Czy te nadzieje spełni prezydencki projekt ustawy o pomocy frankowiczom? Pomocy, którą Andrzej Duda obiecał w kampanii wyborczej. Wprawdzie obiecywał wtedy przewalutowanie kredytów po kursie z dnia ich wzięcia - a tego w projekcie nie ma - jest za to coś, co wymownie nazwano kursem sprawiedliwym. Nie łatwo go wyliczyć, ale wyliczenia w ogóle nie są mocną stroną tego projektu. Ile ta pomoc może kosztować i kto za nią ostatecznie zapłaci?

Gdy bohaterki naszego reportażu brały kredyty we frankach - ten kosztował około dwóch złotych i - jak mówią - panowało wtedy jakieś takie powszechne przekonanie, że tak będzie zawsze i że taki kredyt będzie "łatwo-spłacalny". Ich radość była krótka, bo już chwilę potem wybuchł kryzys gospodarczy na świecie i zaczęły się pierwsze kłopoty. Dziś już całe ich życie jest podporządkowane jednemu celowi - spłacie tego kredytu.

Po braku determinacji w działaniu poprzedniej władzy teraz zmiany gonią zmiany. PiS wycofuje się z nowego sposobu prowadzenia procesów. Podobny do amerykańskiego system, w którym prokurator i obrońca walczą na argumenty, a sędzia jest tylko arbitrem - w ocenie obecnego rządu - nie sprawdza się. Krytyków tego rozwiązania jest więcej, choć wielu przyznaje, że trudno o jego rzetelną ocenę po zaledwie pół roku działania. Symbolem sporu może być ciekawa wymiana zdań między obecnym i byłym wiceministrem sprawiedliwości. Obaj panowie pracowali kiedyś nad reformą, której patronem był Jarosław Gowin (wtedy w rządzie PO - teraz już wicepremier w rządzie PiS). Kiedyś wszyscy z przekonaniem mówili jednym głosem - dziś zdania są skrajnie podzielone. Skąd ta zmiana?

Prawo i Sprawiedliwość odwraca reformę, którą przed laty zaczęła Platforma Obywatelska. Zaczęła, ale nie dokończyła. Rozdzielenie funkcji prokuratora generalnego i ministra sprawiedliwości to był wstęp, za którym nie poszły jednak inne zmiany. Ta niedokończona przez poprzednia władzę reforma mści się, obnażając co jakiś czas słabości prokuratury, a czasami wręcz ją kompromitując. Przykładów jest wiele.

Dwa kontrowersyjne zapisy projektu ustawy o prokuratorze i dwa istotne dla tych zapisów sformułowania: interes społeczny i bezpieczeństwo państwa. Słowa, które znaczą wiele, a właściwie mogą znaczyć wszystko. Pole do interpretacji ogromne, choć PiS twierdzi, że przede wszystkim będzie to większe pole do działania dla prokuratorów. Oni sami nie widzą sensu tej zmiany. Jej krytycy uważają, że otwiera ona na oścież furtkę do nadużyć. By zrozumieć, o co toczy się ten spór, być może trzeba wrócić do poprzednich rządów PiS.

Podobieństwa są uderzające: zmiany w Trybunale Konstytucyjnym i szerzej w wymiarze sprawiedliwości, w mediach czy w prawie bankowym, a do tego ta sama polityczna retoryka, z przewodnim hasłem "dobra zmiana". Choć, co podkreślają nawet sami Węgrzy, zmiany w Polsce idą o wiele szybciej. A jest przecież jedna, ale zasadnicza różnica (o której politycy PiS nie wspominają przy okazji porównań z Węgrami): tam rządzący dokonywali zmian, mając o wiele większy mandat społeczny, z większością konstytucyjną. I w ten sposób zmienili Węgry - zdaniem niektórych - w ustrój, który nie jest już demokracją, jaką znamy, a systemem jednego człowieka, Viktora Orbana, który sam o swoim kraju mówi, że to nie-liberalne państwo. Jak wyglądała ta zmiana i czy tą ścieżką podąży Polska?

W reportażu pokazujemy uderzające podobieństwa między rządami Prawa i Sprawiedliwości a tym, jak od 6 lat na Węgrzech rządzi Viktor Orban. Zmiany, wydarzenia i cała polityczna retoryka - to wszystko może się nam wydać bardzo znajome. Prawo i Sprawiedliwość nie ukrywa, że chce wariantu węgierskiego, a prezes Kaczyński od dawna nie kryje, że podziwia Orbana.

Na szczęście nie zawsze relacje właściciel - lokator wyglądają źle, a tak zwanym pełnomocnikiem nie zawsze jest czyściciel kamienic. Zdecydowana większość prywatnych właścicieli działa zgodnie z prawem, a relacje z lokatorami mają co najmniej poprawne. Nie oznacza to oczywiście, że we współczesnych prywatnych kamienicach panuje sielanka, a kamienicznicy są dobroczyńcami.

Dziś zasady przejmowania nieruchomości i traktowania lokatorów są lepiej uregulowane. Nie oznacza to jednak, że zawsze odbywa się to w cywilizowany sposób, a historia tak zwanych czyścicieli kamienic jest tego niechlubnym symbolem. Zastraszanie, zalewanie mieszkań, czy podrzucanie robaków - tak według relacji świadków miał działać jeden z nich. Sam nazywający się deweloperem, administratorem lub pełnomocnikiem właścicieli. Przez wiele miesięcy mógł działać praktycznie bezkarnie, dziś grożą mu trzy lata więzienia.

Dramatyczna historia, która zdarzyła się w pierwszych latach walki o prawa mieszkańców lokali przejmowanych przez nowych właścicieli. To historia Jolanty Brzeskiej, która była współzałożycielką Warszawskiego Stowarzyszenia Lokatorów. Zginęła w do dziś niewyjaśnionych okolicznościach. A sprawa staje się dużo bardziej zagadkowa, jeżeli pozna się akta śledztwa.

Na fali sięgania po argumenty personalne i historyczne pojawił się pomysł bojkotu niemieckich towarów, banków i mediów. Pomysł posłanki PiS, która znana jest ze swoich kontrowersyjnych wypowiedzi nie ma odzewu, poza bagatelizującą uwagą premier Szydło. Ale sprawdziliśmy co by taki bojkot oznaczał w praktyce i kto by na tym najwięcej stracił. Tu liczby mówią same za siebie i nawet duża niechęć polityczna w porównaniu z nimi - wydaje się - bez znaczenia.

Polska - dotąd uznawana za wzór demokratycznych przemian - teraz na cenzurowanym w Europie. Zaniepokojona zmianami (głównie w Trybunale Konstytucyjnym) Unia po raz pierwszy korzysta z nowej procedury monitorowania praworządności w kraju członkowskim. Chce też za 5 dni debaty na temat Polski w Parlamencie Europejskim. Polski rząd odpowiada, że jest na to gotowy, a odpowiadając sięga m.in. po argumenty z II wojny światowej. Dokąd prowadzi nas taka polityka i taka dyplomacja?

Zmiana na razie tylko zapowiadana, czyli wychowanie patriotyczne, którego w szkołach - zdaniem PiS - dziś brakuje. Nie wiadomo jeszcze, czy to ma być oddzielny przedmiot, czy część jakiejś lekcji. Nie wiadomo, w jaki sposób dzieci i młodzież będą uczone miłości do ojczyzny, ale przy tej okazji sprawdziliśmy, jak ta edukacja patriotyczna wygląda dziś.

Za późno już na rozmowę w sprawie 6-latków. Ekspresowo uchwalona również bez konsultacji i również w połowie roku szkolnego ustawa już od września zmienia szkolno-przedszkolną rzeczywistość o 180 stopni. 6-latki zostają w zerówkach, do pierwszej klasy obowiązkowo muszą iść 7-latki. Odwracanie reformy, którą dopiero co z trudem wprowadzano, powoduje spore zamieszanie i w przedszkolach, w których zabraknie na pewno miejsc dla najmłodszych, i w szkołach, w których z kolei pierwsze klasy mogą świecić pustkami. A rodzice, którzy teoretycznie dostali wybór, przy takim chaosie z wyborem i podjęciem tak ważnej decyzji znów mają duży problem.

Zmiana, która zaskoczyła, i to w trakcie roku szkolnego. Bez wcześniejszych zapowiedzi ministerstwo edukacji od stycznia obcięło o prawie połowę finansowanie nauczania domowego. Z tej formy edukacji korzysta w Polsce około 6 tysięcy dzieci. To może nie dużo, ale dużo może się teraz dla nich zmienić. O przyspieszonej lekcji ekonomii połączonej z ćwiczeniem wytrwałości.

Walka o Trybunał Konstytucyjny - Prawo i Sprawiedliwość nie ukrywa, że chce wariantu węgierskiego. Rząd Viktora Orbana (na którego PiS lubi się powoływać) całkowicie podporządkował sobie tamtejszy Sąd Konstytucyjny, zmieniając liczbę i sposób wyboru sędziów oraz ograniczając ich kompetencje. Jest jednak jedna, ale zasadnicza różnica (o której politycy PiS nie wspominają przy okazji porównań z Węgrami) - tam rządzący dokonywali zmian mając o wiele większy mandat społeczny, czyli mając większość konstytucyjną. O tym, jak wyglądało przejęcie kontroli nad odpowiednikiem naszego Trybunału i jakie są tego skutki - Cyprian Jopek, który właśnie wrócił z Węgier, gdzie rozmawiał m.in. z prezesem tamtejszego Sądu Konstytucyjnego.

Polski Trybunał Konstytucyjny i aktualnie wróg numer jeden PiS - prezes Andrzej Rzepliński. Rówieśnik Jarosława Kaczyńskiego, razem studiowali prawo, razem byli na szkoleniu wojskowym, razem walczyli o prawa człowieka w Komitecie Helsińskim, którego współtwórcą był Jarosław Kaczyński. Kiedyś w jednym szeregu - teraz po dwóch stronach barykady - jak to się stało, że dziś dla obu prawo i sprawiedliwość znaczą co innego?

Grzegorz Schetyna został już sam na polu walki o przywództwo w Platformie. Najważniejszym pytaniem jest teraz, czy uratuje pogrążoną po wyborach partię, czy będzie - jak twierdzą niektórzy - syndykiem jej masy upadłościowej? Stawka jest wysoka. Schetyna wydaje się zdeterminowany. Nie ma jeszcze co prawda konkretnego planu dla PO, ale w rozmowie z reporterką "Czarno na białym" mówi o powrocie do źródeł Platformy i - co ciekawe - wskazuje m.in. na współpracę z Kościołem.

Opozycja jak koalicja, czyli o tym, jak podzielony z reguły w głosowaniach klub Pawła Kukiza wspiera rządzącą partię. Na razie bardziej symbolicznie niż faktycznie, bo PiS nie potrzebuje tych głosów, żeby uchwalać swoje ustawy, ale - jak pokazuje przypadek ustawy medialnej - blisko już stąd do konkretnej współpracy. A więc opozycja, koalicja czy może polityczna przystawka? Jaką rolę pełni dziś w Sejmie Kukiz'15?

Po jednej stronie PiS Jarosława Kaczyńskiego, po drugiej opozycja, ale bez wyraźnego i silnego lidera. Kto mógłby taką rolę pełnić? Walka o to przywództwo już się toczy przy okazji uchwalania przez PiS kolejnych ważnych ustaw. Najbardziej widoczne było to podczas nocnej debaty nad ustawą o Trybunale Konstytucyjnym: puste ławy PO, a Nowoczesna w ofensywie na sejmowej mównicy. Poniekąd symboliczne, patrząc też na sondaże, w których PO coraz bardziej znika za plecami partii istniejącej zaledwie od kilku miesięcy. A im większy dystans, tym ostrzejsza walka o pozycję w opozycji.