W czwartek o godzinie 17.28 Słońce przeszło przez punkt Koziorożca. Tym samym rozpoczęła się astronomiczna zima. To jednak niejedyne kryterium, według którego wyznacza się początek tej pory roku.
Pory roku wynikają z nachylenia osi obrotu Ziemi względem płaszczyzny orbity w połączeniu z ruchem obiegowym wokół Słońca. Powoduje to, że w różnych okresach roku dana półkula ma lepsze lub gorsze warunki oświetlenia przez Słońce. Oznacza to różnice w długości dnia i nocy na przestrzeni roku, przemieszczanie się Słońca wyżej lub niżej nad horyzontem. Gdy Słońce góruje w zenicie nad zwrotnikiem Koziorożca, na półkuli północnej mamy przesilenie zimowe i początek astronomicznej zimy.
Różne klasyfikacje
Pierwszy dzień zimy to termin nie do końca jednoznaczny. Wyznaczają go różne kryteria, np. meteorologiczne, termiczne czy astronomiczne. Na podstawie tego ostatniego, opisanego wyżej, wydziela się kalendarzowe pory roku. Według tego podziału pierwszy dzień zimy przypada na 21/22 grudnia. Ostatnim jest 20/21 marca, kiedy Słońce przechodzi przez punkt Barana.
Meteorologicznie pory roku wyznacza się na podstawie rocznych cykli temperatury. Każda z pór roku trwa trzy miesiące. Pokrywa się z kalendarzem gregoriańskim. Zima trwa od 1 grudnia do 1 marca.
Jest zima, czy jej nie ma?
Pierwszy dzień zimy można wyznaczyć również według podziału termicznego (czy też klimatologicznego). Wyznacznikiem takiej klasyfikacji jest średnia temperatura dobowa. Wyróżniamy pory roku: przedwiośnie, wiosna, lato, jesień, przedzimie i zima. Polski Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej dodał do nich jeszcze dwie - przedlecie i polecie. Zima występuje wtedy, gdy średnia dobowa temperatura spada poniżej zera stopni Celsjusza.
Według tego podziału nadejście najchłodniejszej pory roku jeszcze przed nami.
Autor: ao/map,AP/rzw / Źródło: PAP, TVN Meteo; źródło zdjęcia głównego: pixabay.com/CC0 License
Źródło zdjęcia głównego: pixabay.com/CC0 License