"Dziękuję Bogu i psu agenta"

- Wow. Dziękuję. Dziękuję wszystkim. Nie mogę w to uwierzyć. Dziękuję. Wow. To ogromny zaszczyt znaleźć się w gronie tak utalentowanych osób, doprawdy nie wiem, czym na to zasłużyłem/łam. Dziękuję Akademii. Dziękuję mojemu mężowi/żonie, który/a zawsze mnie wspierał/a, i rodzicom, którzy zawsze we mnie wierzyli. Dziękuję agentowi, który był ze mną przez te wszystkie lata. I reżyserowi, scenarzyście/operatorowi za filmowanie lepszego profilu/makijażystce/kucharzowi/ miłej pani z księgowości/ 20 innym osobom, których nazwiska nic nikomu nie mówią – w międzyczasie zaczyna grać muzyka, więc laureat przyspiesza i zaczyna mówić głośniej – i wytwórni, i psu agenta… no i Bogu. Bez Niego by mnie tu nie było!

„Kocham was, kocham was wszystkich”, czyli przemówienia emocjonalne

Halle Berry („Czekając na wyrok”, 2002), która - jako pierwsza afroamerykanka - odebrala Oscara za rolę pierwszoplanową, wzruszała się na scenie przez bite pięć minut. Najpierw długo nie mogła złapać oddechu, następnie, łkając i ocierając łzy, stwierdziła: - Ta chwila jest większa ode mnie. Dziś pewne drzwi zostały otwarte. Dzięki. Jestem taka zaszczycona.

Cuba Gooding Jr („Jerry Maguire” ,1996) z kolei cieszył się jak dziecko, które pod choinką znalazło najnowszą konsolę. – Kocham was! Tomie Cruise, kocham cię, bracie! Kocham cię, człowieku! – zadeklarował, przekrzykując coraz głośniejszą muzykę. – Wszyscy, kocham was. Kocham was wszystkich. Wszyscy, którzy tworzyli ten film - kocham was, kocham – zapewnił.

Wreszcie Sally Field („Miejsca w sercu” 1985), odbierając drugiego Oscara zdradziła: - Za pierwszym razem tego nie czułam, ale teraz czuję, i nie mogę zaprzeczyć faktom: lubicie mnie, teraz naprawdę mnie lubicie!

“Jestem królem świata”, czyli przemówienia wyczerpujące temat

James Cameron („Titanic”, 1998) powiedział to, co zapewne każdy zdobywca Oscara chciałby, ale obawia się obciachu: krótkie, zwięzłe, megalomańskie "Jestem królem świata”.

Jack Nicholson natomiast odbierając statuetkę za „Lot nad kukułczym gniazdem” (1976) stwierdził: - To dowodzi, że w Akademii jest tyle samo świrów, co w każdym innym miejscu. A grająca sadystyczną pielęgniarkę LouiseFletcher zapewniła, że “uwielbiała bycie nienawidzoną” oraz podziękowała Nicholsonowi, dzięki któremu „szpital dla chorych psychicznie był szpitalem dla chorych psychicznie”.

„Dziś będę cudownie pijany”, czyli przemówienia szczere

- Myślałam, że dostanie go Lauren Bacall. I myślę, że na niego zasłużyła – stwierdziła Juliette Binoche, odbierając Oscara za drugoplanową rolę w „Angielskim Pacjencie” w 1997 roku. Równie szczera była dwa lata później doceniona za rolę królowej Elżbiety w „Zakochanym Szekspirze” Judi Dench: - Czuję, że za te osiem minut na ekranie powinnam dostać tylko kawałek Oscara.

Warren Beaty („Czerwoni” 1982) z kolei podsumował samą galę: - Chcielibyśmy podziękować wszystkim za oglądanie nas gratulujących sobie dziś wieczorem. A Frank Capra („Ich noce 1935) – podsumował Oscara: - To najcenniejszy, choć najtańszy obiekt światowego PR kiedykolwiek wymyślony przez jakikolwiek przemysł.

Jednak najwdzięczniej szczery był Kevin Spacey („Podejrzani” 1995). – Kimkolwiek jest Keyser Soze (postać, którą grał - red.), mogę wam powiedzieć, że będzie dziś wieczorem cudownie pijany.

Jak sobie poradzą tegoroczni laureaci, przekonamy się już w niedzielę. Relacja na żywo w tvn24.pl

A tak było w ubiegłym roku...

Źródło: tvn24.pl, lechpoznan.pl