- Jego odejście silnie przeżyliśmy. Po dwóch latach nadal odczuwamy tę pustkę - wspominał w poniedziałek Bronisława Geremka przewodniczący Parlamentu Europejskie Jerzy Buzek. Germek zginął tragicznie dwa lata temu w wypadku samochodowym. Z wykształcenia był historykiem mediewistą, w latach 80. XX wieku doradcą "Solidarności" i bliskim współpracownikiem Lecha Wałęsy. Po obaleniu komunizmu był posłem na Sejm, w 1997 roku objął tekę ministra spraw zagranicznych. Dwa lata później wprowadzał Polskę do NATO. Od 2004 roku zasiadał w ławach Europarlamentu.
- Parlament Europejski stracił jednego z najlepszych parlamentarzystów. Straciliśmy kogoś, kogo nie da się tak łatwo zastąpić - mówił Buzek. Przewodniczący PE przypomniał, że znał prof. Geremka jeszcze z czasów Solidarności i że był on ministrem spraw zagranicznych w rządzie, którym kierował.
Jako minister doprowadził do członkostwa Polski w NATO. Wraz z Madeleine Albright byli inicjatorami "Wspólnoty Demokracji", której dziesięciolecie istnienia uroczyście obchodziliśmy w Krakowie na początku lipca. Profesor Geremek był prawdziwym i oddanym Europejczykiem. Był osobą o wyjątkowym intelekcie, głębokich przekonaniach i silnych wartościach Jerzy Buzek, przewodniczący PE
Rozumiał Europę
Buzek przypomniał skomplikowany życiorys Bronisława Geremka, w którym odbijają się losy całego kontynentu. - Był dzieckiem warszawskiego getta - mówił przewodniczący PE - Jego życie˙jest jednym z najlepszych przykładów skomplikowanych europejskich losów - od wojny i podziału, do wspólnoty i porozumienia.
Dodał, że jako wybitny historyk mediewista Bronisław Geremek "rozumiał doskonale i był bardzo przywiązany do europejskiego dziedzictwa kulturowego".
Profesor historii
Bronisław Geremek urodził się 6 marca 1932 r. w Warszawie. Studia na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego ukończył w 1954 r., studiował również w Ecole Pratique des Hautes Etudes w Paryżu. Jako historyk poświęcił swoją działalność naukową badaniom nad historią kultury i społeczeństwa wieków średnich.
W 1960 roku obronił pracę doktorską poświęconą rynkowi pracy w średniowiecznym rzemiośle paryskim. Późniejsza habilitacja omawiała grup marginesu społecznego w średniowiecznym Paryżu. Jest autorem licznych artykułów, wykładów, odczytów oraz książek przetłumaczonych na 10 języków. Jako naukowiec w latach 1955-1985 pracował w Instytucie Historii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Geremek wykładał także na paryskiej Sorbonie, gdzie szefował tamtejszemu Centrum Kultury Polskiej. Uhonorowano go kilkunastoma tytułami doktora honoris causa kilkunastu uniwersytetów.
Z PZPR do "Solidarności"
Był dzieckiem warszawskiego getta. Jego życie˙jest jednym z najlepszych przykładów skomplikowanych europejskich losów Jerzy Buzek, przewodniczący PE
Geremek w 1950 r. wstąpił do PZPR. W 1968 r. na znak protestu przeciwko inwazji wojsk Układu Warszawskiego na Czechosłowację wystąpił z partii.
W latach 70 działał w opozycji antykomunistycznej. W 1980 roku był jednym z najważniejszych ekspertów i doradców rodzącej się "Solidarności". W czasie stanu wojennego był internowany. Zwolniony w 1981 roku, został doradcą zdelegalizowanej wówczas "Solidarności" i blisko współpracował z Lechem Wałęsą.
Okrągły Stół i teka ministra
W latach 1987-1989 przewodniczył Komisji Reform Politycznych Komitetu Obywatelskiego, która przygotowała koncepcje pokojowych przemian demokratycznych w Polsce. . Brał udział w obradach Okrągłego Stołu. W 1989 r. po raz pierwszy zdobył poselski mandat.
Później był wybierany do Sejmu z list Unii Demokratycznej w 1991, 1993 i 1997 roku. Po objęciu władzy przez koalicję AWS-UW w 1997 roku premier Jerzy Buzek zaproponował mu tekę ministra spraw zagraniczny. Tę funkcję pełnił do czasu rozpadu koalicji rządowej AWS-UW w czerwcu 2000 roku. 12 marca 1999 w imieniu rządu polskiego podpisał akt wejścia naszego kraju do NATO.
Dla Europy
Geremek startował z list Unii Wolności w pierwszych polskich wyborach do Parlamentu Europejskiego 13 czerwca 2004 r. W Parlamencie Europejskim był członkiem frakcji Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy.
13 lipca 2008 roku zginął w wypadku samochodowym w okolicach Nowego Tomyśla (Wielkopolska) w drodze do Brukseli. Miał 76 lat.
Źródło: PAP, tvn24.pl
Źródło zdjęcia głównego: wikipedia.org