Historia z Madalińskiego uświadamia - jak łatwo fakty mieszają się z emocjami - w tak trudnym temacie jak aborcja. Temat wraca jak bumerang - teraz za sprawą obywatelskiego projektu ustawy oraz listu biskupów, którzy chcą zaostrzenia w Polsce prawa, choć i tak jest ono jednym z najostrzejszych na świecie. Dlaczego kompromis w tej sprawie zawarty między Kościołem i państwem sprzed 20 laty - dziś nie jest już wystarczający?

Głośna historia z warszawskiego szpitala przy Madalińskiego, gdzie przeprowadzono niedawno aborcję - przeprowadzono zgodnie z prawem, czyli w jednym z tych szczególnych przypadków. Co do tego nie ma wątpliwości - ale od tego momentu są już dwie (istotnie różne) wersje opisywanych wydarzeń - sprawę wyjaśnia prokuratura - o tym, co na razie wiadomo Jacek Smaruj

Daria Górka rozmawiała z kobietami, które przeszły piekło - brutalnie zgwałcone zaszły w ciąże i stanęły przed dramatycznym wyborem. Obie ten wybór miały - choć obie wierzące - zdecydowały inaczej, ale - wbrew temu, co łatwo się osądza - wybór dla żadnej z nich nie był oczywisty.

Odcięcie od komputera i sieci dużo bardziej dotkliwe jest dla ludzi, którzy do wirtualnego świata przenieśli swoje firmy. Setki z nich przestały niedawno w jednej chwili istnieć. Jak to możliwe? Słowa klucze w tej sprawie to hosting i serwery. Straty liczone są już w milionach i każdego dnia rosną. Przestępca jest poszukiwany, postępowanie trwa. Firma, która miała gwarantować bezpieczeństwo biznesu prowadzonego w sieci milczy.

Taki rodzaj przestępstw, nawet jeżeli ostatecznie nie udaje się spraw rozwikłać, znany jest od lat i opisany także w kodeksie karnym. Kradzież postaci w grach komputerowych - to natomiast proceder za którym ani prawo ani policja na razie nie nadążają. Słuchając o cyberprzestępstwach takich jak kradzieże wirtualnego ekwipunku można się uśmiechać. Jeżeli jednak uświadomimy sobie, że dziś zbroje, toporki czy ozdoby z gier mogą być warte w wirtualnym świecie dziesiątki albo i setki tysięcy realnych złotych, to sprawa nabiera poważnego wymiaru.

To, jak trudne dla organów ścigania są sprawy, w których narzędziem przestępstwa jest komputer i specjalne oprogramowanie, pokazuje między innymi ta historia. Dotyczy kobiet, które twierdzą, że były śledzone, zastraszane i nękane przez lata, głównie telefonami i SMS-ami. Ta historia potwierdza jak łatwo jest przejąć kontrolę nad naszymi urządzeniami elektronicznymi i jak trudno jest sprawdzić czy do przestępstwa rzeczywiście doszło.

To był fałszywy alarm bombowy, ale takich alarmów już nie można odwołać - zawsze konieczna jest ewakuacja, a służby muszą wszystko sprawdzić. I tak było w Wielkanoc na lotnisku w Modlinie - Leszek Dawidowicz dotarł do miejsca, z którego wykonano telefon o bombie na lotnisku i rozmawiał z ludźmi, którzy byli wtedy ze sprawcą w jednym domu - dla nich to był tylko głupi żart i mają pretensje, że media to nagłośniły - i wydaje się, że to najlepszy dowód na to, że o sprawie trzeba mówić głośno.

To temat o którym głośno sie nie mówi - ale to nie oznacza, że wśród terrorystów z ISIS nie ma Polaków. Prawdopodobnie jest ich około dwudziestki – niemal zawsze to ludzie o podobnych cechach i - co ciekawe - podobnej przeszłości. W szeregi dżihadystów - z reguły wstępują po wyemigrowaniu z Polski - do Niemiec, Francji, czy Norwegii. Są trzy etapy ich przechodzenia na stronę kalifatu i o tym Jacek Smaruj.

Przedstawiamy szczegóły kontrowersyjnej ustawy antyterrorystycznej. Według opozycji - pod pretekstem dbania o nasze bezpieczeństwo - władza będzie mogła nas inwigilować i ograniczać nasze swobody obywatelskie. Czy te obawy są uzasadnione? Cyprian Jopek - z pomocą ekspertów od terroryzmu - analizuje założenia ustawy i wskazuje zapisy, które budzą wątpliwości.

Punkt widzenia często zależy od punktu siedzenia - a tę zmianę perspektywy dobrze pokazuje przypadek Adama Hofmana - jego metamorfoza dotyczy nie tylko wyglądu. Kiedyś znana twarz i cięte usta PiS - dziś na prywatnej posadzie, bez jupiterów, już nie jest taki ostry. Waży słowa, bo - jak zapewnia w rozmowie z Tomaszem Marcem - wyciągnął wnioski ze swoich błędów. Zresztą o tych w PiS już chyba nikt nie pamięta i wiele wskazuje na to, że choć Hofman formalnie jest poza partią, nieformalnie wciąż ma wpływ na jej decyzje - przynajmniej te kadrowe.

Kiedyś PiS ostro krytykował PO za "rodzinne pajęczyny" i obsadzanie stanowisk "swoimi", teraz sam mierzy się z zarzutami o nepotyzm. Mierzy się bez specjalnego przekonania, twierdząc, że "gdzieś ci ludzie muszą pracować". I o ile ci ludzie mają wiedzę i doświadczenie, trudno odmawiać rządzącym prawa do wyboru współpracowników. Ale w tej lawinie personalnej, z jaką teraz mamy do czynienia, wydaje się, że to raczej wyjątki potwierdzające regułę. Skąd się biorą prezesi, dyrektorzy i fachowcy PiS na państwowych posadach?

Na początek kobieta - tajemnica. Sama nigdy nie zajmowała w PiS kluczowego stanowiska, ale to właśnie ona - jak uważa wielu - od lat ma decydujący wpływ na obsadę stanowisk. Nie rozmawia z mediami, prawie nie ma jej zdjęć, powszechnie mało znana, niby w cieniu - a jednak to z jej zdaniem podobno szczególnie liczy się Jarosław Kaczyński. Kim jest Janina Goss? Najwięcej wiadomo o jej zielarskich zainteresowaniach, ale to raczej nie one dały jej tak silną pozycję, a w każdym razie - nie tylko one.

Północnokoreański totalitaryzm. Czym jest? - przekonał się niedawno na własnej skórze amerykański turysta, który za zdjęcie ze ściany w hotelu propagandowego plakatu - został skazany na 15 lat obozu pracy. Być może chodziło o zwykły zakład lub żart, a nie polityczną manifestację - ale każdy, kto chce zwiedzać ten komunistyczny kraj, musi się z dyktaturą liczyć, o czym wyraźnie w rozmowie z Magdaleną Raczkowską-Kazek mówią Polacy, którzy tam byli. Bo to, że Korea Północna wpuszcza do siebie turystów - nie znaczy, że mogą swobodnie podróżować. Ryzykowne jest nawet robienie niektórych zdjęć.

Kuba - dla turystów - gorąca, kolorowa, pełna muzyki i tańca. Dla Kubańczyków - biedna, zacofana, zastraszona, bo za krytykę władzy czeka kara. Ubiegłotygodniowa wizyta w Hawanie prezydenta Obamy i koncert Rolling Stonesów - to symboliczne i historyczne chwile, choć sami Kubańczycy mają na razie wiele wątpliwości - czy to faktycznie początek ich lepszego, wolnego życia.

Śmierć i Wielkanoc jako symbol zwycięstwa nad nią. Zwłaszcza w czasie tych świąt słyszymy ogólne sformułowanie o "czasie refleksji i zadumy". Nakłonić do niej Przemysław Wenerski próbuje zadając konkretne pytania i rozmawiając o życiu i śmierci. O tym czy śmierci się boimy i czy wierzymy w zmartwychwstanie, co jest w życiu najważniejsze, czy jest coś dla czego bylibyśmy w stanie je poświęcić i czy wierzymy, że spotkamy jeszcze bliskich, którzy odeszli.

W Wielki Piątek, czyli dzień, w którym w Kościele Katolickim wspomina się mękę i śmierć Chrystusa Czarno na Białym pokażemy historię człowieka czekającego na śmierć. I rozmowę, która brzmi jak spowiedź. Ksiądz Krzysztof Syrek – pallotyn - zachorował w grudniu 2013 roku. Zaczęło się od gigantycznego guza w brzuchu, który okazał się jednym z najbardziej agresywnych nowotworów. Lekarze dawali mu trzy miesiące życia. Rak atakował kolejne narządy ale organizm walczył. Były kolejne przerzuty, kolejne operacje i cykle chemioterapii. Po roku polscy lekarze się poddali, ale on walczył dalej. Od lekarzy w Monachium dostał – jak sam mówił – drugie życie. O wierze, miłości i nadziei do końca – w reportażu Brygidy Grysiak.

Teraz bilans relacji Polski ze Stanami Zjednoczonymi po czterech miesiącach rządów nowej władzy. Dla PiS to ważny sojusznik i gwarant bezpieczeństwa w Europie, co wyraźnie i wielokrotnie podkreślał minister Waszczykowski, obejmując stanowisko szefa dyplomacji. Gdyby jakość tego sojuszu mierzyć dziś liczbą spotkań, a było ich co najmniej sześć w ostatnich tygodniach, to moglibyśmy być spokojni o naszą przyjaźń z Amerykanami. Nie o liczbę spotkań jednak chodzi, ale o ich powód.

Prawda o skutkach naszej przynależności do Unii na konkretnych liczbach i przykładach z życia wziętych. Warto na ten bilans spojrzeć, cofając się o 12 lat, bo wtedy dobrze widać różnicę. Dobrze widać, że to, co teraz jest powszechne i dla nas takie oczywiste jeszcze niedawno wcale takie nie było. Choć oczywiście oprócz ewidentnych plusów, są też pewne minusy.

To wszystko jest powszechne i wydaje nam się takie oczywiste, ale czy tak samo byłoby, gdyby Polska nie była w Unii Europejskiej? Czy bez eurodotacji zbudowano by autostrady, rolnicy mieliby nowocześniejsze gospodarstwa, a polskie firmy mogły bez granic konkurować ze światem? Bilans naszych 12 lat w Unii Europejskiej nie dla wszystkich oczywisty, a przynajmniej nie dla grupy posłów PiS i Kukiz'15, którzy chcą liczyć korzyści i straty. Dlatego powołali sejmowy zespół eurorealistyczny. Na czym dokładnie ma polegać ten eurorealizm, jeśli twarzą zespołu jest chyba najbardziej eurosceptyczna posłanka Krystyna Pawłowicz?

Eksperci, na których powołuje się PIS, nie za bardzo chcą wypowiadać się publicznie. Za to głos zabierają ci, którzy "ekspertami" rządzącej partii stali się mimo woli. Nikt o zdanie ich nie pytał, ale ich zdania wyrwane z kontekstu stały się argumentem w sporze. Bardziej już jednak politycznym, niż prawniczym. Choć niektórzy politycy to też prawnicy.