiwaniom porozumienia paryskiego, a więc opanować wzrost globalnej temperatury w granicach od 1,5 do 2 stopni Celsjusza powyżej poziomu sprzed epoki przemysłowej, nadal będziemy mieć rafę. Ale jeśli dojdziemy do 3-4 st. C z powodu nieograniczonych emisji, rafa nieodwracalnie przestanie przypominać tę, którą mamy obecnie - powiedział Hughes.

Autor: kw / Źródło: sciencealert.com