Przypominamy tekst opublikowany 6 lutego.

Do zmiany na brytyjskim tronie może dojść w dwóch przypadkach - śmierci lub abdykacji monarchy. Jednakże w zdecydowanej większości przypadków linia dziedziczenia pokryta jest tragedią. Tak było również w przypadku księżniczki Elżbiety, która została królową wraz z chwilą śmierci jej ojca, króla Jerzego VI.

Przygotowania do koronacji Elżbiety trwały rok. Za nadzór nad nimi odpowiedzialny był książę Filip, mąż Elżbiety, który na przewodniczącego Komitetu Koronacyjnego został mianowany wbrew tradycji. Książę Edynburga stał za kilkoma innowacyjnymi wówczas pomysłami. Za największy z nich uważa się propozycję transmisji koronacji w brytyjskich mediach. Dzięki temu do dziś w serwisach streamingowych możemy podziwiać najważniejsze fragmenty z jedenastogodzinnej ceremonii, którą na żywo oglądało ponad 20 milionów telewidzów, po raz pierwszy w historii przewyższając liczebnie słuchaczy radia.

"Wiedzieliśmy, że to będzie popularne, ale nie mogliśmy przewidzieć, że to rozpocznie erę telewizji, a także proces modernizacji monarchii" - czytamy na stronie telewizji BBC. Relacja z koronacji była transmitowana na całym świecie. W Stanach Zjednoczonych najważniejsze momenty ceremonii obejrzało około 85 milionów ludzi. "Królowa wyraziła na to zgodę, wbrew oficjalnym radom, co pokazało chęć monarchini do podążania z duchem czasu" - pisze na swojej stronie brytyjski nadawca publiczny.

Elżbieta nie od początku była predestynowana do roli przyszłej królowej. Losy sukcesji zmienił 1936 rok. Wówczas, po niespełna roku panowania, abdykował król Edward VIII. Tym samym na tron wstąpił jego brat, książę Albert (który jako monarcha przyjął imię Jerzy), a księżniczka Elżbieta jako jego najstarsza córka, została następczynią tronu. Jej Królewska Wysokość Księżniczka Elżbieta, bo taki tytuł uzyskała w momencie koronacji swojego ojca, następczynią tronu stała się w wieku dziesięciu lat. Od tego momentu była więc przyuczana do życia według królewskiego protokołu.

Jak wynika z relacji jej guwernantki Marion Crawford, księżniczka bardzo spokojnie przyjęła wieść o tym, że jej ojciec został królem. Według Crawford Elżbieta była w pełni świadoma tego, że sama w przyszłości zostanie królową. Nie zmienia to faktu, że od tej chwili życie księżniczki zmieniło się bezpowrotnie. Rodzina królewska przeprowadziła się z posiadłości przy ulicy Piccadilly 145 do Pałacu Buckingham. Zmianie uległa także edukacja księżniczki, nad którą pieczę sprawował sam król. Zorganizował dla Elżbiety nowego nauczyciela - ówczesnego zastępcę rektora Uniwersytetu Eton sir Henry'ego Martena. Nowy wykładowca pomagał poszerzać jej wiedzę o ustroju politycznym oraz historii, a także przygotowywał ją do przyszłej roli.