Podczas badań w barokowym kościele w podwarszawskim Karczewie konserwatorzy natrafili na fragmenty malowideł ściennych z XVIII wieku.
W barokowym kościele pod wezwaniem świętego Wita w Karczewie, wzniesionym w latach 1732-1737, prowadzone są badania architektoniczne i konserwatorskie dofinansowane przez mazowieckiego wojewódzkiego konserwatora zabytków.
"Podczas badań w kaplicy od strony północnej wybudowanej najprawdopodobniej na początku lat 40. XVIII w. odsłonięto fragmenty dobrze zachowanych polichromii przedstawiających iluzjonistyczny ornament. Trwają prace nad dokładnym rozpoznaniem malowideł przez zespół konserwatorów prowadzących badania" - przekazał mazowiecki konserwator.
Pierwszy kościół był drewniany
Jak napisano na stronie internetowej parafii, w świetle ostatnich badań można przyjąć, że parafia w Karczewie powstała w XIII wieku. Pierwsze dokumenty pisane pochodzą z XVI wieku i mówią o kościele drewnianym wystawionym przez mazowiecką rodzinę Karczewskich herbu Jasieńczyk. Założyła ona wieś Karczewo stanowiącą część dóbr otwockich i zbudowała drewniany kościół pw. Świętego Bartłomieja i Świętego Wita.
W 1548 r. za zgodą Zygmunta I Jan i Franciszek Karczewscy podnieśli osadę do godności miasta i nadali prawa chełmińskie (osada utraciła prawa miejskie w 1869 roku i odzyskała je w roku 1957). Około 1602 r. spłonął pierwotny kościół, postawiono wówczas nowy, prowizoryczny, drewniany. Gdy w 1603 r. na wizytację przybył biskup poznański Wawrzyniec Goslicki, kościół nie był jeszcze poświęcony.
Kościół murowany wzniósł kanclerz koronny Kazimierz Bieliński w roku 1632. Natomiast marszałek wielki koronny Franciszek Bieliński przebudował go w latach 1733-1737 (projekt przypisuje się Jakubowi Fontanie). Świątynię konsekrował biskup płocki Andrzej Załuski w 1733 r., w niedzielę po uroczystości świętych apostołów Piotra i Pawła. W roku 1704 do Karczewa na dwa dni przybywa król szwedzki Karol XII i Stanisław Leszczyński. Najstarszą częścią jest kaplica Karczewskich z 1541 r., dobudowana pierwotnie do świątyni drewnianej. Podczas pożaru miasta w 1865 r. kościół ponownie spłonął. Odbudowę finansowali ówcześni dziedzice - Kurtzowie.
Wędliniarskie zaplecze podczas okupacji
Kościół parafialny w Karczewie ucierpiał w czasie wojny, ale wszystkie zniszczenia odbudowano i przywrócono mu pierwotny wygląd. Miasto Karczew w XVIII w. zasłynęło z jarmarków bydła. W czasie II wojny światowej stało się centrum produkcji wyrobów mięsnych dla stolicy, od XIX w. szczególnie bogato celebruje się tu uroczystość Bożego Ciała.
Źródło: PAP
Źródło zdjęcia głównego: K. Onisk / MWKZ