Profesor Jerzy Osiatyński - ekonomista, były minister finansów w rządzie Hanny Suchockiej, wieloletni konsultant Banku Światowego i doradca prezydenta Bronisława Komorowskiego - zmarł w piątek wieczorem w wieku 81 lat.
O śmierci ekonomisty i byłego ministra finansów prof. Jerzego Osiatyńskiego poinformowały w piątek wieczorem media, powołując się na informacje od rodziny. Wyrazy współczucia bliskim profesora złożył między innymi były minister finansów Jan Vincent Rostowski.
"Wyrazy współczucia dla bliskich profesora Jerzego Osiatyńskiego, ekonomisty, ministra finansów, doradcy dwóch prezydentów, członka Rady Polityki Pieniężnej" - napisał na Twitterze europarlamentarzysta Marek Belka.
Minister finansów, konsultant Banku Światowego
Jerzy Osiatyński urodził się w Rydze 2 listopada 1941 r. W 1964 r. ukończył Szkołę Główną Planowania i Statystyki w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa). W 1989 r. uzyskał tytuł profesora nauk ekonomicznych.
W latach 1989-91 był ministrem - kierownikiem Centralnego Urzędu Planowania w rządzie Tadeusza Mazowieckiego. Był posłem na Sejm X, I, II i III kadencji. Zasiadał w wielu sejmowych komisjach i podkomisjach zajmujących się finansami publicznymi, integracją europejską, kontrolą publiczną, audytem oraz polityką ekonomiczną. Od 1992 r. do 1993 r. pełnił funkcję ministra finansów w rządzie Hanny Suchockiej.
W latach 1995-2008 Jerzy Osiatyński pełnił funkcję konsultanta Banku Światowego oraz innych organizacji międzynarodowych i pozarządowych w dziedzinie transformacji gospodarczej.
Doradca prezydenta Komorowskiego, autor wielu prac naukowych
Od stycznia do 10 kwietnia 2010 r. był członkiem Narodowej Rady Rozwoju przy Prezydencie RP. W latach 2001-2006 członkiem Rady Strategii Społeczno-Gospodarczej przy premierze, a w latach 2004-2006 r. jej wiceprzewodniczącym. W październiku 2010 roku został doradcą społecznym prezydenta Bronisława Komorowskiego. W 2013 roku wszedł w skład Rady Polityki Pieniężnej.
Prof. Osiatyński był autorem wielu prac naukowych z dziedziny teorii ekonomii, finansów publicznych, historii doktryn ekonomicznych oraz transformacji gospodarki od centralnie planowanej do rynkowej. W 1990 roku otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu w Nowym Jorku.
Źródło: PAP