W wieku 85 lat zmarł brytyjski pisarz, laureat nagrody Nobla w 2001 roku w dziedzinie literatury, V.S. Naipaul. Uznawany jest za jednego z najwybitniejszych brytyjskich pisarzy XX wieku.
Żona pisarza Nadira Naipaul w opublikowanym oświadczeniu określiła go jako "geniusza we wszystkim, co osiągnął". Dodał, że zmarł "otoczony przez tych, których kochał po życiu pełnym cudownej twórczości".
Ironicznie, politycznie, osobiście
Urodzony w 1932 roku w Trynidadzie i Tobago, w rodzinie imigrantów z Indii, Vidiadhar Surajprasad Naipaul rozpoczął działalność pisarską w latach 50. ubiegłego wieku powieściami o brytyjskich rządach kolonialnych. Były to utrzymane w ironicznym stylu "Masażysta cudotwórca" (1957) i "Wybory w Elwirze" (1958). Międzynarodowy rozgłos zyskał dzięki powieści "Dom dla pana Biswasa" (1961) opisującej Anglię z perspektywy przybysza z kolonii. Późniejsze utwory Naipaula podejmują bliską mu tematykę poszukiwania tożsamości po opuszczeniu ojczyzny. Czasami bywają porównywane do twórczości Josepha Conrada. Niektóre utwory, np. "Partyzanci" (1975), czy "Zakręt rzeki" (1980), to dzieła o charakterze politycznym zajmujące się kwestiami kolonializmu i dekolonizacji. Kolejne książki pisarza np. "The Enigma of Arrival" (1987) i "A Way in the World" (1994) zawierają rozbudowane wątki autobiograficzne.
Jeden z najlepszych
Naipaul został w 1971 roku laureatem prestiżowej brytyjskiej Nagrody Bookera za zbiór opowiadań "W wolnym kraju". Wkrótce potem uznano go za jednego z najwybitniejszych brytyjskich pisarzy XX wieku. W 1989 roku. Królowa Elżbieta II nadała Naipaulowi tytuł szlachecki. Twórczość Naipaula dostrzegła i wysoko oceniła Akademia Szwedzka, przyznając mu w 2001 roku literacką Nagrodę Nobla. W uzasadnieniu Komitet Noblowski stwierdził, że przyznał nagrodę "za jednolity punkt widzenia i nieprzekupne badania, które zmuszają nas by dostrzec obecność przemilczanej historii".
Autor: momo//kg / Źródło: PAP