"Ogląda kabarety" - napisała do kochanka. Niedługo potem jej mąż już nie żył

Ciało Mirona B. przez półtora miesiąca leżało schowane w wynajętym garażu w Łodzi. Było owinięte foliowymi workami na śmieci, kołdrą i ściśnięte pasem transportowym. Kiedy zostało odnalezione, było już w znacznym stopniu rozkładu. O zabójstwo 41-latka oskarżona została jego żona Marzena B. i jej kochanek Mariusz S.

Ich proces skończył się w czwartek przed Sądem Okręgowym w Łodzi. Strony wygłosiły mowy końcowe, odsłaniając kulisy zbrodni.

- Ofiara została znaleziona w pidżamie. Do zbrodni doszło w jego własnym domu, kiedy nie spodziewał się, że grozi mu śmiertelne niebezpieczeństwo - mówił w swojej mowie końcowej prokurator Jan Snopkiewicz.

Miron B. znał Marzenę B. od 11 lat, ślub wzięli w 2009 roku. Mieszkali w domu jednorodzinnym w Łowiczu, wspólnie wychowywali syna (dziś ośmioletniego). W 2017 roku ich związek był w strzępkach. W czasie rozprawy rozwodowej on udowodnił przed sądem, że ona ma kochanka - Mariusza S.

- Ona chciała rozwodu bez rozstrzygania o winie. Wpadła w furię, kiedy mój klient udowodnił jej niewierność. Robiła, co mogła, żeby go zdyskredytować, wylewała na niego morze pomyj - mówił w swojej mowie końcowej mecenas Piotr Paduszyński. Na procesie w sprawie zabójstwa jest pełnomocnikiem rodziny Mirona B. Wcześniej reprezentował go w czasie procesu rozwodowego.

W listopadzie 2017 roku rozwód miał stać się faktem. Ale tego Miron B. już nie dożył. Jego nagłe zaginięcie zgłosiła siostra mężczyzny. Był 27 października.

- Jak do mnie przyszła razem z matką, to od razu powiedziałem, że już nie zobaczą swojego syna i brata. Niestety, nie pomyliłem się. Jego żona miała zbyt wiele do zyskania - wspominał dziś mecenas Paduszyński.

Marzena B. była o dziewięć lat młodsza od męża. Na każdej rozprawie siedziała zapłakana. Tuż przed zamknięciem tak zwanego przewodu procesowego sąd uprzedził strony o możliwej zmianie kwalifikacji jej czynu - z zabójstwa na nieudzielenie pomocy i poplecznictwo, czyli pomoc w zacieraniu śladów.

Jej wersja, której trzymała się podczas śledztwa i procesu, jest taka: 26 października, około godziny 22. znowu pokłóciła się z mężem. Po ostrej wymianie zdań poszła do pokoju na górze. oglądała telewizję. Około północy zeszła na dół, bo jej mąż głośno słuchał muzyki.

- Jak mu zwróciłam uwagę, to mnie uderzył. Po tym wszystkim zadzwoniłam do Mariusza - zeznawała.

Kochanek - jak mówiła - tak się zdenerwował, że po chwili podjechał pod dom małżeństwa. Ona wpuściła go do środka, ale - jak zapewnia - nie spodziewała się najgorszego.

- Mariusz ranił męża paralizatorem. Byłam przerażona, ale nie mogłam nic zrobić - twierdzi.

Według jej wersji, kochanek włożył męża do samochodu i odjechał. - Myślę, że on (mąż - red.) już wtedy nie żył - zeznała w czasie śledztwa.

Marzena B. wysprzątała sypialnię ze śladów krwi. Na tyle dokładnie, że pierwszy zespół policyjnych techników, który pojawił się w jej domu nie znalazł żadnych śladów wskazujących na to, że jest to miejsce zbrodni. Dowody na to, że w sypialni były ślady krwi, które ktoś intensywnie ścierał zebrano dopiero podczas wizyty drugiego, bardziej specjalistycznego zespołu policyjnych ekspertów.

Oskarżona twierdzi, że ze strachu nikomu nie powiedziała o zbrodni.

- Byliśmy w trakcie rozwodu, fakt. Ale Miron był mi bardzo bliski, w końcu to był mój mąż. Mieliśmy razem wychowywać synka - łkała na ostatniej rozprawie.

Tyle że prokurator Jan Snopkiewicz w ogóle daje wiary jej słowom. Na sali sądowej wyjaśnił, dlaczego.

- To była zaplanowana, okrutna zbrodnia - stwierdził prokurator Jan Snopkiewicz.

Mówił, że "rozumie rozpaczliwą próbę bronienia się oskarżonej".

- Kto by tego nie robił będąc na ławie oskarżonych pod takim ciężkim zarzutem? W obliczu dowodów ta próba jednak jest bardzo nieudolna. Faktem bezspornym jest, że zabójca, kochanek oskarżonej już od godziny 22 czekał na stacji benzynowej niedaleko domu, w którym doszło do zabójstwa - mówił Snopkiewicz.

Prokurator wskazał na wykaz połączeń telefonicznych i wiadomości SMS, które były wysyłane z telefonu oskarżonej. Mówił, że dokładnie 36 minut po północy oskarżona napisała do swojego kochanka wiadomość: "Ogląda kabarety, jest głośno".

Minutę później napisała: "Teraz poszedł do garażu". Dokładnie o 1:08 - jak ujawnił prokurator - oskarżona napisała "Zgasił światło".

- Monitoring na stacji benzynowej wykazał, że o 1:39 jej kochanek ruszył samochodem w kierunku domu ofiary - podkreśla prokurator.

O godzinie 1:42 Marzena S. napisała do Mariusza S. ostatnią tej nocy wiadomość: "Kocham Cię".

- Znamienne jest to, że w żadnej wiadomości nie mówiła o rzekomej kłótni i o tym, że mąż ją uderzył. Od godziny 22. nie było też żadnego połączenia telefonicznego. Czyli wersja o rzekomo nagłej reakcji wzburzonego partnera jest kłamstwem - udowadniał prokurator.

- Około drugiej w nocy żona wpuściła kochanka do domu. Wcześniej raportowała mu, że mąż już śpi. W jaką całość się to składa? - pytał retorycznie prokurator.

Zwrócił uwagę, że ciało zabitego zostało owinięte w worki na śmieci, które były w domu zabitego.

- Przecież zabójca nie zaglądał w szafki i nie sprawdzał, gdzie może je znaleźć. Dostał je od Marzeny B., która w pełni rozumiała, co się dzieje - mówił.

Potem oskarżyciel podkreślał, dlaczego kłamstwem - jego zdaniem - jest to, że zabójstwo było dla Marzeny B. zaskoczeniem.

- Oskarżona metodycznie posprzątała miejsce zbrodni. Myliła tropy, sugerowała o rzekomych zatargach z Ukraińcami, którym rzekomo mąż był winny pieniądze. Nie wierzę też w to, że była zastraszona. Już po zbrodni oboje oskarżeni wymieniali wiadomości. Zapewniali się o miłości, wysyłali "buziaczki".

Znamienne też jest to, że w czasie przesłuchania w prokuraturze powiedziała, że "planuje wspólną przyszłość" z Mariuszem S. - mówił prokurator.

Mariusz S. przed aresztowaniem pracował jako kierowca. Twierdzi, że ze zbrodnią nie ma nic wspólnego. Swoją wersję wydarzeń przedstawił na jednej z ostatnich rozpraw.

- Znamienne jest to, że zdecydował się mówić dopiero wtedy, kiedy poznał w pełni materiał dowodowy. To nic więcej, jak próba dopasowania wersji do faktów - grzmiał w czwartek prokurator Jan Snopkiewicz.

Wersja Mariusza S. jest taka: na stacji benzynowej faktycznie był, ale nie miał zamiaru jechać pod dom swojej kochanki. To ona miała podjechać do niego.

- Niecierpliwiłem się. Nie wiedziałem, czy przyjdzie - twierdził S.

Po pierwszej w nocy miał - jak przyznał - pojechać w stronę domu małżeństwa B., ale tylko po to, żeby przekonać się, czy jego partnerka już poszła spać. Do domu miał w ogóle nie wejść. Następnego dnia kontaktował się normalnie z Marzeną B. - nieświadomy tego - jak przekonywał - że doszło do zbrodni.

Kilka dni później wyjechał pracować do Niemiec. Ten wyjazd był już wcześniej uzgodniony z pracodawcą. Niemiecka policja na podstawie Europejskiego Nakazu Aresztowania zatrzymała go 2 grudnia.

- Niemiecki sędzia się mnie pytał, czy zgadzam się na ekstradycję do Polski. Martwił się, czy będę miał sprawiedliwy proces. Ja się zgodziłem, bo przecież jestem niewinny. To był największy błąd mojego życia, że zaufałem polskim policjantom i prokuratorom - mówił w oświadczeniu na koniec procesu.

W pewnym momencie przewodniczący składu sędziowskiego zwrócił mu uwagę, żeby konkretniej odniósł się do zakończonego właśnie procesu.

- Pan mi nie przeszkadza. Pan poczeka, aż skończę mówić - odparł oskarżony.

- Panie mecenasie. Może niech pan porozmawia ze swoim klientem - odparł sędzia.

Obrońca Mariusza S. odwrócił się do oskarżonego i wymienił z nim kilka zdań. Potem oskarżony kontynuował wywód:

- Nie popełniłem zbrodni. Nie byłem w tym domu. Jest mi przykro z powodu waszej straty (w tym momencie zwracał się do rodziny zamordowanego - red.), ale ja nie mam z tym nic wspólnego. Proszę o uniewinnienie - powiedział na koniec.

- Oskarżony rzekomo czekał na oskarżoną, ale nie ma po tym śladu w wiadomościach. Kuriozalnie tłumaczy, że jeździł wokół domu sprawdzając, czy palą się światła. A w tym czasie wymieniał się przecież wiadomościami SMS z kobietą. To wszystko się rozłazi - punktował Jan Snopkiewicz.

Dodał, że Mariusza S. obciążają twarde dowody. Na taśmie transportowej, którą ściśnięte były zwłoki znaleziono DNA oskarżonego.

- Zabójstwa nie mogła dokonać tylko Marzena B., bo była na to zbyt słaba fizycznie - mówił prokurator. Dodatkowo, ciało Mirona B. zostało schowane w garażu, który został wynajęty przez oskarżonego.

- To było zabójstwo, do którego doszło za zgodą i porozumieniem obu stron. Dlatego wnoszę o karę 25 lat więzienia dla obojga oskarżonych - podsumował prokurator.

Mariusza S. bronił w czasie procesu mecenas Paweł Kozanecki.

- To proces poszlakowy. Prokuratura ma tylko pewne wyobrażenie co do tego, jak doszło do zbrodni. Nie ma na to jednak dowodów - mówił mecenas.

Zwrócił uwagę, że tylko Marzena B. skorzystała na nagłym zniknięciu męża.

- Mój klient miał gdzie spać. Miał stabilną pracę. Nie było w nim motywacji, żeby zaprzepaścić wszystko. A decyzją prokuratury od ponad dwóch lat nie ma kontaktu z własną córką - mówił Kozanecki.

Zawnioskował o uniewinnienie swojego klienta.

- Prokuratura ma jeden obiektywny dowód. DNA mojego klienta na pasie transportowym. Ale został on dostarczony oskarżonej wcześniej - mówił adwokat.

Marzeny B. bronił Piotr Kona.

- Pytania o to, dlaczego wpuściła późniejszego zabójcę do domu, które zadaje prokuratura mogą zadawać sobie moi studenci. Można na ten temat dyskutować wśród prawników. Ale jesteśmy na sali rozpraw. A tu ważne są tylko dowody. A prokuratura nie ma żadnych dowodów na to, że moja klientka miała jakikolwiek związek z zabójstwem. Dura lex, sed lex - mówił Kona.

Wskazywał, że "jego klientka zrobiła dużo złego": - Nie udzieliła pomocy, fakt. Zacierała ślady, pełna zgoda. Ale to nie wystarczy, żeby mówić o niej, jak o morderczyni - podkreślał.

Zaapelował do sądu o "sprawiedliwy wyrok".

- Czeka na nią jej synek. Trzeba dać mu szansę, żeby chociaż w ograniczonym zakresie miał matkę - skończył.

***

Miron B. zginął 27 października 2017. Ogłoszenie wyroku zaplanowano na 11 września 2019 roku.

Syn oskarżonej i zabitego Mirona B. jest pod opieką babci od strony matki. Chłopcem opiekują się jednak obie rodziny.

Autor: bż/i / Źródło: TVN24 Łódź