Od początku roku do magazynu drogowców trafiło ponad 1100 hulajnóg

- Hulajnogi, zaparkowane w sposób utrudniający ruch – tak jak inne pojazdy – podlegają holowaniu. Decyduje o tym policjant lub strażnik miejski, a ZDM zajmuje się stroną techniczną przedsięwzięcia. Od początku roku do naszego magazynu trafiły już 1152 e-hulajnogi. Właściciel ponosi koszty odholowania i przechowywania pojazdu - przekazał rzecznik ZDM Jakub Dybalski.

Zaznaczył, że hulajnogi elektryczne to pojazdy i ich użytkowników obowiązują przepisy ruchu drogowego, egzekwowane przez policję i straż miejską. - W Warszawie, próbując w pewnym stopniu uporządkować ich parkowanie, uzgodniliśmy z operatorami, że miejscami przeznaczonymi do postoju takiego sprzętu są stojaki rowerowe, a także wyznaczone do tego strefy - dodał.

Takich "hulajnogowych parkingów", w formie oznaczonego symbolem hulajnogi i roweru miejsca, jest na ten moment w stolicy 55, kolejne 26 zostanie wyznaczonych w najbliższym czasie. Docelowo ZDM przewiduje, że będzie ich ok. 250. - To miejsca z jednej strony wyznaczone w ruchliwych punktach stolicy, z drugiej ulokowane tak, by nie przeszkadzały pieszym i rowerzystom. Co ważne, operatorzy płacą za korzystanie z nich, tak jak każdy, kto korzysta z pasa drogowego, np. ustawiając stragan, czy zajmując go na potrzeby remontu - zaznaczył Dybalski.

- Operatorzy rozstawiają swoje pojazdy przepisowo, ale w ciągu dnia wszystko zależy od tego, jak się zachowują użytkownicy. Bardzo mocno uczulam na przestrzeganie przepisów. Po co ryzykować mandatem? A przede wszystkim, po co sprawiać kłopot tym, dla których hulajnoga na środku chodnika może stanowić poważną przeszkodę? - podkreślił.

Od 20 maja weszły w życie nowe przepisy regulujące zasady poruszania się i parkowania e-hulajnóg. Zgodnie z nimi elektryczną hulajnogą nie wolno przewozić pasażera i przekraczać prędkości 20 km/h. Jeździć należy tylko po drogach dla rowerów i pasach rowerowych, a jeśli takich nie ma, należy skorzystać z jezdni lub chodnika. Parkowanie dozwolone jest wyłącznie w miejscu do tego przeznaczonym, a jeżeli nie ma takiego miejsca – jak najbliżej zewnętrznej krawędzi chodnika najbardziej oddalonej od jezdni oraz równolegle do tej krawędzi, zachowując co najmniej 1,5 m przejścia.