Pięć lat temu zmarł Jacek Kaczmarski - poeta, pieśniarz, bard "Solidarności". W ostatnich dniach do księgarń trafiła pierwsza biografia Kaczmarskiego - "To moja droga" - autorstwa Krzysztofa Gajdy.
Publikacja zawiera wspomnienia najbliższych o życiu poety. Książka zawiera kilkadziesiąt niepublikowanych dotąd wypowiedzi członków rodziny, przyjaciół, współpracowników Kaczmarskiego.
"Mury"
Kaczmarski urodził się 22 marca 1957 r. w Warszawie. Zadebiutował na Warszawskim Jarmarku Piosenki (1976), na Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie zdobył w 1977 r. nagrodę za utwór "Obława". W 1979 r. przygotował wraz z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim program poetycki "Mury", z którym występowali w całym kraju. Następnym ich wspólnym programem był "Raj" (1980), a rok później - "Muzeum" (1981). Tuż przed wprowadzeniem stanu wojennego artyści przygotowali jeszcze jeden program pt. "Krzyk". W roku 1981 Jacek Kaczmarski zdobył nagrodę dziennikarzy na Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za "Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego".
Francja
Wprowadzenie stanu wojennego w grudniu 1981 zastało Kaczmarskiego we Francji, gdzie koncertował wraz z Gintrowskim i Łapińskim. Od tego czasu Kaczmarski przebywał na emigracji, pracował m.in. w Radiu Wolna Europa, koncertował w Europie, Ameryce i Australii. Każda kaseta z koncertu przeszmuglowana do Polski stawała się wydarzeniem, taśmą-matką, z której powielano tysiące kopii.
Rak
W 2002 roku wykryto u Kaczmarskiego raka krtani. Przeszedł operację w Innsbrucku. Na wieść o jego chorobie w wielu miastach Polski zorganizowano koncerty i akcje charytatywne, z których dochody przeznaczono na leczenie artysty. W roku 2004 Kaczmarski otrzymał nagrodę Fryderyka za całokształt twórczości, ale nagrody nie był już w stanie odebrać osobiście. Trzy godziny przed śmiercią, 10 kwietnia 2004 roku, w Wielką Sobotę, w szpitalu w Gdańsku został ochrzczony w wyznaniu rzymskokatolickim. Jego prochy zostały pochowane na warszawskich Powązkach Wojskowych.
Źródło: PAP, TVN24