Po przystani hula wiatr. Będzie kolejna próba znalezienia dzierżawcy

Początki tej inwestycji sięgają dekady wstecz. Początkowo planowano po prostu przenieść drewniaki, w których stacjonowała straż miejska. Działanie w duchu zero waste okazało się jednak niemożliwe ze względu na ich stan po rozbiórce. Choć część materiałów odzyskano, to zaprojektowano całkiem nowe budynki, z solidnym fundamentem, ale drewnianą konstrukcją. Siedem obiektów (jeden podwójny) rozrzucono nieregularnie pośród drzew, tak żeby uniknąć wycinek.

Budowa przedłużała się, potem konieczne było wprowadzenie mnóstwa poprawek mniejszego i większego kalibru. Przeciągało się także uzyskanie wszystkich niezbędnych pozwoleń, by teren otworzyć dla ludzi. W inwestycję wpompowano około 11 milionów złotych, ale warszawiacy nie mogli ocenić efektów takiego wydatku, bo działkę ogrodzono szczelnie blaszanym płotem.

Kiedy wreszcie udało się zamknąć wszystkie sprawy budowlane i formalno-prawne ogłoszono przetarg na ośmioletnią dzierżawę całego kompleksu. Postępowanie zakończyło się fiaskiem, bo nie zgłosił się żaden chętny.

Grupa dziewięciu organizacji skupiona pod szyldem Przystań Warszawa w długim oświadczeniu wyjaśniła, dlaczego nie wystartowała w przetargu, do którego szykowała się wiele lat.

"Prowadziliśmy rozmowy z organizacjami edukacyjnymi, jak również komercyjnie działającymi w obszarze Wisły, mającymi duże zaplecze administracyjne i biznesowe. Niestety, ryzyko biznesowe i organizacyjne nakładane na Dzierżawcę jest zbyt duże do udźwignięcia" – napisano w oświadczeniu, pod którym podpisał się Piotr Kaliszek.

Wśród najważniejszych powodów rezygnacji z udziału w przetargu konsorcjum podniosło: wysokie koszty czynszu (minimum 37,5 tysiąca złotych miesięcznie); wysokie koszty dodatkowe - przede wszystkim związane z zapewnieniem całodobowej ochrony i sprzątaniem; kary za podnajmowanie przestrzeni (miały zwiększać czynsz o 50 procent); brak możliwości przechowywania sprzętów poza budynkami; brak drogi dojazdowej do hangaru; brak możliwości organizacji głośniejszych imprez i koncertów; ograniczone możliwości naprawy i budowy statków w szkutni; konieczność ustalania każdej zmiany w programie z Zarządem Zieleni.

Zapytaliśmy Jana Piotrowskiego, pełnomocnika ratusza ds. Wisły, skąd tak wysoka stawka czynszu.

- Czynsz dzierżawny został określony przez rzeczoznawcę majątkowego w operacie szacunkowym stosownie do przeznaczenia obiektu. Zarząd Zieleni wystąpił o operat właśnie po to, by uniknąć zarzutów o nieobiektywne określenie stawki. Operat szacunkowy jest dokumentem urzędowym. (…) O wyborze podejścia i metody szacowania nieruchomości w obecnym stanie prawnym decyduje rzeczoznawca. Również tylko rzeczoznawca decyduje o doborze nieruchomości, które przyjmuje do porównania – odpowiedział Piotrowski.

Zapisy dotyczące podnajmu, które krytykowali niedoszli dzierżawcy, określił jako standardowe, wynikające z zarządzenia prezydenta Warszawy. - Dzierżawca ma przede wszystkim realizować cel dzierżawy zgodnie z przeznaczeniem nieruchomości, a nie zajmować się poddzierżawą i prowadzić inne działania często niezgodne z umową – przekazał pełnomocnik.

Podkreślił jednocześnie, że przestrzeń na cyplu to ośrodek wspomagający uprawianie sportów wodnych z funkcją rekreacyjną, edukacyjną, wychowawczą i opiekuńczą, dlatego nie można przykładać do niego kategorii typowych dla gastronomii z dodatkiem kultury i rekreacji.

- Dążenie autora oświadczenia do zrównania w pewnych aspektach obu działalności może prowadzić do wrażenia, że z jednej strony chciałby mieć takie warunki jak lokale gastronomiczne (organizowanie niektórych imprez, sprzedaż alkoholu itp.), a z drugiej korzystać z pozycji organizacji pozarządowych, które w swoich statutach mają wpisaną np. działalność sportową, edukacyjną, często skierowaną do dzieci i młodzieży. (...) Główną funkcją przystani jest prowadzenie ośrodka wodniackiego, a nie rozrywkowej działalności komercyjnej. I nie chodzi tu o zakaz organizowania żadnych spotkań przy muzyce w budynkach, bo takiego zakazu w konkursie nie było – oświadczył Piotrowski.

Porażka przetargu wymusiła plan B, czyli tymczasowe udostępnianie budynków zainteresowanym podmiotom na okres do trzech miesięcy, tak żeby pawilony nie były martwe. Poproszony o podsumowanie tych działań z końcem sezonu Jan Piotrowski przedstawił nam ich listę.

- Mamy obecnie obowiązujące umowy z: Fundacją Bullerbyn (do 5 października), KS Powiśle – kajak polo (do 16 października) i Rosa Venti – wypożyczalnia kajaków, SUPów, motołódek bezpatentowych i organizator rejsów po Wiśle (do 15 października), 4 Smart – Sup Academy – kursy SUP w Porcie Czerniakowskim i na Wiśle (do 16 października ), Fundacja Teal House (do 31 października) – warsztaty teatralne, aktorskie, integrujące i angażujące środowiska emigracyjne – wyliczył pełnomocnik. - Zarówno Fundacja Bullerbyn (od czerwca) jak i KS Powiśle (od sierpnia) prowadzą już od jakiegoś czasu zajęcia z mocnym naciskiem na dzieci i młodzież. Zwłaszcza Fundacja szeroko rozpostarła skrzydła i z każdym tygodniem poszerza swoją ofertę – dodał.

Zapewnił też, że intensywnie pracuje nad przygotowaniem kolejnego przetargu. - Jesteśmy zdeterminowani, aby przetarg na dzierżawę pojawił się jeszcze w tym roku, czyli odpowiednio wcześnie przed kolejnym sezonem letnim - podsumował.