Przedwojenna bombka bożonarodzeniowa znaleziona na budowie placu Centralnego

"Wykopaliska archeologiczne co i raz uraczają nas ciekawymi przedmiotami. Bardzo miło ze strony inwestycji, że w grudniu obdarowała nas niespodzianką okolicznościową" - podał Zarząd Dróg Miejskich.

"W jednej z piwnic, które pozostały po przedwojennych kamienicach, znaleźliśmy przedmiot będący najprawdopodobniej starą bombką bożonarodzeniową" - doprecyzowali urzędnicy.

To nie pierwsza niespodzianka na budowie placu. W sierpniu podczas prac odkryto fragmenty bruku i dawnej zabudowy, która znajdowała się tam przed wybudowaniem Pałacu Kultury i Nauki. Zaskoczeniem była głębokość, na jakiej trafiono na fragmenty zabudowy - nawet dwa metry pod obecnym poziomem gruntu. W ramach budowy placu Centralnego dokopano się także do podziemi trybuny honorowej, które niegdyś służyły komunistycznym dygnitarzom. Podczas sierpniowych prac na dawnej ulicy Złotej wykonawca odsłonił również pozostałości kamienic, oryginalną nawierzchnię bazaltową, torowisko tramwajowe, a także granitowe krawężniki. Natrafiono także na starą rozdzielnię elektryczną zlokalizowaną w północno-zachodniej części placu budowy, od strony trybuny honorowej.

Pod koniec listopada spod warstwy ziemi wyłoniło się kolejne znalezisko. To posadzka jednej z kamienic, prawdopodobnie wtórna, ułożona prowizorycznie już po wojnie.

Znaleziska są w każdym przypadku badane przez archeologów.

Budowa placu Centralnego ruszyła w czerwcu. Chodzi o środkową część placu Defilad na osi ulicy Złotej. Na wprost wejścia do Pałacu Kultury i Nauki - zgodnie z zapowiedzią Zarządu Dróg Miejskich - będzie mniej betonu i asfaltu. Pojawi się tam za to ponad 100 nowych drzew, trawniki i niska sadzawka.

Budowa placu Centralnego wpisuje się w założenia programu Nowego Centrum Warszawy. Zgodnie z zapowiedziami prezydenta stolicy Rafała Trzaskowskiego ścisłe centrum miasta stanie się miejscem, do którego warto przyjechać i spędzić tu czas. 

Zielona, uporządkowana i przyjazna mieszkańcom przestrzeń powstaje z poszanowaniem historii miasta. Nieregularny układ chodników i zieleni odwzoruje sieć dawnych ulic i zarys budynków. Po II wojnie światowej pozostałości po kamienicach zostały wyburzone, by zrobić miejsce pod Pałac Kultury i Nauki.

Pałac i jego otoczenie powstały na terenie 50 hektarów pomiędzy Alejami Jerozolimskimi, Marszałkowską, Świętokrzyską i Emilii Plater. W tym celu w latach 50. XX wieku zlikwidowano liczne ulice i pozostałości 80 kamienic. W części przeznaczonej na plac budowy znajdują się fragmenty ulic: Chmielnej, Złotej, Siennej, Śliskiej, Pańskiej, Zielnej oraz część Marszałkowskiej. W trakcie budowy Pałacu w całości zniknęła ulica Wielka, biegnąca równolegle do Marszałkowskiej.

Na przełomie XIX i XX wieku teren ten wypełniały wysokie secesyjne kamienice, śródmieście Warszawy było gęsto zabudowane. Znajdowało się tam około 180 budynków mieszkalnych.