"Bieda i smutek ludzi umierających w getcie"

Mówi Jan Ołdakowski, dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego
Źródło: TVN 24
W fotoplastykonie otwarto wystawę prezentującą unikatowe fotografie obrazujące życie codziennie w getcie. - Zdjęcia są bardzo wstrząsające. Widać biedę, nędzę, smutek i ludzi umierających z głodu – opisuje dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego, jeden z inicjatorów wystawy.

Zdjęcia były gromadzone przez ostatnie osiem lat. Każde z nich jest oryginalne. W środę w Fotoplastykonie otwarto wystawę "Okno na tamtą stronę. Getto warszawskie w latach 1939-1945".

- Pomysł wystawy powstał już dawno. Zrodził się on z tego, że za granicą mało wiadomo o Powstaniu Warszawskim, za to dużo wiadomo o powstaniu w getcie. Natomiast u nas sytuacja jest odwrotna – powiedział Jan Ołdakowski, dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego.

Jak dodał, wystawa ma na celu pokazanie, że powstanie w getcie jest ważnym elementem dziedzictwa Warszawy i nie da się zrozumieć historii miasta podczas II wojny światowej bez zrozumienia dwóch powstań.

Zdjęcia prezentowane na wystawie

Nędza i bieda na trójwymiarze

Na wystawie zobaczymy 50 trójwymiarowych fotografii, na których można zobaczyć kładkę łączącą teren tzw. małego i dużego getta, codzienne życie jego mieszkańców i zdjęcia z okresu powstania.

- W wystawie są zdjęcia unikatowe, które gromadziliśmy przez osiem lat. Są tu zdjęcia wstrząsające robione przez niemieckich żołnierzy. Biedę, nędzę, smutek i głód wykorzystywali jako swoistą atrakcję turystyczną i na tle tych przerażonych i umierających z głodu ludzi fotografowali się – opisuje Ołdakowski.

Mówi Jan Ołdakowski, dyrektor Muzeum Powstania Warszawskiego

Synagoga Nożyków, bazar przy Gęsiej

Ponadto na zdjęciach można zobaczyć m.in. mężczyzn przed Synagogą im. Nożyków, bazar przy ul. Gęsiej, dzieci na ulicach getta, kramy uliczne czy Cmentarz Żydowski przy ul. Okopowej.

Znalazły się również sceny przesiedlenia ludności na teren getta, widok płonącej dzielnicy ukazany z perspektywy Mokotowa, sceny z powstania w getcie oraz zburzoną Wielką Synagogę przy pl. Tłomackie 7.

Powstanie w getcie

Powstanie w getcie warszawskim, które wybuchło 19 kwietnia 1943, było próbą powstrzymania ostatecznej likwidacji getta rozpoczętej przez Niemców kilka miesięcy wcześniej. Powstańcy w małych, rozproszonych grupach walczyli do 16 maja 1943 roku. Tego dnia gen. SS Juergen Stroop ogłosił koniec akcji pacyfikacyjnej i na znak zwycięstwa rozkazał wysadzić w powietrze Wielką Synagogę na Tłomackiem. Getto warszawskie zostało zrównane z ziemią. Według raportów gen. Stroopa od 20 kwietnia do 16 maja 1943 r. w wykrytych i zlikwidowanych bunkrach znajdowało się ponad 56 tys. Żydów. Około 6 tys. zginęło na miejscu w walce, na skutek pożarów czy zaczadzenia. 7 tys. Żydów naziści zamordowali na terenie getta, tyle samo wysłano do Treblinki. Pozostała grupa ok. 36 tys. została wysłana do innych obozów, przede wszystkim do Auschwitz i Majdanka.

bf/PAP//ec

Czytaj także: