- Gdyby nie odwaga tamtych ludzi, moglibyśmy znajdować się teraz w zupełnie innej rzeczywistości - mówiła podczas uroczystości Ewa Malinowska-Grupińska, przewodnicząca Rady Warszawy.
Wojskowe Gubernatorstwo Warszawy funkcjonowało przy Krakowskim Przedmieściu od 29 lipca 1920 roku. Było odpowiedzialne za przygotowanie obrony miasta, ale też organizację życia codziennego w stolicy w czasie wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku. Gubernatorem - z nadania Józefa Piłsudskiego - był generał podporucznik Franciszek Latinik, równocześnie dowódca 1. Armii Wojska Polskiego, broniącej przedpola Warszawy. Miał bardzo duże uprawnienia związane z utrzymaniem porządku i gotowości obrony. Jako gubernator łączył funkcję dowódcy wojskowego i zwierzchnika administracji cywilnej.
Stanowisko gubernatora zostało zlikwidowane 28 września 1920 roku, kiedy oficjalnie zniesiono stan oblężenia. - Generał Franciszek Latinik - wraz z podległym mu Wojskowym Gubernatorstwem Warszawy - trzymał pieczę nad miastem, które stanowiło ostatnią linię obrony w wojnie 1920 roku. Gdyby nie odwaga tamtych ludzi, moglibyśmy znajdować się teraz w zupełnie innej rzeczywistości - mówiła podczas piątkowej uroczystości przewodnicząca Rady Warszawy Ewa Malinowska-Grupińska.
Bitwa Warszawska była decydującym starciem toczącej się w 1920 roku wojny polsko-bolszewickiej. Uznawana jest za 18. przełomową bitwę w historii świata. Zdaniem historyków jej wynik zadecydował o zachowaniu przez Polskę niepodległości i uratowaniu Europy przed bolszewizmem. Do rangi symboli urosły między innymi walki pod Ossowem i Radzyminem. Włodzimierz Lenin uznał jej efekty za ogromną porażka Armii Czerwonej, gdyż nie udało się obalić powojennego porządku opartego na traktacie wersalskim z 1919 roku.
Źródło: tvnwarszawa.pl
Źródło zdjęcia głównego: UM Warszawa