Oto Maniek, nowy mieszkaniec zoo. "Zaskoczył nas wyjątkowo jasnym kolorem wełny"

Wielbłąd przyszedł na świat w Warszawskim ZOO
Wielbłąd przyszedł na świat w Warszawskim ZOO
Źródło: Warszawskie ZOO / Facebook
Stado warszawskich wielbłądów powiększyło się o nowego samczyka Mańka. Maluch ma dopiero kilkanaście dni. Na razie spędza czas na wybiegu niedostępnym dla odwiedzających stołeczny ogród zoologiczny.

Wielbłąd przyszedł na świat półtora tygodnia temu. Pracownicy ogrodu nadali mu imię Maniek. Maluch jest synem Helgi i kuzynem urodzonej w marcu Mani, córki Goplany. Na razie młode wielbłądy przebywają wraz z mamami na wybiegu kwarantannowym, z dala od zwiedzających. "Jak maluchy podrosną, to zapewne całe towarzystwo wróci na wybieg ekspozycyjny. Na razie możecie tam oglądać tylko Józefinę, ale prosimy o cierpliwość i wyrozumiałość" - zaapelowało w mediach społecznościowych warszawskie zoo.

Opiekunowie wielbłądów przyznają, że maluch zaskoczył wszystkich bardzo jasnym kolorem wełny. "Wreszcie mamy w stadzie prawdziwego blondyna, chociaż z wiekiem to może się oczywiście zmienić" - przekazało zoo.

OGLĄDAJ TVN24 W INTERNECIE W TVN24 GO

Baktrian ze stepów centralnej Azji

Wielbłądy w warszawskim zoo to baktriany, czyli wielbłądy dwugarbne. W stanie dzikim zamieszkują stepy Mongolii i Chin. Różnią się od wielbłąda jednogarbnego (dromadera), mniejszymi nogami, tęższą budową ciała i bardziej obfitą sierścią.

Nie straszne są im warunki pustynne. Ich nozdrza mogą się otwierać i zamykać, chroniąc przed wdychaniem piasku, a gęste i długie rzęsy chronią przed sypiącymi w oczy drobinami. Dwa garby służą do magazynowania tłuszczu pozyskanego ze zjadanych roślin. Wielbłąd potrafi oszczędzać wodę, a kiedy jest okazja, może jej wypić jednorazowo prawie 60 litrów. Gęste futro chroni go przed temperaturą, która spada zimą poniżej 30 stopni Celsjusza.

Dziko żyjące baktriany są gatunkiem krytycznie zagrożonym. Największym wrogiem dzikich wielbłądów dwugarbnych jest działalność człowieka: polowania, wypas zwierząt hodowlanych, grabież naturalnych siedlisk i krzyżowanie z wielbłądami udomowionymi

Czytaj także: