Profesor Jerzy Osiatyński - ekonomista, były minister finansów w rządzie Hanny Suchockiej, wieloletni konsultant Banku Światowego i doradca prezydenta Bronisława Komorowskiego - zmarł w piątek wieczorem w wieku 81 lat.

O śmierci ekonomisty i byłego ministra finansów prof. Jerzego Osiatyńskiego poinformowały w piątek wieczorem media, powołując się na informacje od rodziny. Wyrazy współczucia bliskim profesora złożył między innymi były minister finansów Jan Vincent Rostowski.

OGLĄDAJ NA ŻYWO W TVN24 GO

"Wyrazy współczucia dla bliskich profesora Jerzego Osiatyńskiego, ekonomisty, ministra finansów, doradcy dwóch prezydentów, członka Rady Polityki Pieniężnej" - napisał na Twitterze europarlamentarzysta Marek Belka.

Minister finansów, konsultant Banku Światowego

Jerzy Osiatyński urodził się w Rydze 2 listopada 1941 r. W 1964 r. ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa). W 1989 r. uzyskał tytuł profesora nauk ekonomicznych.

W latach 1989-91 był ministrem - kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Był posłem na Sejm X, I, II i III kadencji. Zasiadał w wielu sejmowych komisjach i podkomisjach zajmujących się finansami publicznymi, integracją europejską, kontrolą publiczną, audytem oraz polityką ekonomiczną. Od 1992 r. do 1993 r. pełnił funkcję ministra finansów w rządzie Hanny Suchockiej.

W latach 1995-2008 Jerzy Osiatyński pełnił funkcję konsultanta Banku Światowego oraz innych organizacji międzynarodowych i pozarządowych w dziedzinie transformacji gospodarczej.

Doradca prezydenta Komorowskiego, autor wielu prac naukowych

Od stycznia do 10 kwietnia 2010 r. był członkiem Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP. W latach 2001-2006 członkiem Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy premierze, a w latach 2004-2006 r. jej wiceprzewodniczącym. W październiku 2010 roku został doradcą społecznym prezydenta Bronisława Komorowskiego. W 2013 roku wszedł w skład Rady Polityki Pieniężnej.

Prof. Osiatyński był autorem wielu prac naukowych z dziedziny teorii ekonomii, finansów publicznych, historii doktryn ekonomicznych oraz transformacji gospodarki od centralnie planowanej do rynkowej. W 1990 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Nowym Jorku.