Kwiatowe rozetki na klatce schodowej, ozdobne elementy schodów, historyczne drzwi do mieszkań

Kamienica Anisima Puguńca przy ulicy Małej 11 pochodzi z początku XX wieku. Składa się z budynku frontowego i niewielkiej prostopadłej oficyny domykającej małe podwórko. - Oko cieszy zarówno niezwykłej urody elewacja, jak i ponad stuletnie dekoracje malarskie. Z końcem minionego roku pomyślny finał znalazły prace remontowe - poinformował stołeczny konserwator zabytków.

Miejska kamienica nie jest wpisana do rejestru zabytków, a co za tym idzie, jej wnętrza nie podlegają ścisłej ochronie konserwatorskiej. Jednak - jak przekazał stołeczny konserwator - dzięki dobrej współpracy z inwestorem, czyli ZGN Praga-Północ, i ogromnemu zaangażowaniu wykonawcy remontu, efekty przerosły wszelkie oczekiwania.

Kolorystyka kamienicy była ustalona w projekcie na podstawie badań stratygraficznych. Jednak dopiero odkrywki wykonane z rusztowań w wyższych partiach elewacji ujawniły ciemniejsze warstwy kolorystyczne na obramieniach okien. Zdecydowano zatem o wyróżnieniu tych elementów.

Nowy dach z blachy ułożono w tzw. smoczą łuskę. To również nawiązanie do pierwotnego wyglądu pokrycia, którego relikty z blachy cynkowej odsłonięto podczas robót - podkreślił konserwator.

Prace we wnętrzu kamienicy prowadzone były przy poszanowaniu oryginalnych elementów dawnego wystroju. Do mieszkań wstawiono nowe drzwi, pieczołowicie odtwarzające wzór stolarki historycznej. Oryginalne nie zostały zniszczone, znalazły schronienie w Archiwum Warszawskiego Detalu, które działa przy Biurze Stołecznego Konserwatora Zabytków.

Ostatnim etapem robót było przywrócenie dawnego wyglądu klatek schodowych. Wyremontowano pochwyty i słupy balustrad, które ekipa pomysłowo podwyższyła, używając do tego starego drewna pochodzącego z belek stropowych kamienicy. Ozdobne elementy schodów zostały oczyszczone, a ubytki uzupełnione. Odtworzono drewniane trepy (stopnie) i wstawiono nowe tralki w balustradzie, które również powtarzają pierwotny wzór.

Posadzki na spocznikach i podestach schodów wykonano na nowo z czarno-białych płytek. - Ponieważ kiedyś były tu deski, uznaliśmy, że modernizacja wymaga zastosowania materiału bardziej odpornego. Wybrane przez wykonawcę płytki swoim stylem wpisują się w charakter wnętrza z początku XX wieku - przekazał konserwator. Wejścia do klatek, z bramy i podwórka, zyskały również nowe drzwi nawiązujące do dawnej stolarki. Odnowiony został także przejazd bramny.

Ściany i sufity klatki w chwili rozpoczęcia remontu były w złym stanie. Odparzone tynki, zacieki i pomazane sprayem fragmenty. Pojedyncze, ledwo widoczne zdobienia i odkrywki ukazujące malutkie rozetki, niewiele mówiły o stanie zachowania całości.

Skromne malowidła znajdują się na klatce we frontowej części budynku. Dekorację tworzy kompozycja geometryczno-roślinna. Składa się z ram z obrzeżami z wijących się drobnych listków i wypełnień w postaci rozetek-kwiatków rozmieszczonych w rzędach. - Namalowano je, jak można przypuszczać, z użyciem szablonu, jednak wzorowi nie brakuje delikatności i finezji - zaznaczył konserwator.

Po zdjęciu wtórnych powłok malarskich okazało się, że kompozycja jest dwukolorowa - w odcieniach zieleni i brązu. - Ku zaskoczeniu specjalistek była w dobrym stanie niemal na całej zdobionej powierzchni. Malunki odsłonięto i ekipa konserwatorek malarstwa, stojąc na rusztowaniach, przystąpiła do żmudnych, wymagających cyzelerskiej precyzji prac konserwatorskich. Niewielkie brakujące fragmenty zostały domalowane przy zastosowaniu metody punkcikowej, w wyniku czego uzyskano spójny estetyczny efekt całości - przekazał konserwator. Inwestor przeznaczył dodatkowe środki i dzięki pracy wykonawcy oryginalne, ponad 100-letnie wymalowania zostały wyremontowane i znów są ozdobą kamienicy.

Pisaliśmy też o remoncie kamienicy przy ulicy Grochowskiej: