Wybory samorządowe 2024. Sześcioro w boju o Warszawę

Wybory samorządowe odbędą się 7 kwietnia. Druga tura bezpośrednich wyborów wójtów, burmistrzów, prezydentów miast zaplanowana jest na 21 kwietnia. W Warszawie chętnych do objęcia stanowiska prezydenta miasta jest sześcioro. Ostateczny termin zgłaszania komisjom wyborczym kandydatów na wójtów, burmistrzów i prezydentów miast minął w czwartek, 14 marca.

Z urodzenia warszawianka, z wykształcenia tłumaczka literatury hiszpańskojęzycznej. Cała jej polityczna działalność skupiła się w Warszawie. W 2015 roku wstąpiła do partii Razem, gdzie zasiadała w zarządzie jej stołecznych struktur. W 2022 roku została wybrana na współprzewodniczącą Lewicy Razem (wspólnie z Adrianem Zandbergiem).

Po zakończonych niepowodzeniem wyborach samorządowych w 2018 roku (startowała z listy komitetu Jana Śpiewaka „Wygra Warszawa” do Rady Dzielnicy Praga Północ) oraz wyborach do Parlamentu Europejskiego, rok później zdobyła mandat posłanki IX kadencji Sejmu. W ubiegłorocznych wyborach parlamentarnych była kandydatką Lewicy do Senatu z poparciem innych ugrupowań w ramach paktu senackiego. W okręgu numer 45 zgarnęła ponad 200 tysięcy głosów (ponad 72 proc. w okręgu). Została wicemarszałkinię XI kadencji Senatu.

W wyścigu o prezydenturę Warszawy jest wspólną kandydatką Lewicy oraz stowarzyszenia Miasto Jest Nasze. Po ogłoszeniu startu w wyborach określiła swoje trzy główne priorytety: inwestycje w budownictwo społeczne, dostęp do dobrej edukacji publicznej oraz bezpieczną i przyjazną przestrzeń publiczną.

W swoim programie dla edukacji obiecuje zmniejszenie liczebności klas do 20 osób, bezpłatne korepetycje i posiłki w szkołach oraz uspokojenie ruchu ulicznego wokół szkół.

Jej zdaniem stolica boryka się z problemem braku tanich mieszkań na wynajem. Uważa, że miasto posiada wystarczającą ilość pieniędzy i gruntów, żeby takie lokale budować.

W sprawach transportu jest zwolenniczką tworzenia spójnej sieci dróg rowerowych oraz buspasów, wszędzie tam, gdzie autobusy stoją w korkach. Według Biejat miasto powinno najpierw wybudować nowe linie tramwajowe: na Gocław, wzdłuż Modlińskiej i na Zieloną Białołękę, a dopiero potem inwestować w kosztowne metro.

Urodzony w Łodzi, z wykształcenia doktor prawa, w Warszawie mieszka od 2023 roku. Na kandydata Prawa i Sprawiedliwości na prezydenta Warszawy w kwietniowych wyborach namaścił go już na początku lutego sam prezes partii Jarosław Kaczyński. Podczas ogłaszania swojej decyzji poseł PiS przekonywał, że Bocheński spełnia wszelkie wymogi w sferze intelektualnej, aby podjąć się rządzenia stolicą. Podkreślał też, że Warszawa jest wielkim wyzwaniem.

Sam kandydat w stolicy rozpoznawany jest raczej umiarkowanie. Na placu Bankowym już urzędował, ale po sąsiedzku do ratusza – w Mazowieckim Urzędzie Wojewódzkim. Swoją karierę polityczną rozpoczął w biurze wojewody łódzkiego w 2015 roku, kiedy to stanowisko pełnił późniejszy minister spraw zagranicznych w rządzie PiS Zbigniew Rau. Bocheński był jego asystentem i doradcą, potem go zastąpił, gdy Rau otrzymał ministerialną tekę w 2019 roku. Wojewodą łódzkim był do 2023 roku. Wtedy powstał wakat na Mazowszu po Konstantym Radziwille, który przyjął nominację na ambasadora Polski na Litwie. W kwietniu były premier Mateusz Morawiecki mianował Tobiasza Bocheńskiego na stanowisko wojewody mazowieckiego.

Podczas zaledwie kilkumiesięcznego urzędowania Bocheński dał się poznać jako krytyk Pałacu Kultury i Nauki, który uważa za "szkaradztwo" i symbol władzy komunistycznej, a także urzędujących władz stolicy. Spory dotyczyły m.in. poszerzenia strefy płatnego parkowania na Saskiej Kępie i Kamionku, strefy czystego transportu, a także przekazania miastu budynku szkoły przy Kieleckiej 45, którą odebrano ambasadzie Federacji Rosyjskiej.

W rozpoczętej kampanii na wyborczych sztandarach niesie takie propozycje jak: odkorkowanie Warszawy, czy aplikację Wavo dla mieszkańców, gdzie – według pomysłodawcy - będą mogli zadecydować, jakie drzewo chcą posadzić przy swojej ulicy czy gdzie zbudować chodnik.

Bocheński chce budować dwie linie metra jednocześnie: trzecią, krytykowaną za przebieg, ze Stadionu Narodowego na Gocław oraz czwartą z Tarchomina do Wilanowa. Zaznacza, że ważna jest też promocja transportu miejskiego wśród mieszkańców i to od najmłodszych pokoleń. Dlatego obiecuje wprowadzenie po wyborach bezpłatnego biletu dla uczniów szkół średnich.  

Kandydat PiS ogłosił też, że jeśli wygra wybory, pierwszą wiceprezydent Warszawy w ratuszu pod jego rządami będzie Barbara Socha, była pełnomocnik rządu ds. polityki demograficznej i była wiceminister rodziny.

Od urodzenia związany z Warszawą, nestor prawicy, filozof z wykształcenia. Podczas swojej wieloletniej kariery politycznej czterokrotnie zakładał partie: Unia Polityki Realnej, Wolność i Praworządność, Kongres Nowej Prawicy i Nową Nadzieję. Był też jednym z liderów Konfederacji. Jest weteranem wszelkiego rodzaju wyborów. Startował w 29 elekcjach, w tym pięciokrotnie na urząd prezydenta RP. Udało się tylko trzy razy: dwukrotnie uzyskał mandat poselski (1991 i 2019) i raz dostał się do Parlamentu Europejskiego (2014).

Na prezydenta stolicy kandydował kilka razy. Pierwszy raz w 2006 roku, później w 2010 roku, a następnie w 2018 roku. Ani razu nie dotarł do drugiej tury. W poprzednich wyborach na prezydenta Warszawy zagłosowało na niego nieco ponad 11,5 tysiąca mieszkańców miasta, co dało poparcie na poziomie 1,29 proc.

Swój start w kwietniowych wyborach ogłosił jako ostatni z piątki kandydatów. Startuje z listy Komitetu Wyborczego Bezpartyjni. Na konferencji inaugurującej jego kampanie stwierdził, że jego celem "jest zniszczenie pana Trzaskowskiego". Mówił też, że chce go "zdemaskować". - Po to, żeby Warszawa stała się normalnym miastem – mówił.

Twierdzi,  że Warszawa powinna być "przyjazna samochodom". Natomiast komunikacja miejska powinna funkcjonować, ale nie jest podstawą transportu.

Warszawiak, doktor nauk politycznych, wykładowca akademicki. Deklaruje znajomość pięciu języków obcych: angielskiego, francuskiego, hiszpańskiego, rosyjskiego i włoskiego.

Rafał Trzaskowski zaangażowany w politykę na różnych szczeblach jest od ponad 20 lat. Był doradcą sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej Jacka Saryusza-Wolskiego, a potem delegacji Platformy Obywatelskiej w Parlamencie Europejskim. Sam uzyskał mandat eurodeputowanego w wyborach w 2009 roku.

Był szefem sztabu wyborczego Hanny Gronkiewicz-Waltz, kiedy kandydowała w wyborach na drugą kadencję prezydent Warszawy. W rządzie Donalda Tuska przez 10 miesięcy był ministrem administracji i cyfryzacji. W 2014 roku, już w rządzie Ewy Kopacz, został sekretarzem stanu w resorcie spraw zagranicznych. W wyborach w 2015 roku uzyskał mandat posła.

W 2018 roku nastąpił zwrot w kierunku polityki lokalnej. Został przedstawiony jako wspólny kandydat Platformy Obywatelskiej i Nowoczesnej na prezydenta Warszawy. Wygrał w pierwszej turze uzyskując ponad 56 procent głosów. Jego główny konkurent Patryk Jaki z PiS uzyskał nieco ponad 28 proc.

W 2020 roku ubiegał się o fotel prezydenta RP. Z Andrzejem Dudą przegrał nieznacznie. Na Trzaskowskiego zagłosowało ponad 48 procent wyborców.

Hasłem Trzaskowskiego, z którym poszedł do kwietniowych wyborów samorządowych, to: "Po prostu Warszawa". - Gdy inni kandydaci szukają pomysłu na siebie, ja mój pomysł na miasto po prostu realizuję z wami od ponad pięciu lat. Gdy obiecują wam zmiany, ja Warszawę po prostu zmieniam – podkreśla Trzaskowski.

Ubiegający się o reelekcję zaznacza, że priorytetem w kolejnej kadencji będą inwestycje w edukację: budowa kolejnych szkół, przedszkoli i żłobków. Trzaskowski podkreśla, że należy zadbać o dostępność opieki psychologicznej dla najmłodszych. Nowymi inicjatywami są dodatkowe, darmowe lekcje angielskiego dla przedszkolaków oraz zajęcia online z matematyki dla uczniów szkół podstawowych.

Trzaskowski jest zwolennikiem rozwoju transportu szynowego. Priorytetowo traktuje budowę trzeciej linii metra oraz poszerzanie siatki połączeń o kolejne linie tramwajowe.

Kandydat Koalicji Obywatelskiej podkreśla, że nadchodzące wybory są o kontynuacji tego, co jego ekipa w tej chwili robi dla mieszkańców stolicy. Zapowiada zakończenie jeszcze w tym roku kilku kluczowych inwestycji: Nowego Centrum Warszawy wraz placem Centralnym, nowym gmachem Muzeum Sztuki Nowoczesnej i odmienioną ulicą Chmielną, mostu pieszo-rowerowego łączącego Śródmieście z Pragą Północ, czy wreszcie doprowadzenie do końca dającej się we znaki mieszkańcom budowy linii tramwajowej do Wilanowa.

Urodził się w Piekarach Śląskich. Z Warszawą związał się, będąc na studiach. Jest absolwentem Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.

Z polityką związany jest od ponad 20 lat. Już w 2002 roku próbował swoich sił w wyborach do rady Warszawy – bez powodzenia. W 2011 roku uzyskał mandat posła startując z listy Prawa i Sprawiedliwości. Cztery lata później nie udało mu się powtórzyć tego sukcesu.

W 2017 roku ogłosił, że odchodzi z polityki. Zajął się prowadzeniem działalności gospodarczej w branży PR. Powrócił po kilku latach. W wyborach do parlamentu w 2023 roku Wipler otrzymał "jedynkę" na toruńskiej liście Konfederacji i 13 457 głosów. To dało mu mandat posła.

W 2013 roku po alkoholu uczestniczył w awanturze z policją na Mazowieckiej, gdzie znajduje się stołeczne zagłębie klubów. Polityk początkowo twierdził, że został zaatakowany przez funkcjonariusza, potem jednak został skazany. Nie odwołał się od wyroku są pierwszej instancji.

Ponadto przed kilkoma laty został oskarżony o przywłaszczenie pieniędzy Fundacji Wolność i Nadzieja (miała zajmować się sprowadzaniem Polaków żyjących na emigracji z powrotem do kraju). Wipler był jej prezesem, a siedzibą tej organizacji był dom polityka. Chodziło o 150 tys. złotych w latach 2014-2017. Wyrok w tej sprawie jeszcze nie zapadł.

O tym kandydacie wiemy stosunkowo niewiele. Urodzony w 1960 roku, startuje z ramienia partii Ruch Naprawy Polski. Ma wykształcenie wyższe, mieszka w Warszawie. Od 2015 roku pełni funkcję redaktora naczelnego miesięcznika "Polityka Polska". Współzałożyciel i lider "Ruch Jedność Narodu". W 1986 roku ukończył Uniwersytet Warszawski.

W wyborach samorządowych w 2018 roku ubiegał się o mandat radnego w Radzie Sejmiku Województwa Mazowieckiego z ramienia Komitetu Wyborczego Wyborców Jedność Narodu - Wspólnota. Nie został jednak wybrany.