Z pogranicza rosyjsko-gruzińskiego.

Agencja kosmiczna NASA udostępniła zdjęcia dokumentujące niektóre spośród najbardziej niebezpiecznych zjawisk pogodowych 2020 roku. Oszałamiające fotografie pochodzą z obserwujących Ziemię satelitów oraz z aparatury umieszczonej na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS).

Te dwa obrazy pogody na świecie dzieli 55 lat. Pierwszy z nich powstał w 1965 roku dzięki satelicie TIROS 9. Zobacz, jak na przestrzeni lat zmieniła się jakość zdjęć satelitarnych.

Przez potężny wyż, który ulokował się pod koniec lutego nad Europą, na niebie nie było praktycznie żadnych chmur. Nie jest to codzienna sytuacja o tej porze roku.

Saharę, Karaiby i Teksas dzielą tysiące kilometrów, jednak w drugiej połowie czerwca regiony te połączyła wielka chmura saharyjskiego pyłu. Zasnuła też niebo nad zwrotnikowymi obszarami Atlantyku. Zarejestrowało ją wiele satelitów.

Naukowcy NASA uwiecznili niesamowitą sytuację. W grudniu ubiegłego roku na Oceanie Atlantyckim pojawiła się ogromna błękitno-turkusowa plama. Wzbudziła ona ciekawość naukowców i zachwyt obserwatorów.

Te położone w Kanadzie jeziora przyciągnęły uwagę astronauty z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Na zrobionym przez niego zdjęciu Sandy i sąsiadujące z nim akweny intrygują kolorem.

Żywioł, który nawiedził Portugalię, był tak potężny, że udało się go uchwycić nawet na zdjęciach satelitarnych.

Burze piaskowe są intrygującym zjawiskiem. Pojawiają się nagle, niosąc ogromne ilości piasku i pyłu. Niektóre są spektakularne jak ta krwiście czerwona w stolicy Sudanu.

Wielkie miasta nieustannie się rozrastają, ale z perspektywy ziemi często nie jesteśmy w stanie dostrzec prawdziwej skali zjawiska. Co innego, gdy porówna się zdjęcia satelitarne. Takie zestawienie stworzyli badacze z NASA, którzy pokazali, jak bardzo na przestrzeni lat rozwinął się Szanghaj.

Skąd wzięły się duże, zielone okręgi na środku pustyni w Arabii Saudyjskiej? Teorie spiskowe powracają wraz z kolejnymi publikowanymi zdjęciami satelitarnymi. Tymczasem wytłumaczenie jest dość proste.

NASA po raz kolejny opublikowała niezwykłe zdjęcie Ziemi. Widać na nim Księżyc przechodzący przed naszą planetą. Obraz został zarejestrowany dzięki kamerze EPIC, która znajduje się na sondzie DSCOVR.

Ziemia jest bardzo dynamiczną planetą. Każdego dnia w jakieś jej części tworzy się cyklon, tropikalna depresja lub huragan. Jednak w ubiegłym tygodniu był pewien moment, kiedy sytuacja atmosferyczna nad Błękitną Planetą była naprawdę spokojna. Udało się to odnotować dzięki satelicie pogodowemu.

Tragiczne skutkach tsunami, które nawiedziło w marcu 2011 roku Japonię, nie tylko zabrało tysiące ludzkich istnień i zniszczyło dużą część Kraju Kwitnącej Wiśni. Woda wymyła bowiem do oceanu 5 milionów ton śmieci. Większa część zatonęła, ale półtora miliona ton do dziś dryfuje po Pacyfiku. Do tej pory nikt dokładnie nie potrafił określić, gdzie dokładnie się one znajdują. Naukowcy z NASA jako pierwsi podjęli się tego zadania.

Słup lawy sięgający 30 metrów 19 grudnia ujrzeli rybacy łowiący na Morzu Czerwonym. Tak przynajmniej twierdzą, bo zdjęć tego wydarzenia z poziomu wody nie widzieliśmy. Możemy za to oglądać je z perspektywy orbity.

Z obfitymi opadami śniegu walczą południowe stany USA. W niektórych miejscach pokrywa śnieżna sięga 38 cm. Zasięg śnieżyc najlepiej obrazuje zdjęcie wykonane przez satelitę NASA.

Erupcja wulkanu Kilauea trwa od 1983 roku. Lawa nieustannie wypływa z krateru o nazwie Pu’u ’O’o. NASA i USGS opublikowały zdjęcie satelitarne pokazujące 3,4 tysiące metrów kwadratowych wypełnionych płynną i zastygającą magmą.

Ayutthaya dawniej była stolicą Syjamu, państwa dominującego w południowo-wschodniej Azji. Dziś sama została zdominowana przez wielką wodę. Na zdjęciu wykonanym z satelity NASA wyraźnie widać, jak fala powodziowa całkowicie zalała to historyczne miasto.

Erupcje wulkanów najczęściej powodują strach, ewakuację okolicznych mieszkańców i wiele innych kłopotów. Jak choćby paraliż transportu lotniczego. Bezpiecznie żywioły te wyglądają jedynie z kosmosu. Prezentujemy zdjęcia najatrakcyjniejszych wizualnie erupcji wulkanów, wykonanych przez NASA.

Historię góry lodowej o nazwie PII-A śledzimy, od kiedy wpłynęła na kanadyjskie wody przybrzeżne. Do tej pory płynęła jako jedna wielka bryła o powierzchni 55 km kw. W poniedziałek rozpadła się na dwie mniejsze części i w takiej postaci płynie u wybrzeży Nowej Fundlandii.