Temperaturę wierzchołków chmury burzowej odczytuje się z diagramów aerologicznych. Dochodzi ona do -15 st., - 20 st. W silnych burzach, które miały miejsce w Polsce w czwartek i w nocy na piątek chmury osiągały do 13-15 km wysokości. Temperatura ich wierzchołków sięgała do -20 st. To te chmury przyniosły najsilniejsze wyładowania, ulewy i grad oraz silny wiatr i trąby powietrzne. Porywy wiatru, które niszczyły całe wsie w łódzkim, przekraczały 100 km/godz. Tak silne uderzenia wiatru występują w przedniej części chmury i związane są z prądami zstępującymi w chmurze. Nad zbiornikami wodnymi silne uderzenie w taflę wody wyrzuca miliony jej kropel w powietrze tworząc biała zasłonę tzw. biały szkwał.
Występujące w chmurze silne prądy wznoszące decydują o jej rozwoju pionowym. Im mocniej nagrzane powietrze tym silniejsze jego wznoszenie się. W gigantycznych cumulonimbusach prędkość prądu wznoszącego osiąga nawet 35-45 m/s. Wraz z powietrzem unoszą się też krople wody i lodu, które zamarzają, tworząc gradziny. Im potężniejszy Cb tym większe kule lodowe, powstające w rdzeniu chmury.
Według klimatologów częstość występowania gigantycznych chmur Cumulonimbus i towarzyszących im niebezpiecznych zjawisk w ostatnim półwieczu w Polsce wzrosła. Ma to ponoć związek ze zmianami klimatu. Trzeba jednak pamiętać, że przybywa wciąż osiedli ludzkich narażonych na takie niszczące zjawiska. Lepszy jest też przepływ informacji.
CZYTAJ WIĘCEJ WPISÓW NA BLOGU METEOROLOGA
Autor: Arleta Unton-Pyziołek / Źródło: TVN Meteo