1 kwietnia wyruszy z Polski ośmioosobowa osobowa wiosenna wyprawa na siódmą górę świata Dhaulagiri 8167 m. Himalaiści będą się wspinać drogą uznawaną za normalną - pierwszych zdobywców - prowadzącą północno-wschodnią granią i w stylu klasycznym. Celem wyprawy jest przygotowanie do wypraw zimowych w kolejnych latach.
W Himalaje pojadą: Piotr Tomala, Jacek Żyłka-Żebracki i Agnieszka Bielecka. Kierownikiem wyprawy jest Jerzy Natkański. Poza tym w skład wyprawy wchodzą bardzo doświadczeni himalaiści i wspinacze jak Marcin Miotk czy Tamara Styś, którzy stanowią dodatkowe wzmocnienie zespołu. Robert Cholewa będzie wsparciem dla wyprawy w parze z jednym Szerpą.
Trzy obozy
Baza wyprawy znajduje się na lodowcu na wysokości 4750 m n.p.m. Planowane jest założenie trzech obozów. Obóz pierwszy na wysokości 5850 m n.p.m., obóz drugi na wysokości 6600 m n.p.m. oraz obóz trzeci na wysokości 7400 m n.p.m.
Droga prowadzi z bazy do obozu pierwszego uszczelnionym lodowcem i dalej od obozu pierwszego do obozu trzeciego północno - wschodnią śnieżną granią masywu, powyżej obozu trzeciego droga trawersuje w terenie śnieżno mikstowym pod wierzchołkiem na jego prawą stronę i dalej prowadzi do szczytu.
Olśniewająca góra
Nazwa Dhaulagiri pochodzi z sanskrytu i oznacza olśniewającą/białą górę i odnosi się do masywu górskiego w którym znajduje się 13 wierzchołków najwyższy z nich wznosi się na wysokość 8167 m n.p.m. i jest siódmą górą w koronie Himalajów.
Masyw jest położony w Himalajach środkowo- zachodnich pomiędzy dolinami Khali Gandaki i Bheri, ta pierwsza jest jednym z najgłębszych wąwozów świata i oddziela masyw Dhaulagiri od kolejnego potężnego masywu himalajskiego - Annapurny. W pierwszej połowie XIX wieku - aż do momentu odkrycia Kanczendzongi góra ta była uważana za najwyższą na świecie, jest to również najwyższy szczyt położony w całości na terytorium Nepalu.
Polski ślad
Po raz pierwszy góra została zdobyta 13 maja 1960 roku przez szwajcarsko- austriacką wyprawę pod kierownictwem Maxa Eiselina, na wierzchołku stanęli: Kurt Diemberger, Peter Diener, Ernest Forrer, Albin Schelbert oraz Szerpowie Nawang Dorje i Nyima Dorje.
W wyprawie tej brali również udział Polacy: Adam Skoczylas, oraz lekarz wyprawy Grzegorz Hajdukiewicz. Pierwsze polskiego wejścia dokonali w 1980 roku Wojciech Kurtyka i Ludwik Wilczyński.
W stylu alpejskim, nową drogą dotarli na wysokość 7500 m n.p.m. na grań, skąd po biwaku w załamaniu pogody zeszli na dół, po tygodniu zdobyli szczyt drogą normalną. Jako pierwsi zimą, na szczycie stanęli Andrzej Czok i Jerzy Kukuczka w 1985 roku. W sumie na szczycie góry stanęło do tej pory 12 Polaków i jedna Polka. Wyprawa organizowana jest w ramach programu Polski Himalaizm Zimowy, którego celem jest dokonanie pierwszych wejść zimowych na ośmiotysięczniki.
Autor: adsz/jaś/k / Źródło: Polski Himalaizm Zimowy
Źródło zdjęcia głównego: Polski Himalaizm Zimowy | Izabela Hajzer