"Kamienica charakteryzuje się umiejętnym połączeniem elementów i motywów typowych dla klasycyzującego historyzmu z uproszczeniem formy i redukcją elementów zdobniczych typową dla wczesnego modernizmu oraz nowoczesną konstrukcją" - opisał mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków.
Dodał, że wyróżnia się na tle ówczesnej zabudowy czynszowej monumentalizmem, osiągniętym poprzez zastosowanie w kompozycji elewacji frontowej schematu świątyni antycznej. "Autorski charakter realizacji podkreśla inskrypcja na elewacji z podpisem architekta" - przekazał konserwator.
Siedziba Fabryki Sztucznego Jedwabiu
Kamienica przy ulicy Wilczej 9A znajduje się w południowej pierzei ulicy wytyczonej na terenach dawnego folwarku Kałęczyńskiego (dawna nazwa ulica Kałęczyńska). Działka pod jej budowę została wydzielona w połowie XIX wieku.
W latach 1923-1925 na zlecenie nowego właściciela nieruchomości, inż. Feliksa Wiślickiego, chemika i dyrektora tomaszowskiej fabryki i jego współpracownika Hilarego de Chardonneta, wynalazcy sztucznego jedwabiu, po zachodniej stronie działki wybudowana została 1-podwórzowa kamienica.
Autorem projektu był Gustaw Trzciński, architekt i prekursor budownictwa żelbetowego w Polsce. Prace realizowane były przez przedsiębiorstwo budowlane Paweł Holc i S-ka.
W kamienicy mieściła się warszawska siedziba Zarządu Tomaszowskiej Fabryki Sztucznego Jedwabiu. Założona w 1912 roku firma była pierwszym zakładem produkującym sztuczne włókna na terenie całego ówczesnego Imperium Rosyjskiego.
Kamienica przetrwała wojnę
W dwudziestoleciu międzywojennym w budynku znajdowały się m.in. siedziba spółki Towarzystwo Elektryczne "Kandem", Biuro Agenturowe Maksymilian Engel, Salon Wystawowy "Auto-Koncern" - Przedstawicielstwo na Polskę firmy Chrysler, oraz lokale mieszkalne o wysokim standardzie. W budynku odbywały się też koncerty dobroczynne Towarzystwa "Radio".
Zabudowania przy ulicy Wilczej 9A przetrwały działania wojenne bez większych uszkodzeń, z wyjątkiem części dachu budynku frontowego. W latach 50. XX wieku wykonano naprawę pokrycia dachowego w budynku frontowym i trzech oficynach, zmieniono także częściowo układ funkcjonalno-przestrzenny.
W tym czasie lokale w budynku zajmowane były m.in. przez Prezydium Rady Narodowej, Zakład Ubezpieczeń Społecznych (od 1945 roku), Okręgowy Sąd Ubezpieczeń Społecznych (od 1948 roku ) oraz Związek Emerytów ZUS. W 2005 roku na zlecenie Zarządu Domów Komunalnych Warszawa-Śródmieście wykonano remont elewacji frontowej i podwórzowych, prześwitu bramnego oraz remont nawierzchni podwórza. W ramach prac odtworzono częściowo detale architektoniczne, a także wymieniono stolarkę okienną i drzwi do klatek schodowych - na wzór oryginalnych.
Podczas remontu w 2021 roku w jednym z mieszkań znaleziono zabytkowy sejf - szafę pancerną, wysokości 180 centymetrów. Niestety - pustą.
Autorka/Autor: mg
Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków