Klasztor bernardynów został wzniesiony w latach 1686-1693, według projektu wybitnego architekta, Tylmana z Gameren. Jak podkreśla konserwator zabytków, jego szczególną wartością jest autentyzm, ponieważ należy do nielicznej grupy XVII-wiecznych zabytków warszawskich, które uniknęły poważnych zniszczeń wojennych.
Prace obejmują konserwację drewnianej konstrukcji ołtarza, dekoracji rzeźbiarskich i malarskich oraz przywrócenie wglądu do znajdującej się pod ołtarzem krypty, w której przechowywane są relikwie św. Bonifacego.
Kolejny etap prac
"W 2018 roku przeprowadzono pierwszy etap prac konserwatorskich ołtarza. Konserwacji poddano drewnianą strukturę ze wszystkimi elementami rzeźbiarskimi. Przeprowadzono także pełną konserwację przedstawień malarskich. Obecnie rozpoczęto rekonstrukcję złoceń i srebrzeń ołtarza oraz grup rzeźbiarskich" – podaje konserwator.
W latach 2007-2013 i 2015-2018 wyremontowano z kolei elewacje i dachy wszystkich budynków zespołu klasztornego, podziemia z kryptami fundatorów, ogrodzenie oraz wykonano izolację przeciwwilgociową, a także poddano konserwacji płaskorzeźbioną kompozycję przedstawiającą wskrzeszenie Piotrowina przez św. Stanisława.
Do rejestru zabytków został ostatnio wpisany Dworzec Centralny:
Dworzec centralny zabytkiem
Dworzec centralny zabytkiem
kz/gp
Źródło zdjęcia głównego: UM