Kamienica znajduje się przy ulicy Małej 13 na Pradze Północ. Decyzję o wpisaniu jej do rejestru zabytków podjął mazowiecki konserwator zabytków. Wpisem objęta została kamienica z oficyną oraz otaczającym ją terenem. "Postepowanie administracyjne zostało wszczęte z urzędu na wniosek organizacji społecznej stowarzyszenia Porozumienie Dla Pragi" - czytamy na profilu MWKZ na Facebooku.
Po wojnie kamienica służyła jako dom noclegowy
Z ustaleń konserwatora zabytków wynika, że budynek wzniesiono najprawdopodobniej około 1906-1908 roku. Początkowo należał do małżeństwa Władysławy i Romualnda Nazimków, następnie do księdza Jana Skwary (w 1910 roku), z którym łączyć należy umieszczony nad bramą wjazdową wizerunek Vir Dolorum.
"Zgodnie z zachowanym planem geodezyjnym z 1906 roku na terenie posesji znajdowała się 3-kondygnacyjna murowana kamienica z oficyną boczną oraz 1-kondygnacyjna zabudowa gospodarcza w północno-wschodnim narożniku działki. W 1909 roku posesję podzielono na dwie części (ul. Mała 13 i 13A), wytyczając granicę wzdłuż wschodniej elewacji kamienicy frontowej" - podano w komunikacie.
Kolejni właściciele zakupili nieruchomość w 1930 roku - byli nimi małżeństwo Zofia z Przedpełskich i Eugeniusz Śpiewakowie. Wówczas kamienicę zamieszkiwali głównie pracownicy kolei, robotnicy, pomoc domowa, studenci, a na parterze funkcjonował sklep spożywczy J. Nowickiego. W okresie II wojny światowej nie doszło do poważanego uszkodzenia kamienicy, a po 1945 roku mieścił się w niej dom noclegowy. W 1960 roku kamienica stała się własnością Skarbu Państwa. Według konserwatora, w latach 60. prawdopodobnie usunięto część detalu elewacji frontowej.
Bogate zdobienia kontrastują z modernistycznymi uproszczeniami
"Wartość artystyczna budynku wyraża się poprzez kompozycję jego bryły, opracowanie elewacji i wnętrza. Pomimo uszkodzenia tynków w dalszym ciągu czytelny jest bogaty wystrój łączący historyzujący detal architektoniczny (profilowane opaski okienne, naczółki z dekoracją floralną, konsole z motywem akantu, palmety) z charakterystycznym dla wczesnego modernizmu uproszczeniem (forma przejazdu i boniowania)" - wylicza konserwator zabytków.
Jak wymienia, podobne zestawienia widoczne są także we wnętrzu budynku. Przy jego wykańczaniu zastosowano "wczesnomodernistyczną dekorację drzwi pomieszczeń gospodarczych na piętrach oraz nowoczesne wówczas posadzki z lastriko i metalowe balustrady, z którymi kontrastuje opracowanie wnętrz bocznej klatki schodowej z drewnianymi tralkami i efektownymi, ale tradycyjnymi w formie układami barwnych płytek posadzkowych z motywami geometrycznymi i bordiurą".
Informowaliśmy także o wstrzymanej rozbiórce kamienicy przy Łuckiej 8:
Autorka/Autor: kk
Źródło: tvnwarszawa.pl
Źródło zdjęcia głównego: Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków / Facebook