Premier Tusk stawia na kobiety - to widać nie tylko po ostatniej nominacji Małgorzaty Kidawy-Błońskiej. Prawa ręka w rządzie - Elżbieta Bieńkowska. Prawa ręka w partii - Ewa Kopacz. Do tego rządy kobiety w stolicy. I pytanie - czy premier rzeczywiście stawia na kobiety, czy tylko się nimi otacza? Czy ten "damski dwór" to PR-owa zagrywka przed wyborczym maratonem, czy nowa polityczna jakość?

Małgorzata Kidawa-Błońska w PO jest od początku, ale dotąd nie należała do najbliższych współpracowników premiera Tuska. Denerwuje się, gdy słyszy, że została rzeczniczką rządu, by ocieplić jego wizerunek. Ale to nawet w samej Platformie słychać obawy, czy będzie dopuszczana do najważniejszych informacji w rządzie. W swoim pozapolitycznym życiu pokazała, że potrafi zaryzykować jeśli wierzy w sukces. Czy ryzyko bycia rzecznikiem słabo notowanego rządu też jej się opłaci?

Kobieta, która twierdzi, że nie chce być politykiem, ale w najbliższym czasie będzie miała wielki wpływ na politykę rządu. Wczoraj nawet stanęła na jego czele. W zastępstwie będącego na urlopie Donalda Tuska. Nie wicepremier Piechociński, ale właśnie ona - Elżbieta Bieńkowska. Nienaganny wygląd, cięty język i żelazna ręka - taki opis kreślą ci, którzy ją znają. Jeśli do tego dodać ogrom władzy, jaką dał jej teraz premier, to wydaje się, że polityczny plan na Bieńkowską może nie kończyć się na rozdzielaniu unijnych pieniędzy. Czy Donald Tusk szykuje ją na swoją następczynię?

To kwestia pewnie kilkunastu lat, ale są już konkretne pomysły na wykorzystanie nowej technologii grafenowej. Ale jak mówi laureat nagrody Nobla za odkrycie grafenu - to dopiero początek wykorzystania możliwości tego niezwykłego materiału.

Zaczęło się od "bazgrania ołówkiem" - a teraz możliwości są nieograniczone. Grafen jako pogromca nowotworów? Za wcześnie, by robić teraz duże nadzieje, ale są pierwsze eksperymenty, które pokazują niezwykłe właściwości tego materiału i dają interesujące efekty. Czy to może być zapowiedź rewolucji w medycynie?

Od niecałego miesiąca - pierwsi na świecie - Polska produkuje na skalę przemysłową materiał, jakiego jeszcze nie było. Choć niewidoczny dla oka - jest najtwardszy, najmocniejszy, super wytrzymały i świetnie przewodzący prąd. Nie trzeba się interesować wielką nauką, żeby już wiedzieć, że nagrodzony Noblem grafen bardzo zmieni naszą codzienność. Jak rodzi się nowa era w materialnym świecie?

Sposób na pijanych kierowców i dowód na to, że nie trzeba wcale zaostrzać prawa - wystarczy konsekwentnie stosować to, które już jest. Tak, jak w Zielonej Górze, gdzie kierowcy na podwójnym gazie przez pewien czas nie mogli liczyć na bezkarność. To przez częste policyjne kontrole i publikowanie wyroków w sieci. Ta policyjno-prokuratorska współpraca szybko przyniosła efekty. Na pijących padł blady strach i coraz rzadziej siadali za kierownicę, co czarno na białym widać w statystykach. Ale ten oręż w walce z pijanymi kierowcami prokuratorom wytrąciła z ręki Prokuratura Generalna.

Teraz pokażemy tych, którzy piją, jeżdżą i... rządzą. W małych miejscowościach i społecznościach, gdzie wszyscy się znają i są ze sobą powiązani, jak na dłoni widać, gdzie zaczyna się problem. Burmistrz jeździ pijany, mieszkańcy go "kryją", a lokalni stróże prawa przymykają oko. Pełne przyzwolenie. I dopóki nie dojdzie do wypadku, nie ma tematu. A nawet, jak dojdzie, to nie ma poczucia winy. Jest arogancja i brak skruchy. W "Czarno na białym" ujawniamy kilka takich historii, w których mechanizm jest zawsze ten sam.

Bezkarność i społeczne przyzwolenie na jazdę po alkoholu sprawiają, że pijani kierowcy są zmorą polskich dróg, choć - co zastanawiające - mamy najbardziej rygorystyczne normy w Europie. W Polsce uważa się za pijanego tego, który prowadzi mając powyżej 0,2 promila w wydychanym powietrzu. W Stanach Zjednoczonych i w większości europejskich krajów dopuszczalne limity są o wiele wyższe, do 0,8 promila włącznie. Skąd taka różnica? Czy organizm Polaka reaguje na alkohol inaczej niż Francuza, Włocha czy Brytyjczyka? Reportaż "Czarno na białym" wyjaśni, dlaczego Polak nie może jeździć, jak pije.

Czterokrotnie skazany na karę śmierci, za miesiąc teoretycznie powinien jednak wyjść na wolność. Makabryczną historię zbrodni Mariusza Trynkiewicza przypominano już wielokrotnie, wielokrotnie nagłaśniano więc problem wynikający z luki prawnej. Po wprowadzeniu moratorium na karę śmierci takie wyroki zamieniono na najwyższy możliwy wyrok figurujący wtedy w kodeksie, czyli na dwadzieścia pięć lat więzienia, bo dożywocia jeszcze nie było. I te dwadzieścia pięć lat dla kilkunastu morderców w tym roku się kończy. Dla Mariusza Trynkiewicza też.

Chwytliwych haseł w wyborczym programie Prawa i Sprawiedliwości jest więcej: likwidacja gimnazjów, obniżenie wieku emerytalnego i nowe podatki. Szczegóły są na razie tajne, ale wiadomo, że osobiście dopina je jeszcze sam prezes Jarosław Kaczyński. Politycy PiS mówią, że będą to "rewolucyjne zmiany dla Polski".

Program wyborczy Prawa i Sprawiedliwości budzi emocje i kontrowersje. Jedno z kluczowych haseł - likwidacja Narodowego Funduszu Zdrowia - brzmi nośnie, bo NFZ nie cieszy się sympatią Polaków, ale za tym nośnym hasłem nie idą konkrety. A z tego, co mówi choćby potencjalny przyszły minister zdrowia, PiS chce powrotu do systemu sprzed blisko 20 lat.

Hasło do boju padło, pytanie o strategię i taktykę pokonania Platformy. Program wyborczy osobiście dopina sam prezes Jarosław Kaczyński. Trzymając się jego założenia, że PiS wygrywa i rządzi samodzielnie - jest pytanie - kto do tego rządu wejdzie? Prezes przezornie milczy, by nie budzić emocji i nie zrazić centrowych wyborców. Ostatnią przymiarką PiS do przejęcia władzy był "techniczny rząd" profesora Glińskiego. Misja zakończyła się porażką i najpewniej prezes postawi na "swoich" sprawdzonych już ludzi.

Jedno nie musi wykluczać drugiego, bo - jak mówił założyciel wspomnianego Opus Dei - to praca jest dla świeckich codzienną drogą do świętości. Opus Dei - ta otoczona aurą tajemnicy instytucja Kościoła katolickiego na świecie jest bardzo wpływowa, także w kręgach politycznych. W Polsce politycy nie chcą się przyznawać do członkostwa w tej organizacji, właściwie otwarcie mówi o tym tylko jeden - były minister w pisowskim rządzie - Jerzy Polaczek. Jest tajemnicza, są więc domysły i spiskowe teorie, włącznie z tą, że Opus Dei to katolicka masoneria, która dąży do przejęcia władzy.

Gdyby nie ostatnia medialna burza wokół pomysłu zaostrzenia ustawy aborcyjnej, pewnie dalej byłby mało znanym wiceministrem sprawiedliwości. Ale gdy wyszło na jaw, że to między innymi on stoi za kontrowersyjnym projektem, okazało się, że Michał Królikowski to człowiek, który odpowiada za najważniejsze zmiany prawa w Polsce. Choć nie ma jeszcze 40 lat, ma już imponujący dorobek prawniczy, a na koncie m.in. głośną ustawę o izolowaniu najniebezpieczniejszych przestępców czy rewolucyjną dla prokuratur i sądów nowelizację kodeksu karnego. Królikowski pisze jednak nie tylko ustawy, ale też książki. Ostatnia to wywiad rzeka z arcybiskupem Hoserem. I to raczej nie przypadek. Wiceminister współpracuje z Episkopatem i jest świeckim zakonnikiem benedyktyńskim. Szerokie horyzonty czy już konflikt interesów?

Spółdzielcze imperium od środka, czyli wspomniani już prezesi wszystkich prezesów. Alfred Domagalski i Jerzy Jankowski - obaj z politycznym rodowodem, od blisko 20 lat naprzemiennie na czele instytucji, które reprezentują wszystkie spółdzielcze branże: od mleczarskiej do mieszkaniowej włącznie. Reprezentują to chyba dobre słowo - bo w rzeczywistości - co rozbrajająco szczerze przyznają sami prezesi - nie wiele mogą dla spółdzielni zrobić. Jak na 8-milionowy budżet - to kosztowne nicnierobienie.

Problemy z wglądem do dokumentów, brak przejrzystości wydatków i brak dobrej komunikacji - to problemy mieszkańców wielu spółdzielni. Mieszkańcy są współwłaścicielami spółdzielni, ale nie współrządzą. Nie mają nawet kontroli nad zarządami. Praktycznie rzecz biorąc, mieszkańcy nie mają żadnego wpływu na to, co dzieje się w spółdzielni. Za to prezesi są wszechwładni, ale nic nie wskazuje, by tę wszechwładzę stracili, bo mają mocnych sojuszników w Sejmie. Egzotyczna koalicja interesów - od prawa do lewa - jak dotąd skutecznie blokuje zmianę prawa, które dziś sankcjonuje PRL-owski jeszcze model działania spółdzielni.

Jedna z największych w Polsce spółdzielni na warszawskiej Sadybie oraz "zbyt" dociekliwi spółdzielcy, "zbyt" interesujący się wydatkami i decyzjami zarządu. Wszyscy ci ludzie mają poważne problemy. Przeciągające się remonty, odkładane naprawy, anonimowe pogróżki i wreszcie... zdjęcia trumny w skrzynce pocztowej. Dziwnym zbiegiem okoliczności problemy dotykają największych krytyków władz tej spółdzielni.

Świadomie czy nie niektóre parafie i organizacje katolickie korzystają z pieniędzy europejskiego programu wymagającego promowania "gender mainstreaming". Jak wypomniała im ostatnio pewna lewicowa organizacja chodzi o niemal 62 miliony złotych, z których najwięcej trafiło do Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

W ideologicznej wojnie, jaką wywołało pojęcie gender, padają coraz bardziej szokujące słowa. Szczegóły przedstawi reporterka "Czarno na Białym" Anna Kulbicka.