"Przeprowadzone zostały prace konserwatorsko-restauratorskie przy zespole witraży projektu Jerzego Nowosielskiego z nawy kościoła pw. Opatrzności Bożej w Wesołej" - poinformował mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków. Jak zaznaczył, jest to kolejny etap prac realizowanych od 2021 roku na podstawie opracowanych programów naprawczych i konserwatorskich.
Historia kościoła w Wesołej
Mieszkańcy przedwojennej Wesołej uznali, że kościoły w Starej Miłośnie czy Rembertowie są zbyt oddalone, więc zdecydowali o budowie swojej świątyni. Powstał Komitet Budowy Kościoła, który porozumiał się w tej sprawie z mieszkającym stale we Włoszech właścicielem dóbr Wola Grzybowska, księciem Emanuelem Bułhakiem.
Książę Bułhak, który uprzednio przekazał w Rembertowie grunt pod budowę kościoła parafialnego i klasztoru, podarował na cel budowy kościoła w Wesołej wyniosłą wydmę w paśmie Gór Milowych, poza ówczesną zabudową. Wskazał także kształt przyszłej świątyni, neoromańskiego kościoła według projektu Luigiego Malgheriniego. W roku 1935 rozpoczęto budowę. Kościół stanął w stanie surowym w 1939 roku, aż do roku 1950 był kościołem filialnym parafii Rembertów.
Pierwszym proboszczem erygowanej w 1950 roku parafii był ks. Antoni Rutkowski, służył tu 22 lata. Ukończył on budowę kościoła, wybudował zakrystię i plebanię, utworzył też cmentarz parafialny, na którym został pochowany. W 1972 roku parafię objął ks. Stefan Wysocki. Do nadania kościołowi nowego wystroju wnętrza zaprosił on cenionego twórcę sztuki sakralnej prof. Jerzego Nowosielskiego z krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Polichromie prof. Nowosielskiego zdobią również kaplicę w wybudowanym obok kościoła Domu Rekolekcyjnym.
Od 2004 w rejestrze zabytków
Wystrój i wyposażenie kościoła zostały wpisane do rejestru zabytków w 2004 roku, a kościół wraz z otoczeniem - w 2019 roku. "Polichromia i wnętrze uznawane są za jedne z najlepszych realizacji sztuki sakralnej II połowy XX wieku" - podkreślił mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków.
Autorka/Autor: mg/b
Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: A. Kazberuk/WUOZ w Warszawie