19-latka zginęła w wypadku na Kamionku. "Nie sprawdzałem jej funkcji życiowych, od razu było widać, że nie żyje"

Proces po tragicznym wypadku na Grochowskiej

Proces po tragicznym wypadku na Grochowskiej
Prokurator odczytał akt oskarżenia
Źródło: Artur Węgrzynowicz, tvnwarszawa.pl

- Zobaczyłem, że obok samochodu leży ciało kobiety. Miała widoczne obrażenia, nie ruszała się. Nie sprawdzałem jej funkcji życiowych, od razu było widać, że nie żyje – mówił przed sądem Kamil G. Mężczyzna jest świadkiem w sprawie tragicznego wypadku na Grochowskiej, w którym zginęła 19-letnia Aleksandra.

We wspomnieniach matki Aleksandry nie ma Bożego Narodzenia w 2018 roku. Jest tylko przedświąteczna sobota – 21 grudnia. Wtedy dowiedziała się, że jej jedyna, 19-letnia, córka zginęła w wypadku samochodowym na Grochowskiej.

Z sądowego korytarza: - Zostawiła mnie i malutką córeczkę.

Silnik leżał kilkadziesiąt metrów dalej

Proces w Sądzie Rejonowym dla Warszawy-Pragi Południe rozpoczął się w poniedziałek. Na ławie oskarżonych siedzi odpowiadający z wolnej stopy 26-letni Łukasz K. Prokuratura zarzuca mu, że 21 grudnia wsiadł za kółko pod wpływem amfetaminy, "umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym" i spowodował wypadek, w którym zginęła 19-latka.

Według śledczych, K. jechał Grochowską z Mińskiej w kierunku Gocławskiej. Aleksandra siedziała z tyłu. W aucie byli jeszcze jej przyjaciółka, 17-letnia wówczas Natalia i jego znajomy Tomasz.

K. nagle stracił panowanie nad kierownicą, przejechał przez dwa pasy ruchu, zjechał na prawą stronę jezdni, na biegnący wzdłuż ulicy Grochowskiej chodnik, tam uderzył w zaparkowane auta, później w latarnię, wreszcie zatrzymał się na torowisku tramwajowym.

Siła zderzenia była tak duża, że z samochodu wypadł silnik. Policjanci znaleźli go kilkadziesiąt metrów dalej.

"Auto obróciło się w powietrzu"

- Pamiętam, jak auto obróciło się w powietrzu i uderzyło w barierki na torowisku – mówił przed sądem Kamil G., świadek wypadku. - Zobaczyłem, że obok samochodu leży ciało kobiety, miała widoczne obrażenia, nie ruszała się. Nie sprawdzałem jej funkcji życiowych, od razu było widać, że nie żyje - dodał.

Jakiś mężczyzna dzwonił już po pomoc, ale nie mówił dobrze po polsku, więc przekazał telefon Kamilowi G. Mężczyzna podbiegł do drugiej osoby, leżącej około 10 - 15 metrów od rozbitego samochodu. - To był mężczyzna w wieku około trzydziestu lat. Był przytomny, miał ślady krwi na ciele, próbował wstać, postronne osoby podbiegły i przytrzymywały go. Próbował coś mówić, ale nie wiedziałem co – opisywał Kamil G.

Niedaleko, na prawym pasie ruchu, leżała Natalia. - Przy niej były już inne osoby, które udzielały jej pierwszej pomocy - mówił.

Aleksandra zginęła na miejscu. Natalia i Łukasz K. trafili do szpitala. Tylko Tomasz wyszedł z wypadku bez szwanku. Po prostu odszedł z miejsca. Miał powód. Później okazało się, że był poszukiwany przez policję w związku z inną sprawą.

Oskarżony: nic nie pamiętam

Co się wydarzyło wcześniej? Tego nie wiemy. Na sali sądowej nie zjawili się w poniedziałek wezwani przez sąd Natalia i Tomasz.

Sam oskarżony mówił niewiele. - Pamiętam, że spotkałem się z Tomaszem, a później szpital – powiedział. Nie przyznał się do winy.

Sąd odczytał więc jego wyjaśnienia z prokuratury. Ale tam też mówił niewiele. 1 marca, kiedy śledczy wezwali go po raz pierwszy, nie powiedział nic. Zapewnił, że to zrobi po tym, jak zapozna się z aktami sprawy.

Miesiąc później wyjaśnił krótko: - Pamiętam, że tego dnia spotkałem się z Tomaszem po powrocie z pracy, czyli po godzinie 18. Spotkaliśmy się u niego na Włochach. Ruszyliśmy we dwóch samochodem na Grochów. Nie pamiętam wypadku, pamiętam tylko, że umówiłem się z Natalią - przekonywał.

- Tego dnia był lekki mróz. Samochód był w bardzo dobrym stanie technicznym, bo zawodowo zajmuję się samochodami i to jest istotne, żeby wszystko było sprawne - zapewniał.

Zaprzeczał też, że w dniu wypadku był pod wpływem narkotyków. - Przypuszczam, że amfetamina, którą ujawniono w moim organizmie, mogła pochodzić z organizmu Aleksandry - stwierdził.

Kiedy zażył amfetaminę?

Obecna na sali sądowej biegła twierdzi, że jest inaczej. Specjalistka miała za zadanie przebadać próbkę krwi pobraną od Łukasz K. chwilę po wypadku, o godzinie 23. - Czy pani jest w stanie określić, o której godzinie Łukasz K. zażył amfetaminę? – dopytywała obrona oskarżonego.

- Aby stężenie amfetaminy we krwi mogło osiągnąć poziom 153 nanograma (tyle właśnie miał Łukasz K. - red.), amfetamina mogła być zażyta dwie, do trzech godzin wcześniej. Jej metabolizm jest wolny. Tutaj były pobrane dwie próbki w odstępie prawie dwóch godzin. Stężenie nieznacznie malało. To różnica czterech nanogramów – odpowiedziała biegła.  

- Czy jest pani w stanie ustalić przy tym stężeniu amfetaminy, czy ilość zażytego środka powodowała stan dużej nietrzeźwości? Czy to był duży stan upojenia środkiem, czy mniejszy? – padały kolejne pytania obrony.

- Zgodnie z wytycznymi Instytutu Sehna w Krakowie zalecone jest, by stężenie powyżej dwudziestu pięciu nanogramów na mililitr traktować jako stan jak po użyciu, a stężenie powyżej pięćdziesięciu traktować jako stan odpowiadający stanowi pod wpływem alkoholu – odrzekła biegła.

Następną rozprawę zaplanowano na marzec. Mężczyźnie grozi 12 lat więzienia.

Czytaj także: