Dowody przeglądane w "bunkrze". "Piłkarski Puchar Świata na sprzedaż", czyli mroczne tajemnice FIFA

OGLĄDAJ "PIŁKARSKI PUCHAR ŚWIATA NA SPRZEDAŻ" >>>

Rządzi światowym futbolem, bogatszej centrali w sporcie nie ma. Organizuje mundial, największy z piłkarskich turniejów, który przyciąga sponsorów z milionami. Międzynarodowej Federacji Piłki Nożnej (FIFA) przyjrzeli się Heidi Blake i Jonathan Calvert.

Dziennikarze śledczy poznali strukturę organizacji i jej mroczne tajemnice za czasów Joao Havelange'a i Josepha Blattera, dwóch prezydentów FIFA, którzy rządzili federacją od 1974 do 2015 roku.

Zaczęło się jak w szpiegowskim filmie.

- Spotkaliśmy się z naszym źródłem w londyńskim hotelu. Postawiono pewne warunki: informacje były zbyt poufne, by można było je nam po prostu przekazać. Musieliśmy wyjeżdżać z Londynu i przeglądać wszystko na komputerach informatorów w maleńkim biurze, które nazywaliśmy "bunkrem" – wspomina Calvert. 

- Nawet przyjaciołom i bliskim nie mogliśmy powiedzieć nad czym i gdzie pracujemy. Cały czas byliśmy obserwowani – dopowiada Blake.

Gra była warta świeczki. Dziennikarze nie mogli "spalić" swojego źródła, ktoś mógł ich obserwować.

Przejrzeli plik dokumentów, poznali historię FIFA, długą listę otaczających ją czarnych charakterów i mechanizmy, jakie nią rządzą: każdy kraj, niezależnie od liczby mieszkańców, ma jeden głos podczas wyborów w FIFA. Nieistotne, czy chodzi o 200-milionową Brazylię, czy pięciotysięczną karaibską wyspę Montserrat.

Jak to działa? Podają przykład: Havelange dostrzega, że w Afryce jest ponad 50 małych krajów, na piłkarskiej mapie mało albo nic nieznaczących. Postanawia zaspokajać ich potrzeby w zamian za głosy potrzebne mu do reelekcji. 

I się zaczęło. Pieniądze na rozwój związków piłkarskich w interesujących go krajach popłynęły szerokim strumieniem. On płacił, za to odwdzięczano mu się głosem.

Jego następca, Sepp Blatter, przejął brudne praktyki.

- Blatter i jego mentor Havelange utrwalili przekupstwo – oskarża Blake.

- Dla nich łapówki były częścią systemu. Zbudowali na niej swoją władzę. Nigdy korupcji nie zwalczali, wręcz ją pielęgnowali – kontynuuje Calvert.

CZYTAJ: Platini i Blatter oskarżeni o oszustwa i niegospodarność 

W końcu pojawia się płynący ropą Katar. W roku 2010 wygrywa wyścig o prawo do organizacji mundialu 2022. Dyskusyjny zwycięzca? To mało powiedziane.

Piłkarskich mistrzostw świata jeszcze nie rozgrywano na Bliskim Wschodzie, nigdy w kraju islamskim. Futbol w takim wydaniu tam nie dotarł. To również pierwszy mundial, który będzie trzeba rozegrać jesienią, bo latem, tradycyjnej porze dla mistrzostw świata, w Katarze słupek rtęci w termometrach dobija do 50 stopni Celsjusza - to żar zagrażający życiu piłkarzy. Klimatyzowane stadiony dopiero miały zostać wybudowane.

Co więc zadecydowało o wyborze kontrowersyjnego kraju kandydata?

Trop prowadzi do katarskiego milionera. Krążą plotki o kopertach pełnych pieniędzy.

Wyboru gospodarza mundialu dokonuje Komitet Wykonawczy, najwyższy organ FIFA. 24 członków, w tym potężne figury, byli piłkarze, działacze, milionerzy. 24 osoby, z których większość trzeba przeciągnąć na swoją stronę.

Czy można na nich wpłynąć? Podstęp dziennikarzy udowadnia, że nie jest to arcytrudne zadanie.

"Piłkarski Puchar Świata na sprzedaż" (oryg. "The Man Who Sold The World Cup") to film dokumentalny z biblioteki discovery+ Originals, wyreżyserowany przez Daniela DiMauro i Morgana Pehme. Dwuodcinkowy dokument można oglądać na platformach Player.pl i TVN24 GO. Jego światowa premiera odbyła się 17 października 2021 r.