Podczas przeszukiwania pola jednego z rolników w okolicy Duniewa (woj. zachodniopomorskie) znaleziono renesansowy talar książąt saksońskich. Monetę przekazano do Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej w Kamieniu Pomorskim. - To wyjątkowe odkrycie - przekazał archeolog Grzegorz Kurka.
9 kwietnia w okolicy Duniewa rolnik zgubił część od pługa i poprosił o pomoc w poszukiwaniach Stowarzyszenie im. św. Korduli. W trakcie przeszukiwań pola, na głębokości około 10 cm, natrafiono na srebrną monetę o wadze ponad 27 gramów i średnicy 4 centymetry. Okazało się, że jest to renesansowy talar książąt saksońskich. Moneta została przekazana do Muzeum Historii Ziemi Kamieńskiej w Kamieniu Pomorskim.
- Jest to renesansowy talar wybity przez braci współregentów księstwa Saksonii. Niezwykle rzadki numizmat, na który od czasu do czasu można jedynie natrafić na aukcjach internetowych - poinformował dyrektor placówki Grzegorz Kurka.
Monetę zgubiono na szlaku?
- Po obu stronach monety dominują ikonografie współregentów, którzy współrządzili po śmierci ojca Jana Wilhelma w latach 1575-1603. Pierwszym z nich jest książę Fryderyk Wilhelm I, drugim książę Jan II – przekazał Kurka.
Postacie na monetach przedstawione są od pasa w górę, mają na sobie zbroje, a w rękach trzymają zdobione pióropuszami szyszaki i miecze.
- Obaj książęta na szyi noszą duży kołnierz, tzw. kryzę, typową dla epoki późnego renesansu i świadczącą o wysokim statusie społecznym. Obie postacie są bardzo dobrze zarysowane, widać staranność w wykonaniu postaci i dbałość o każdy, najmniejszy nawet szczegół - podkreślił Kurka.
Na awersie monety widać księcia Fryderyka Wilhelma I, herby Saksonii oraz napis "Z łaski Bożej, Fryderyk Wilhelm, książę Saksonii, Turyngii i administrator-elektor Mennicy Cesarskiej".
Rewers przedstawia księcia Jana II. Wokół postaci znajduje się napis "Z łaski Bożej Jan, książę Saksonii, landgraf Turyngii, margrabia Miśni" i data wybicia talara - 1596.
Nie wiadomo, w jakich okolicznościach moneta znalazła się na tym terenie. Jedna z teorii zakłada, że mogła zostać zgubiona, gdy ktoś zatrzymał się napoić konie, ponieważ w pobliżu znajdował się stary szlak i dwa niewielkie stawy.
Źródło: PAP, tvn24.pl