Kompleks z lat 20. XX wieku obejmuje: budynek stacyjny, magazyn, wieżę ciśnień, przepompownię, wraz z podjazdem i terenem, położonym przy ul. Mieszka I w Nowym Dworze Mazowieckim.
Marcin Dawidowicz, mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków, decyzją z dnia 24 stycznia 2025 r. wpisał kompleks do rejestru zabytków nieruchomych. Od decyzji zostało złożone odwołanie do ministra kultury i dziedzictwa narodowego, który w toku postępowania odwoławczego rozpatrzył podniesione zarzuty stron oraz dokonał całościowej kontroli sprawy.
"Na tej podstawie orzekł utrzymanie w mocy zaskarżonej decyzji, uznając za zasadną i potrzebną ochronę prawną historycznego zespołu budowlanego dworca kolejowego w Modlinie" - poinformował w mediach społecznościowych konserwator zabytków.
Jak ustaliliśmy, kompleks dworcowy w Modlinie znajduje się w rękach prywatnych. Odwołanie do resortu kultury złożyli właściciele budynku.
"Modelowy przykład nurtu narodowego"
"W uzasadnieniu minister kultury i dziedzictwa narodowego wskazał, że mazowiecki wojewódzki konserwator zabytków wykazał wartości historyczne, artystyczne i naukowe, uzasadniające objęcie zespołu wpisem do rejestru zabytków nieruchomych, oraz że jego trwałe zachowanie leży w interesie społecznym. Tym samym minister uznał za zasadne uzasadnienie MWKZ wskazujące, że zachowane najważniejsze elementy zabudowy kolejowej znajdują się w zróżnicowanym stanie technicznym, ale pomimo tego zespół pozostaje unikatowym przykładem zabudowy kolejowej II Rzeczypospolitej oraz koncepcji odbudowy i rozwoju sieci kolejowej w kraju w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości" - czytamy w komunikacie konserwatora.
Jak wskazano, forma zabudowy kompleksu stanowi "modelowy przykład nurtu narodowego, łączącego elementy architektury nowożytnej, szczególnie renesansowej i barokowej ze stylem dworkowym".
Cenne źródło informacji
"Architektura budynku stacyjnego, wieży ciśnień, przepompowni i magazynu odznacza się klasyczną harmonią i proporcjami, przemyślaną bryłą, umiejętnym operowaniem historyzującym detalem architektonicznym, równocześnie prostym i funkcjonalnym układem, świadczącym o wysokiej klasie projektantów" - argumentuje konserwator.
Podkreśla też, że zespół budynków jest cennym źródłem informacji na temat architektury kolejowej z pierwszych lat dwudziestolecia międzywojennego, w tym wykorzystania projektów wzorcowych dla zabudowy stacyjnej. "W warstwie materialnej dokumentuje m.in. technologię wykonania, użytych materiałów budowlanych i ich opracowania. Jest też cennym źródłem informacji o twórczości Romualda Millera" - podsumowuje.
Autorka/Autor: dg/gp
Źródło: tvnwarszawa.pl
Źródło zdjęcia głównego: Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków