Początek XX wieku - ówczesne władze carskie zapatrywały się jeszcze dość sceptycznie na autobusy. Priorytetem były tramwaje. W 1909 roku przeprowadzono jedynie wstępne testy omnibusu (jak zwano wówczas autobusy).
Zajezdnia przy remizach
Sytuacja zmieniła się dopiero po odzyskaniu niepodległości przez Polskę. Wówczas tramwaje zostały przejęte przez władze miasta. Jednym z powodów zmiany polityki transportowej był tragiczny stan mocno wyeksploatowanego i rozkradzionego taboru tramwajowego. "Dlatego w połowie 1919 roku w Austrii i Niemczech zamówiono 56 autobusów marki Saurer i Benz-Gaggenau, a pod koniec roku przystąpiono do budowy pierwszych zajezdni autobusowych przy istniejących remizach tramwajowych. Rok później powołano Wydział Ruchu Autobusowego, a w połowie roku do Warszawy przyjechała z Wiednia pierwsza partia autobusów piętrowych Saurer" – przypominają urzędnicy ze stołecznego ratusza.
W asyście wojska
Komunikację autobusową planowano uruchomić pod koniec sierpnia 1920 r. Jednak z powodu rozpoczętego strajku tramwajarzy i innych pracowników miejskich przedsiębiorstw autobusy musiały wyjechać na ulice wcześniej. Stało się to 29 czerwca. Linia z pl. Zamkowego na pl. Zbawiciela kursowała... w asyście wojska i policji.
Przez 5 kolejnych lat liczba warszawskich linii autobusowych wahała się od 2 do 4.
WIĘCEJ ARCHIWALNYCH ZDJĘĆ WARSZAWY NA STRONIE NARODOWEGO ARCHIWUM CYFROWEGO.
Autobusy starej Warszawy
Zabytkowe autobusy z największej kolekcji w Polsce można było oglądać w kwietniu w Warszawie:
Wystawa zabytkowych autobusów
Więcej o historii warszawskich autobusów można przeczytać w okolicznościowym albumie "Warszawskie autobusy. Najpiękniejsze fotografie", wydanym przez Miejskie Zakłady Autobusowe, który dziś trafił do księgarń.
ran
Źródło zdjęcia głównego: urząd miasta / mat. prasowe