"Złota Kurka" nie przetrwała pandemii, ale została zabytkiem

Wnętrze po barze "Złota Kurka"
Wnętrze dawnego baru mlecznego "Złota Kurka" zabytkiem
Źródło: Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków
Bar "Złota Kurka" przy Marszałkowskiej 55/73 funkcjonował przez 70 lat. Nie przetrwał pandemii ale jego wnętrze zostało otoczone opieką i właśnie trafiło do rejestru zabytków. Poinformował o tym wojewódzki konserwator zabytków Jakub Lewicki.

- Podjąłem decyzję o wpisie do rejestru zabytków nieruchomych woj. mazowieckiego wnętrza dawnego baru mlecznego "Złota Kurka" w budynku przy ul. Marszałkowskiej 55/73, z uwagi na zachowane wartości artystyczne obiektu - podał Lewicki.

Logotyp z butelką mleka i głową krowy

Wnętrza baru mlecznego, zlokalizowanego na terenie Marszałkowskiej Dzielnicy Mieszkaniowej, oddano do użytku w 1952 roku. Od początków lat 60. XX wieku do 2020 roku znany był pod nazwą "Złota Kurka". Na początku jego istnienia, na elewacji przed wejściem zamontowano neonowy napis "BAR MLECZNY" z logotypem w kształcie butelki mleka i głowy krowy.

Jak zaznaczył konserwator w większości pomieszczeń przeznaczonych do kontaktu z żywnością zastosowano posadzki ceramiczne, na ścianach do ok. 2/3 wysokości ułożono oryginalne i współczesne płytki ceramiczne. W części konsumpcyjnej lokalu zachował się wystrój z 1952 roku. Na filarach okiennych ściany wschodniej znajdują się dwie mozaiki z motywami zwierzęcymi, o wymiarach ok. 310 x 165 cm każda. Na jednej mozaice przedstawienia grupy kóz, owiec, ptaków, na drugiej grupy krów, kur z kurczętami.

Ręcznie wykonane płytki ze zwierzętami

Pozostałe ściany wyłożone są jasnobeżowymi, ręcznie wykonanymi płytkami przedstawiające zwierzęta domowe i dzikie oraz kwiaty. Na suficie zachowana jest dekoracja sztukatorska. W przedsionku na parterze zachowała się oryginalna posadzka z lastryko.

- Wnętrze dawnego baru mlecznego "Złota Kurka" posiada dużą wartość dokumentacyjną jako jeden z nielicznych tak kompletnie zachowanych lokali usługowych pochodzących z okresu budowy osiedla MDM. Układ przestrzenny lokalu wraz z wystrojem stanowi dokument myśli projektowej, estetyki oraz twórczości plastycznej okresu socrealizmu lat. 50. XX wieku - zaznaczył Lewicki.

Dodał, że wartość artystyczną wnętrza podnoszą dwie wielkoformatowe, animalistyczne mozaiki ścienne autorstwa Hanny Żuławskiej oraz płytki ceramiczne wykonane w technice rożkowej, pochodzące ze Spółdzielni "Kamionka" w Łysej Górze, autorstwa Bolesława Książka. Łączą one w sobie stylistykę realizmu socjalistycznego oraz sztuki ludowej. - Dekoracja licząca około 400 płytek stanowi na terenie Warszawy unikatowy zbiór ceramiki wykończeniowej o indywidualnym wyrazie estetycznym - podsumował konserwator

Czytaj także: