Według badań brytyjskich naukowców, szybszy spacer może obniżyć ryzyko wystąpienia wielu problemów z rytmem serca, między innymi migotania przedsionków. Jak szybko chodzić? Nowe badania dają bardzo konkretne wytyczne.

Na potrzeby badań ponad 420 tysięcy osób w ramach UK Biobank dostarczyło dane na temat swojej prędkości chodzenia. Spośród nich 81 956 przedstawiło szczegółowe informacje co do czasu, jaki spędzili na chodzeniu w różnym tempie. Po przeanalizowaniu tych danych wyniki badań opublikowano w BMJ Heart. Opisał je m.in. "Guardian". Zawierają bardzo konkretne wytyczne co do tego, jakie tempo chodu jest najlepsze dla serca.

Najlepsze tempo marszu, czyli ile kilometrów na godzinę

Naukowcy wolne tempo zdefiniowali jako poniżej 3 mil na godzinę (czyli ok. 4,83 km/h), średnie jako 3–4 mile na godzinę (od 4,83 km/h do 6,44 km/h), a szybkie jako ponad 4 mile na godzinę (powyżej 6,44 km/h). Nieco ponad 6,5 proc. uczestników miało wolne tempo marszu, 53 proc. średnie, a 41 proc. szybkie.

Obserwacja tych osób przez średnio 13 lat wykazała, że ​​u 36 574 uczestników (9 proc.) rozwinęła się jakaś forma nieprawidłowości rytmu serca. Po uwzględnieniu czynników demograficznych i stylu życia, średnie (od 4,83 km/h do 6,44 km/h) lub szybkie (powyżej 6,44 km/h) tempo chodu powiązano z niższym ryzykiem wystąpienia nieprawidłowości rytmu serca. Odpowiednio przy tempie średnim - o 35 proc., przy szybkim - o 43 proc.

Problemy z rytmem serca mogą zwiększać ryzyko udaru, niewydolności serca i zatrzymania akcji serca.

Związek między tempem chodu a arytmią

- To pierwsze badanie, które bada ścieżki leżące u podstaw związku między tempem chodu a arytmią oraz dostarcza dowodów na to, że czynniki metaboliczne i zapalne mogą odgrywać rolę - posumowała prof. Jill Pell z Uniwersytetu w Glasgow, która kierowała badaniami, cytowana przez "Guardiana". - Szybszy chód zmniejszał ryzyko otyłości i stanu zapalnego, co z kolei zmniejszało ryzyko arytmii.

Jak dodano, to "odkrycie jest biologicznie prawdopodobne, ponieważ kumulatywne badania epidemiologiczne wykazały, że tempo chodu jest odwrotnie proporcjonalne do czynników metabolicznych, takich jak otyłość, poziom glukozy na czczo, cukrzyca i wysokie ciśnienie krwi, które z kolei wiążą się z ryzykiem wystąpienia arytmii".

Naukowcy zauważyli jednak, podkreśla "Guradian", że badanie miało charakter obserwacyjny, ​​nie można więc wyciągnąć jednoznacznych wniosków. Było również ograniczone przez fakt, że uczestnicy sami się zgłaszali, więc nie odzwierciedlało ono szerokiego spektrum wieku i pochodzenia etnicznego. Średni wiek badanych wynosił 55 lat, 55 proc. stanowiły kobiety, a 97 proc. osób było rasy białej.