Polskie żmije zygzakowate już szukają miejsc, w których spędzą zimę. - Poszukiwania rozpoczynają, gdy temperatura powietrza spada poniżej pięciu-siedmiu stopni Celsjusza – tłumaczy przyrodnik z Bieszczadzkiego Parku Narodowego.
Natomiast w zimową hibernację żmije zapadają, kiedy temperatura powietrza spadnie poniżej zera. Najchłodniejsze miesiące spędzają w norach i jamach położonych na głębokości od pół do dwóch metrów. Pozostaną tam połowy marca, a nawet początków kwietnia.
Z dala od potoków i rzek
Poszukujące miejsc zimowania żmije przyrodnicy zaobserwowali na Podkarpaciu, głównie w Bieszczadach i Beskidzie Niskim, oraz między innymi na pogórzach Dynowskim i Przemyskim.
- W zimowych kryjówkach żmije często "śpią" razem z innymi gatunkami gadów, na przykład jaszczurkami i zaskrońcami. Co ciekawe, niektóre z nich, zwłaszcza młode osobniki, mogą być składnikiem ich diety, na przykład jaszczurki zwinka i żyworodna - mówi Marek Holly, przyrodnik z Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Żmije starannie wybierają zimowisko. - Nory muszą być położone z dala od miejsc okresowo zalewanych, czyli koryt potoków i rzek. Podtopienia w okresie hibernacji są dla nich groźne, zwierzęta mogą wtedy zginąć – zauważa przyrodnik. Na wiosnę, pod koniec marca, budzą się samce. Natomiast samice na powierzchnię wychodzą w kwietniu.
Pod całkowitą ochroną
Obok zaskrońca żmija zygzakowata należy do najbardziej pospolitych bieszczadzkich węży. Gady jako zwierzęta zależne od ciepła słonecznego, bytują zazwyczaj na południowych stokach wzgórz, z rzadka porośniętych krzewami, na obrzeżach lasów i na leśnych drogach, na nasłonecznionych brzegach rzek i strumieni oraz na rumoszu skalnym, aż po strefę połonin.
- Żmija zygzakowata z racji swojej żyworodności może zasiedlać również mniej przyjazne, chłodniejsze siedliska. Niemniej jednak latem chętnie zamieszkuje tam, gdzie warunki termiczne są optymalne i pozwalają aktywnie polować – podkreśla przyrodnik. Występują trzy odmiany barwne żmij: brązowa, srebrzysta i czarna. Wszystkie mają jasnoczerwoną tęczówkę oka, przeciętą wąską, pionową źrenicą. Ważnymi cechami rozpoznawczymi są: zygzak na grzbiecie i znak przypominający "x" na trójkątnej głowie, wyraźne przewężenie szyjne, krępy tułów i krótki ogon. Są to bardzo pożyteczne gady; w ciągu swojego życia tępią ogromną liczbę gryzoni. W Polsce ze względu na coraz rzadsze występowanie podlegają całkowitej ochronie. Człowiek ukąszony przez żmiję wymaga natychmiastowej pomocy medycznej.
Autor: rzw / Źródło: PAP