Jedna z najstarszych kamienic na prawym brzegu została zabytkiem

Decyzją Marcina Dawidowicza, Mazowieckiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, do rejestru została wpisana kamienica Tymoteusza i Julii Borensztedtów z końca XIX wieku położona przy Mińskiej 15 w Warszawie. Postępowanie administracyjne w sprawie budynku zostało wszczęte z urzędu w związku z wnioskiem organizacji społecznej Towarzystwo Przyjaciół Kamionka i Skaryszewa.

Zachowała swój kształt i formę

Jak wyjaśnia Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków, w połowie XIX wieku znajdująca się za rogatkami miasta ulica Mińska była drogą gruntową, w większości niezabudowaną. Przyłączenie Kamionka do Warszawy przyczyniło się do rozwoju urbanistycznego tej części miasta.

"Jedną z pierwszych murowanych kamienic był budynek przy ul. Mińskiej 15, który wyróżniał się swoją wysokością na tle dominującej wówczas drewnianej zabudowy. O wartości historycznej kamienicy Borensztedtów świadczy zatem jej związek z zabudową Kamionka po jego włączeniu w granice Warszawy. Budynek, pomimo intensyfikacji zabudowy w latach 30. XX w. zachował swój kształt i formę, a podejmowane przez właścicieli działania miały na celu jego modernizację i dostosowanie do potrzeb użytkowników" - wskazał w swojej decyzji MWKZ.

"Dzięki tym działaniom kamienica jest obecnie jednym z najstarszych budynków na terenie dzielnicy Praga-Południe. Należy również podkreślić, iż rodzina Borenstedtów wyróżniała się swoją postawą wobec kraju i mieszkańców miasta. Pierwszy właściciel kamienicy, Tymoteusz Borenstedt był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, jego syn Lucjan, był działaczem niepodległościowym, odznaczonym orderem Virtuti Militari" - podkreślił.

Historia kamienicy

Samą działkę rodzina Borenstedt nabyła w 1884 roku, natomiast kamienica została wzniesiona siedem lat później. Pod koniec XIX wieku na terenie nieruchomości znajdowała się również murowana oficyna tylna, dwa drewniane budynki - najprawdopodobniej oficyna boczna oraz zabudowa gospodarcza. W kamienicy swoją siedzibę miała kuchnia ludowa i herbaciarnia (1916). W dwudziestoleciu międzywojennym nieruchomość przeszła na własność spadkobierców, którzy pod koniec lat 30. XX wieku podjęli próbę modernizacji budynku (doposażenia w kanalizację domów przy ul. Mińskiej 15 i 17).

W czasie II wojny światowej parterowa oficyna boczna od strony ulicy Bliskiej uległa całkowitemu zniszczeniu, uszkodzony został także dach oficyny tylnej. Budynek frontowy przetrwał bez większych zniszczeń. W 1956 roku nieruchomość przy ul. Mińskiej 15 przeszła na własność Skarbu Państwa. W latach 60. XX wieku nakazano rozbiórkę wszystkich budynków drewnianych znajdujących się na terenie posesji, w tym czasie w kamienicy mieścił się sklep Miejskiego Handlu Detalicznego nr 494.

Obecnie budynek przy ul. Mińskiej 15 jest wykwaterowany i nieużytkowany.

Czytaj też: Przez kilka miesięcy leżała w trawie. Wiadomo, gdzie trafiła rzeźba znanej artystki