Polska leży na obszarze asejsmicznym, oznacza to, że na ogół nie grożą nam trzęsienia ziemi. Wpływa na to przede wszystkim położenie, budowa i geologiczna ewolucja naszego kraju.
W górach trzęsienia nie są rzadkością
Nie oznacza to jednak, że w Polsce nie pojawiają się trzęsienia. Do stref o podwyższonej aktywności sejsmicznej zaliczmy m.in. fragmenty Sudetów i Karpat, które zostały wydźwignięte wzdłuż uskoków podczas ostatniej orogenezy (ruchy górotwórcze). W efekcie co jakiś czas odnotowywane są tam niewielkie ruchy płyt tektonicznych. Na wstrząsy narażone są także obszary działalności górniczej - Górny Śląsk, okolice Lubina i Głogowa, a także rejon Bełchatowa. Tam z kolei mamy do czynienia z tąpnięciami.
Trzęsienie udokumentowane przez Długosza
Jak wynika z danych historycznych, największym odnotowanym zdarzeniem sejsmicznym w naszym kraju było trzęsienie z 1443 roku. Zostało ono dobrze udokumentowane w kronikach Jana Długosza. Dzięki temu sejsmologom udało się oszacować siłę trzęsienia na co najmniej 6 magnitudy. Kolejne warte odnotowania wstrząsy miały miejsce w latach 80. XVIII wieku. Ich magnituda przekraczała 5.
Kilkanaście wstrząsów w 100 lat
Później sytuacja znacznie się uspokoiła, choć wstrząsy nadal są odnotowywane. Między 1900 rokiem a marcem 2012 roku na terenie Polski miało miejsce kilkanaście trzęsień ziemi. Na ogół były to wstrząsy o sile od 4 do co najwyżej 5 stopni w skali Richtera i głębokości, którą sejsmolodzy oszacowywali na nie więcej niż 69 km.
Drżące południe
Niedawno naukowcy z USGS (Amerykańska Służba Geologiczna) stworzyli mapę trzęsień ziemi w Polsce. Widać na niej regiony, w których przez ostatnie stulecie najczęściej odnotowywano tego typu aktywność sejsmiczną. Zobrazowano na niej to, co wiadomo od dawna. Najwięcej trzęsień wystąpiło na południu kraju. Z kolei na palcach jednej ręki można policzyć wstrząsy, których epicentrum znajdowało się na północy lub na Bałtyku.
Autor: mb,kt/map / Źródło: USGS
Źródło zdjęcia głównego: United States Geological Survey (USGS)