Podkreślały prestiż oraz tradycje arystokratyczne. Są już zabytkiem

Mają charakterystyczne dekoracje architektoniczne. Rozdzielały tereny reprezentacyjne od części folwarcznej i podkreślały prestiż oraz tradycje arystokratyczne właścicieli. Neogotycka brama wraz z odcinkiem muru pałacu w Falentach zostały zabytkiem.

Neogotycka brama wraz z odcinkiem muru pałacu w Falentach, położonego w gminie Raszyn, zostały wpisane przez mazowieckiego konserwatora do rejestru zabytków.

Mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków wyjaśnił, że wartość historyczna obiektu wynika bezpośrednio z historii majątku w Falentach, jego kompleksowej modernizacji zrealizowanej w drugiej połowie XIX wieku przez szlachecką rodzinę Przeździeckich.

"Podkreślała prestiż oraz tradycje arystokratyczne rodziny"

Autorem projektu przebudowy był ceniony włoski architekt Franciszek Maria Lanci, który przyczynił się do popularyzacji na ziemiach polskich form historyzujących, w tym również neogotyku w duchu angielskim.

- Brama wraz z odcinkiem muru stanowiły integralny element założenia, rozdzielając tereny reprezentacyjne (parkowe) od części folwarcznej - przekazał konserwator.

Dodał, że zastosowanie charakterystycznych dekoracji architektonicznych na bramie i murze było celowym zabiegiem estetycznym wpisującym projekt Lanciego w modny w XIX wieku styl historyzujący. - Jednocześnie zastosowana forma podkreślała prestiż oraz tradycje arystokratyczne rodziny Przeździeckich ówczesnych właścicieli majątku - przekazał konserwator.

Neogotycka brama wraz z odcinkiem muru pałacu w Falentach zostały zabytkiem

Pałac w Falentach pochodzi z XVII wieku

Pierwszy pałac w Falentach zbudowany został w XVII wieku. Zniszczone przez wojska szwedzkie założenie odbudował wojewoda czernihowski Franciszek Załuski. W 1782 roku majątek zakupił warszawski bankier Piotr Fergusson-Tepper, który przebudował pałac na letnią rezydencję według planów Szymona Bogumiła Zuga. Zug zaprojektował również zespół zabudowy wraz z założeniem ogrodowym. Pałac wraz z zespołem został uszkodzony w czasie bitwy pod Raszynem w 1809 roku, a następnie w czasie powstania listopadowego (1830-1831). W 1839 roku upadający majątek zakupił Jan Spiski. Zabudowę powiększono o oranżerię przeznaczoną do upraw roślin egzotycznych, założono również stawy rybne.

Przeczytaj także: Dwór został wzniesiony w XVIII wieku. Wewnątrz ma sufit z malowidłami >>>

Obecny zespół pałacowo-parkowy zaprojektowany został przez architekta Franciszka Marię Lanciego, który dokonał przebudowy na zlecenie nowych właścicieli dóbr falenckich Marii z Tyzenhauzów i Aleksandra Przeździeckich w 1845 roku. Projekt nawiązywał do popularnej w tym czasie stylistyki neogotyckiej, czerpiącej z architektury angielskiej. Cechy te nadano zarówno zabudowie pałacowej, jak i zaprojektowanej w północnej części założenia bramie wjazdowej, oddzielającej reprezentacyjną część parku od folwarku.

Brama z murem została wzniesiona w 1857 roku

Neogotycka brama wraz z odcinkiem muru zostały wzniesione w latach 1852-1857 jako jeden z elementów projektu Franciszka Marię Lanciego, pomiędzy zabudową folwarczną (obecnie jeden z budynków nie istnieje).

Na początku XX wieku dobra falenckie stały się własnością Zofii z Przeździeckich księżnej Czetwertyńskiej. W dwudziestoleciu międzywojennym majątek uległ częściowej parcelacji, założenie pałacowo-parkowe wraz z przyległościami zachowano bez zmian. W czasie II wojny światowej majątek przejęty został przez władze okupacyjne i wykorzystywany przez gestapo na cele wypoczynkowe. Po wojnie stał się własnością Skarbu Państwa, obecnie jest siedzibą Instytutu Technologiczno-Przyrodniczego – Państwowy Instytut Badawczy.

Zespół pałacowo-parkowy wpisano do rejestru zabytków 15 stycznia 1962 roku.