Willa i oficyny przeszły gruntowną modernizację. Powstała sala widowiskowa na blisko 50 osób, pomieszczenia na pracownie artystyczne, sale muzyczne i taneczne, a także przestrzenie biurowe i socjalne.
Z wielkim pietyzmem odtworzone zostały zdobienia elewacji, ozdoby dachowe i stalowe koszyki na kwiaty przy oknach. Renowacji poddano zabytkowe drewniane schody, balustrady oraz oryginalne posadzki. Odbudowano dwa piece kaflowe, część historycznej stolarki drzwiowej, w tym drzwi wejściowe do budynku głównego. Okna zostały odtworzone na wzór historycznych.
W budynku przykrytym nową blachą wymienione zostały także wszystkie instalacje. Wyposażono go w windę, dzięki czemu spełnia standardy dostępności. Ważnym elementem prac była konserwacja polichromii na ścianach i sufitach. Łącznie prace konserwatorskie objęły około 300 metrów kwadratowych powierzchni.
Odtworzono ozdobny płotek
"Teren otaczający budynki został obsadzony zielenią i ogrodzony ozdobnym płotkiem i bramą od strony ulicy Modlińskiej. Płotek został odtworzony na wzór pierwotnego na podstawie dokumentacji archiwalnej. Natomiast ozdobna brama została zrekonstruowana na podstawie zachowanych oryginalnych fragmentów, które zostały wkomponowane w nową bramę" - poinformował ratusz.
Wszystkie prace prowadzone były pod nadzorem Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków. Koszt modernizacji wyniósł około 10,9 miliona złotych. Obiektem zarządza ZGN Białołęka.
Przeczytaj także: Najstarsza szkoła w Polsce kończy 845 lat >>>
Prace w wilii przy ulicy Modlińskiej 257 trwały kilka lat. Nasze pierwsze publikacje na ten temat sięgają 2016 roku. To wtedy w budynku odkryto secesyjne polichromie. Znajdowały się one pod warstwami łuszczącej się farby, przedstawiały wizerunki aniołów. Wówczas ustalono, że zostały wykonane jeszcze przed wybuchem I wojny światowej.
Willa pełniła wiele funkcji
Budynki powstały około 1913 roku i od początku wyróżniały się elegancją oraz stylem charakterystycznym dla secesji. Zabytek składa się z budynku głównego i dwóch parterowych oficyn. Początkowo willa pełniła funkcję domu jednorodzinnego, lecz w późniejszych latach jej przeznaczenie zmieniało się kilkakrotnie.
Należała wraz z przylegającym ogrodem do Towarzystwa Opieki nad Kobietami. Od 1914 do 1921 roku parter willi mieścił szkołę, pocztę oraz posterunek policji. Po 1921 roku budynek został przejęty przez Skarb Państwa i zaadaptowany na ośrodek "Przystań" dla młodych prostytutek. Dziewczęta po leczeniu w szpitalu św. Łazarza trafiały na Modlińską, gdzie uczyły się ogrodnictwa, prania, gotowania, haftu, szycia i tkactwa. Dzięki nowym umiejętnościom mogły wyjść z ubóstwa i uzależnień.
W 1937 roku do "Przystani" przybyła siostra Benigna Umińska z zakonu Benedyktynek Sakramentek. Wcześniej znana była jako aktorka Stanisława Umińska. To dzięki niej adres Modlińska 257 zapisał się jako ważne miejsce w historii teatru. Jego sławę przypieczętowało konspiracyjne wystawienie "Pastorałki" Leona Schillera, w której grały podopieczne ośrodka. Na przedstawieniu 1 stycznia 1943 roku pojawili się znakomici goście: Czesław Miłosz, Witold Lutosławski, Jerzy Andrzejewski oraz bardzo wówczas młodzi uczniowie tajnych kompletów teatralnych Danuta Szaflarska i Andrzej Łapicki.
W czasie II wojny światowej willa była również magazynem broni dla Armii Krajowej i schronieniem dla Żydów.
Przeczytaj także: Rozbudują Elektrownię, powstanie "Fangorium" >>>
Budynki przetrwały wojnę. W latach 50. XX wieku ulokowano w nich Państwowy Dom Specjalny dla przewlekle chorych, a od 1960 roku - Państwowy Dom Pomocy Społecznej dla dorosłych. Potem budynki pełniły funkcje usługowe - działały tam sklep z narzędziami czy biblioteka. W 2009 roku zespół budynków został wpisany do rejestru zabytków.
Autorka/Autor: mg/b
Źródło: PAP, tvnwarszawa.pl
Źródło zdjęcia głównego: Rafał Motyl/UM Warszawa