Nie widzą, ale doskonale słyszą i czują. Wojna to dla nich zapach siarki i spalenizny, drżenie ścian, dudniąca ziemia i uczucia ciepła, gdy w pobliżu wybucha ładunek. Gdy do Charkowa weszli rosyjscy żołnierze, grupa niewidomych wokalistów schroniła się w Specjalnym Kompleksie Szkolno-Wychowawczym im. Władimira Korolenki, ale i tego miejsca nie ominęły pociski wroga. O strachu, ukrywaniu się i dramatycznej ucieczce opowiedzieli naszej reporterce. "Inwalidzi, którzy nigdy w życiu nie widzieli słońca, zostali bez niczego" - słychać na amatorskim nagraniu ze zbombardowanej szkoły, w której bohaterowie reportażu walczyli o swoje marzenia. Teraz marzą tylko o tym, żeby wojna się skończyła, a oni mogli zaśpiewać w wolnej Ukrainie.
