Nie załatwiły "jego sprawy", zginęły. Apelacja po zabójstwie dwóch urzędniczek

Lech G. usłyszał wyrok pierwszej instancji w lutym tego roku. Mężczyzna został uznany winnym podwójnego zabójstwa ze szczególnym okrucieństwem. W uzasadnieniu wyroku sędzia łódzkiego sądu podkreślała, że wina oskarżonego nie pozostawia żadnych wątpliwości i zasłużył on na wysoką karę.

Czwartkowa rozprawa odbędzie się po apelacji skazanego. Jego obrońca tłumaczył, że Lech G. w momencie przestępstwa nie był w pełni poczytalny i nie powinien być tak surowo karany.

- Nie chcemy podważać tego, czy mój klient jest winny czy nie. Zależy nam jednak na stwierdzeniu, czy Lechowi G. zależało na tym, żeby doszło do śmierci kobiet - mówił mec. Piotr Kona w sądzie.

Łódzki sąd po pierwszej rozprawie zamknął przewód sądowy. Wyrok zostanie odczytany w przyszłym tygodniu.

Lech G. mieszkał kilka kilometrów od Makowa. Dobrze znali go pracownicy miejscowej pomocy społecznej. W dniu tragedii przed gmachem GOPS widziały go dwie pracownice społeczne. Jedna z nich kilkadziesiąt minut później już nie żyła.

- Oskarżony pojawił się w urzędzie pomocy społecznej przed 13. Usiadł na krześle dla interesantów i pił napój - relacjonował na koniec śledztwa Krzysztof Kopania z łódzkiej prokuratury.

Pracownicy GOPS spodziewali się, że mężczyzna znowu będzie domagał się załatwienia swojej sprawy. Wcześniej awanturował się już o to, że nie przyznano mu miejsca w DPS.

Po chwili oskarżony wszedł do pokoju, w którym były dwie 40-letnie urzędniczki.

- Mężczyzna wyciągnął zbiorniki z benzyną, oblał nią dwie kobiety, podłogę w pomieszczeniu i drzwi do biura - wyliczał prokurator.

Świadkowie zeznali potem, że usłyszeli jedynie przerażony krzyk jednej z zaatakowanych: "Panie G. pan tego nie robi!". Oskarżony nie słuchał - podpalił rozlaną benzynę, a biuro stanęło w płomieniach.

Urzędniczki próbowały wydostać się ze śmiertelnej pułapki - kopały i szarpały drzwi. Śledczy ustalili, że oskarżony trzymał drzwi, żeby uniemożliwić kobietom ucieczkę.

Śledczy twierdzą, że oskarżony po chwili wybiegł przed budynek i oglądał przez chwilę akcję ratowniczą.

Straż pożarna dostała zgłoszenie o pożarze dokładnie o 12:58. Jeszcze zanim na miejscu pojawiły się pierwsze zastępy, do płonącego budynku wbiegł pan Piotr, przypadkowy mężczyzna, który usłyszał krzyki o pomoc.

Jak można było przeczytać w akcie uskarżenia, mężczyzna na czworaka wtargnął na pierwsze piętro płonącego urzędu. Tam spotkał jedną z zaatakowanych urzędniczek. Była przytomna, prosiła o ratunek. Zdążyła powiedzieć, że za zbrodnią stoi Lech G. Kobieta została wyniesiona na klatkę schodową, tam po chwili zajęli się nią ratownicy medyczni. Zmarła po kilku dniach w szpitalu.

Druga z kobiet leżała w spalonym pomieszczeniu, za biurkiem. W czasie akcji gaśniczej stwierdzono jej zgon.

Oskarżony od początku procesu twierdził, że nie pamięta nic z tego, co wydarzyło się 15 grudnia minionego roku. Oskarżyciele nie mieli jednak wątpliwości, że to on brutalnie zamordował dwie 40-letnie urzędniczki z pomocy społecznej w Makowie: oblał je benzyną i podpalił.

- Nie pamiętam, nie koduję tego co się dzieje - mówił podczas procesu Lech G.

Podczas procesu pierwszej instancji, 64-latek zachowywał się bardzo emocjonalnie. Płakał, kiedy odpowiadał na pytania sądu. W pewnym momencie wstał i przeprosił rodziny ofiar.

- Nie chciałem, żeby to się stało. Niczego jednak nie pamiętam - stwierdził ze łzami w oczach.

W domu Lecha G. znaleziono pojemnik, w którym znaleziono resztki benzyny. Jego kurtka była nadpalona, a przy 64-latku były też bilety autobusowe do i z Makowa. Godziny przejazdów pasują do czasu, w którym rozegrała się tragedia.

Oprócz tego Lecha G. widziało wielu świadków. Dwie niezależne od siebie osoby słyszały, jak zaatakowana urzędniczka opowiadała, że za koszmarem stoi właśnie G.

Autor: bż/sk