8 lat po katastrofie smoleńskiej i 2,5 roku po przejęciu władzy przez PiS - ani podkomisja Macierewicza ani prokuratura Ziobry nie przedstawiły żadnych nowych dowodów w tej sprawie. Nic nie wiadomo, żeby znaleziono je w czasie zakończonych właśnie 83-ech ekshumacji ofiar. Ekshumacji, do których doszło wbrew wyraźnej woli części rodzin i mimo protestów na cmentarzach. Matka Joanny Agackiej-Indeckiej, byłej prezes Naczelnej Rady Adwokackiej - do końca walczyła, żeby nie otwierano grobu jej córki. Bezskutecznie. W rozmowie z Arkadiuszem Wierzukiem opowiada o poczuciu niezasłużonej krzywdy i o bezsilności obywatela wobec obecnej władzy.

Przeżywają wszystko od nowa... choć - co trzeba przypomnieć- prokuratura na początku zapewniała, że wstrzyma się z ekshumacjami osób, których bliscy się temu sprzeciwiają - do czasu aż wypowie się w tej sprawie Trybunał Konstytucyjny. Ale nie wypowiedział się... przez 14 miesięcy. Teraz, gdy ekshumacje zakończono - orzeczenie w praktyce będzie już bez znaczenia. Dlaczego Trybunał, który po dobrej zmianie miał działać sprawniej - dotąd nie zajął się tą wyjątkową sprawą - o tym Witold Tabaka.

Historia człowieka, który mawiał, że woli żyć 5 minut jak lew, niż 10 lat jak mucha. I jak lew właśnie walczył o to, żeby zdobyć jedną z najwyższych i najtrudniejszych gór świata - Nanga Parbat. W końcu zdobył... i już na niej został. Blisko pół roku po śmierci Tomasza Mackiewicza pokażemy reportaż o jego drodze na szczyt - tej życiowej, która była kręta i wyboista, bo zanim pokonał górę, musiał pokonać uzależnienie od heroiny. Być może z tego też wzięła się jego nietypowa już dla współczesnego himalaizmu idea wspinania się - bez asekuracji, bez wsparcia i bez sponsorów. W ogóle podejście Mackiewicza do życia wymykało się utartym schematom, co podkreślają wszyscy, którzy go znali. O tym, co to oznaczało, Magdalenie Raczkowskiej-Kazek opowiedzieli najbliżsi - ojciec, żona oraz przyjaciele m.in. z Irlandii, gdzie Tomasz Mackiewicz zarabiał na swoje wyprawy remontując zabytkowe auta.

Miasto we Włoszech, które dzięki piłce nożnej stało się w pewnym stopniu polskie. A miejscowy klub - Napoli - za sprawą świetnych występów Piotra Zielińskiego i Arkadiusza Milika zaczęto nawet nazywać NaPolonia. O miłości do piłki i Polaków z Polką mieszkającą w Neapolu rozmawiała Daria Górka.

Przeniesiemy się do Soczi, czyli tam gdzie mundial dla polskiej reprezentacji się rozpocznie. Od treningów. Nie rozegrają tam co prawda meczu, ale do meczów tam właśnie będą się przygotowywać i mieszkać. Jak na ich przyjazd przygotowują się gospodarze Sputnika, czyli tamtejszego kompleksu sportowego - to sprawdzał Igor Sokołowski, który pokaże między innymi dlaczego akurat to miejsce wybrała polska kadra. I jak Soczi zmieniło się po Igrzyskach Olimpijskich.

Nie ulega wątpliwości, że Ewangelią kieruje się bohater naszego kolejnego reportażu. I po głosie ekspertów i publicystów, o drogę wskazaną przez Franciszka pytamy kogoś, kto stara się nią iść - proboszcza podpoznańskiej wsi. Artur Zakrzewski z księdzem Edmundem Jaworskim rozmawia o kluczowych w nauczaniu papieża kwestiach - o ubóstwie wśród polskich księży, komunii dla rozwodników czy przyjmowaniu uchodźców. A o samym proboszczu od słów więcej mówią reakcję parafian na wieść o tym, że ich parafię będzie musiał opuścić.

Pokażemy drogę ubóstwa, którą księżom Franciszek wskazuje i zapytamy dlaczego dla części duchownych droga ta jest trudna do zaakceptowania. Bo nie ma wątpliwości, że rewolucja, którą papież Franciszek przeprowadza w Watykanie, wywołuje skrajne emocje. Także wśród księży - ludzi, którzy teoretycznie powinni jego wskazówki i nauczanie przyjmować bez dyskusji. Dyskusja jednak się toczy, a jakie punkty są w niej najważniejsze - o tym Marcin Gutowski.

Nie wszędzie - jak widać - rządzący mogą czuć się komfortowo, ale są też takie miejsca, gdzie atmosfera jest dużo bardziej sielska. Pokażemy poczty sztandarowe, strażackie orkiestry, uściski dłoni, przemarsze i ordery, czyli wiceministra spraw wewnętrznych i administracji Jarosława Zielińskiego w wyborczym tournee po Podlasiu. I można się zastanawiać, kiedy człowiek odpowiedzialny za policję znajduje czas na wypełniane obowiązków w Warszawie, jeżeli na przykład Dzień Strażaka obchodził w swoim regionie przez trzy dni i w czterech miastach.

Caryca Katarzyna, literatura, polityka i Stanisław Piotrowicz. Cyprian Jopek prześledził spotkania z posłem Prawa i Sprawiedliwości i pokaże, jak wygląda dzisiejsza Polska z perspektywy człowieka robiącego karierę prokuratora w PRL-u.

Bojówkarze według władzy, czyli działacze Komitetu Obrony Demokracji zakłócający masowo organizowane ostatnio spotkania z politykami PiS. Teoretycznie są to spotkania otwarte, swoboda, zwłaszcza zadawania pytań, jest na nich jednak teraz mocno ograniczana. Piotr Świerczek pokaże więc, jak zderza się dziś wolność wygłaszania politycznych pochwał dla rządu z chęcią pytania o niewygodne dla polityków sprawy.

To historia człowieka, który po zeznaniach przestępcy współpracującego z policją trafił do aresztu na ponad dwa lata, a potem dziesięć lat walczył o odzyskanie dobrego imienia. Jak się okazało, bardzo poważne zarzuty były bezpodstawne. Nasz bohater został uniewinniony przez sąd, który jednocześnie podważył wiarygodność świadka koronnego. Teraz jednak prokurator, który na podstawie jego zeznań stawiał bezpodstawne zarzuty, awansuje, a uniewinniony Krzysztof Stańko opowiada o latach obrony przed nieprawdziwymi oskarżeniami.

Dzięki gangsterom, którzy współpracowali z policją udało się rozbić groźne grupy przestępcze i w teorii wszystkim taka współpraca się opłacała. W praktyce dochodziło jednak do patologii, które każą pytać czy statusu świadka koronnego nie nadużywano i czy przestępcy nie wykorzystywali go by ciesząc się bezkarnością popełniać przestępstwa i prowadzić z wymiarem sprawiedliwości grę. A że tak się zdarzało przyznają nawet ludzie, którzy instytucję świadka koronnego w Polsce stworzyli. Między innymi o to ilu takich świadków złamało zasady i wróciło do przestępczości - pytał Jan Piotrowski.

Najbardziej dramatyczny moment trwającego w sejmie protestu. Protestujący chcieli wywiesić za oknem transparent, a ich apel o pomoc mieli przeczytać zagraniczni goście przyjeżdżający na zgromadzenie parlamentarne NATO. Nie przeczytają, bo Straż Marszałkowska wkroczyła do akcji. Bardzo zdecydowanie.

O tym, co jest istotą protestu. Po tym, jak jedna z posłanek PiS stwierdziła, że rodzice niepełnosprawnych - zamiast uczyć swoje dzieci życia za publiczne pieniądze - powinni pomóc im w znalezieniu pracy, pokażemy historię 47-letniego Radka, którego codziennie na ulicy mijają setki, może nawet tysiące ludzi. Z trudem poruszający się mężczyzna prawdopodobnie jest najdłużej pracującym w jednej firmie ulotkarzem. W ten sposób - czy upał czy mróz - od lat dorabia do renty, bo ta nie starcza mu na życie. Marzy o pracy pod dachem, ale - jak opowiada Leszkowi Dawidowiczowi - takiej pracy nie może znaleźć.

W zamkniętym jak twierdza Sejmie - od 37 dni protestuje małżeństwo Milewiczów z dwoma niepełnosprawnymi córkami, które nie mówią, z trudem się poruszają i wymagają ciągłej opieki. Od ponad miesiąca na sejmowej posadzce - nie narzekają, bo - jak mówią - ciężko to już w życiu mieli, a teraz walczą o to, żeby było lepiej. W tej walce wspiera ich pracodawca pana Karola, choć - co ciekawe - sam, jak przyznaje w rozmowie z Jackiem Smarujem - jest zwolennikiem obecnej władzy.

Końca protestu w Sejmie nie widać - kończy się za to indywidualne nauczanie dla niepełnosprawnych dzieci w szkołach. Rozporządzenie ministerstwa edukacji rodzice nazywają dyskryminacją. I choć minister Zalewska osobiście zapewnia, że o wykluczeniu nie ma mowy - to w praktyce są problemy, o czym opowiadają Marcinowi Gutowskiemu rodzice dzieci, których to dotyczy oraz dyrektorzy szkół i samorządowcy odpowiedzialni za oświatę.

To już 37 dzień ich protestu i końca nie widać - widać za to, jak coraz bardziej zaostrza się kontrola Straży Marszałkowskiej. W czwartek doszło nawet do szarpaniny i przepychanek, gdy protestujący chcieli wywiesić przez okno transparent. Zamknięte okna, opuszczone szlabany, ograniczone przepustki, odwołane szkolne wycieczki i kolejne zakazy dla dziennikarzy. Marszałek Kuchciński tłumaczy, że chodzi o bezpieczeństwo - a Tomasz Marzec pyta - o czyje? I pokazuje - jak Sejm - symbol demokracji - staje się teraz oblężoną twierdzą.

Ta historia zakończyła się szczęśliwie, co - jak przyznaje sam jej bohater - można uznać za cud. Zbigniew Nowak 12 lat temu przeżył katastrofę w kopalni Halemba. Kilometr pod ziemią, w szczelinie, przez 111 godzin. Bez picia, bez jedzenia i z odrobiną jedynie powietrza czekał na pomoc. Jak udało mu się przetrwać w tak ekstremalnych warunkach i jak to czekanie przetrwała rodzina?

Wdowy po górnikach jak nikt inny rozumieją, co przeżywają teraz rodziny tych, którzy zginęli w Zofiówce. W poruszającej rozmowie żony górników opowiadają, jak trudno wrócić do normalnego życia, bez względu na to, ile minęło lat od śmierci męża.

"Zawsze idziemy po żywego" - takie powiedzenie mają ratownicy górniczy. I tak też do końca mówili w czasie akcji w kopalni Zofiówka. Przez 12 dni - 24 godziny na dobę - prawie kilometr pod ziemią i metr po metrze ratownicy niekiedy tylko rękoma usuwali zwały węgla, żeby dotrzeć do uwięzionych górników. Dwóch udało się uratować. Pięciu zginęło. Szczegóły jednej z najtrudniejszych akcji w historii polskiego górnictwa.