Tajemnicze znaki na drzewach

Źródło: Bogusław Micun, Iwona Jóźwicka / Archiwum Nadleśnictwa Dojlidy

Litery, cyfry, kropki, linie. Na takie oznaczenia można natknąć się podczas spaceru po lesie. Nie wszystkie informują o tym, że dane drzewo jest przeznaczone do wycięcia. Są też takie, które określają granice cennych drzewostanów czy wskazują nietypowe okazy. 

- Bez obaw, to nie jest artystyczna twórczość leśniczego. Każdy z symboli oznacza coś innego i nanoszony jest zgodnie z zaleceniami bądź instrukcją – zapewnia Iwona Jóźwicka z Nadleśnictwa Dojlidy (Podlaskie).

Postanowiła na stronie nadleśnictwa wyjaśnić, co oznaczają tajemnicze znaki, które często możemy zobaczyć podczas spacerów po lesie. Zaczyna od żółtego ciągłego paska.

Żółty pasek równa się bardzo dobra jakość nasion

- Ma szerokość 10 centymetrów i malowany jest wokół pnia na wysokości 150 centymetrów. Oznacza granicę wyłączonego drzewostanu nasiennego (WDN), czyli fragment lasu, na którym rosną dorodne drzewa, produkujące nasiona bardzo dobrej jakości. Taki drzewostan wyłączony jest z wyrębu – podkreśla nasza rozmówczyni.

Drzewa rosnące na załamaniach granicy takiego drzewostanu oznacza się dodatkowo literą N. Natomiast czarne cyfry umieszczane na żółtym pasku to numer drzewostanu, pod którym został on zarejestrowany w krajowym rejestrze Leśnego Materiału Podstawowego (LMP). 

OGLĄDAJ TVN24 NA ŻYWO W TVN24 GO >>>

Nie mylmy ciągłych pasków z przerywanymi

Oznaczeń tych nie należy mylić z kolejnymi żółtymi paskami, tyle że przerywanymi, którymi zaznaczane są granice gospodarczych drzewostanów nasiennych (GDN). Czyli fragmentów lasu, gdzie rosną drzewa, których nasiona mają właściwe pochodzenie i są dobrej jakości (ale nie tak dobrej, jak wspomniane wyżej WDN). 

W przypadku takich drzewostanów dopuszcza się wycinki, jednak tylko po osiągnięciu przez drzewa odpowiedniego wieku i w latach dobrego urodzaju nasion danego gatunku.

Najcenniejsze są drzewa mateczne

Trzeba też wiedzieć, że w obrębie obu ww. rodzajów drzewostanów nasiennych (czyli wyłączonych i gospodarczych), leśnicy wybierają tzw. drzewa mateczne. 

- Czyli pojedyncze okazy o najlepszych cechach jakościowych, wyróżniające się zdrowotnością, pokrojem korony, wysokością, jakością pnia itp. Drzewa takie oznaczane są żółtym paskiem z czarnym numerem określającym granicę danego drzewostanu. Nad żółtym paskiem widnieje zaś - namalowany żółtą farbą - indywidualny numer, jaki posiada każde drzewo mateczne – tłumaczy Iwona Jóźwicka. 

Cztery drzewa dla porównania

Ciekawe, że w pobliżu drzewa matecznego wyznacza się cztery drzewa porównawcze, opisywane jasnożółtymi cyframi od 1 do 4.

- Jako porównawcze wybiera się drzewa tego samego gatunku i wieku, prawidłowo ukształtowane i o największej masie. Muszą oczywiście rosnąć w bliskim otoczeniu drzewa matecznego – mówi leśniczka. 

JP to jesienne poszukiwania

Kolejne oznaczenia są już mniej skomplikowane.

- Białe litery JP z numerami wskazują granice tak zwanych partii kontrolnych jesiennych poszukiwań szkodników sosny. Chodzi o owady zimujące w ściółce i w glebie. Taki zabieg służy oczywiście do oceny zagrożenia sosnowych drzewostanów – wyjaśnia Iwona Jóźwicka.

Zielony pasek – granica parku, czerwona kropka – wycinka

Zielony ciągły pasek wyznacza zaś granicę rezerwatu przyrody, a czerwona kropka bądź ukośna kreska – drzewa przeznaczone do usunięcia.

- Powody to zabiegi pielęgnacyjne i sanitarne. Wycina się też drzewa zagrażające bezpieczeństwu użytkowników lasu – podkreśla nasza rozmówczyni.

E, czyli drzewa nietypowe

Zostały nam jeszcze dwa tajemnicze znaki.

- Literą E zaznaczamy drzewa biocenotyczne, czyli takie, które pozostawia się w celu zwiększenia różnorodności biologicznej. Chodzi chociażby o okazy, które mają dziuple. Ale też te o nietypowym pokroju lub z nietypowymi formami morfologicznymi na przykład szyszek, kory czy gałęzi. Litera E malowana jest też na okazach wyraźnie wyróżniających się wiekiem lub rozmiarami w stosunku do innych drzew na danym terenie – wyjaśnia leśniczka.

K bądź KE – starodrzew pozostawiony do naturalnego rozkładu

Ostatnim oznaczeniem jest biała kreska z napisaną nad nią białą literą K bądź KE.

– Oznacza to, że jesteśmy na granicy kępy ekologicznej, czyli fragmentu starodrzewu pozostawionego do naturalnego rozkładu. Tak pozostawiana kępa to także miejsce schronienia zwierząt – mówi Iwona Jóźwicka.