Badżawowie (Bajau) zwani "morskimi nomadami" żyją na łodziach i tratwach. Ich głównym zajęciem jest nurkowanie w poszukiwaniu ryb i ośmiornic.

Potrafią spędzić pod wodą nawet 13 minut bez oddychania i zanurkować do głębokości 70 metrów.

Zaintrygowana niezwykłymi umiejętnościami Badżawów doktor Melissa Ilardo z Danii próbowała sprawdzić, czy nie przeszli genetycznej modyfikacji, pozwalającej im przebywać pod wodą znacznie dłużej niż inni ludzie. Spędziła kilka miesięcy w Indonezji razem z Badżawami i z ludem Saluan, który nie nurkuje.

Powiększona śledziona

Doktor Ilardo, przy użyciu przenośnego ultrasonografu, zmierzyła wielkość śledziony 59 Badżawów. Dla porównania zbadała również ten sam narząd u 34 osób z ludu Saluan.

Zebrany materiał wykazał, że śledziona Bajau była o około 50 procent większa niż wśród Saluan. Także u tych Badżawów, którzy nie zajmowali się nurkowaniem zawodowo. Podczas zanurzania śledziona często obkurcza się i wyciska znaczną pulę krwinek czerwonych do krwiobiegu, zwiększając tym samym dostępną rezerwę tlenową.

Badania genetyczne

Analiza DNA wykazała przyczynę: porównując genom Bajau oraz Saluan i chińskiego ludu Han naukowcy znaleźli 25 istotnych różnic, a jedną z nich w genie PDE10A, uważanym za determinujący wielkość śledziony Badżawów.

U myszy wspomniany gen odpowiedzialny jest za regulacje hormonu tarczycy, która wpływa na wielkość śledzony. Ludzie Bajau mogli więc przejść ewolucję, której skutkiem było powiększenie śledziony umożliwiającej długie i częste nurkowanie. Jednak aby określić w jaki sposób hormon tarczycy wpływa na wielkość śledziony u ludzi, potrzebne są dodatkowe badania.

Autor: anw/map / Źródło: PAP, BBC