W Warszawie zmarł w czwartek Krzysztof Dunin-Wąsowicz, profesor historii, varsavianista, żołnierz AK, odznaczony medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata - poinformował PAP jego syn, Paweł. 22 stycznia tego roku profesor obchodził 90. urodziny.
Przyszedł na świat w Warszawie, w rodzinie inteligenckiej o tradycjach piłsudczykowskich. Jego ojciec był dziennikarzem oraz żołnierzem Legionów Polskich, matka - pedagogiem i publicystką. Dunin-Wąsowicz ukończył gimnazjum i liceum im. ks. Józefa Poniatowskiego na warszawskim Żoliborzu. Maturę uzyskał już jako uczestnik tajnego nauczania: studiował na tajnych kompletach Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1946 roku. W trakcie II wojny Światowej walczył w szeregach Armii Krajowej jako podchorąży pułku Baszta kompanii K4. W trakcie wojny Dunin-Wąsowicz był członkiem redakcji pisma Płomienie, a także organizacji młodzieży socjalistycznej pod tą samą nazwą. Pomagał ludności żydowskiej - był współpracownikiem Rady Pomocy Żydom Żegota.
Uciekł z obozu podczas ewakuacji
13 kwietnia 1944 roku został zatrzymany przez Niemców za działalność konspiracyjną. Po areszcie w Alei Szucha i na Pawiaku, przewieziono go do obozu koncentracyjnego Stutthof. Pracował w biurze raportowym, zmuszony do uczestniczenia przy selekcji osób, przybyłych w transportach z innych obozów. Z obozu uciekł podczas ewakuacji, w lutym 1945 roku. Po wojnie działał w Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej i PPS. Uczestniczył również w spotkaniach wolnomyślicielskiego Klubu Krzywego Koła. Za ratowanie Żydów w czasie niemieckiej okupacji w 1982 roku izraelski Instytut Yad Vashem przyznał Duninowi-Wąsowiczowi oraz jego matce Janinie tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. 25 lat póniej, w 2007 r., za pomoc ludności żydowskiej podczas II wojny Światowej prezydent Lech Kaczyński uhonorował Dunina-Wąsowicza Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W latach 1988-90 Dunin-Wąsowicz był członkiem Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa.
PAP/bf/roody